Αναδημοσιεύουμε από την Κατάληψη ΕΣΗΕΑ
Ένα ακόμα στιγμιότυπο για το πόσο αναλώσιμους θεωρούν οι εργοδότες τους εργαζόμενους έφερε στο φως συνάδελφος, μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook. Μέσα από τη συγκεκριμένη μαρτυρία, γίνεται γνωστό πως ο εργοδότης (το όνομα του οποίου γνωρίζουμε, αλλά σεβόμενοι τη βούληση του συναδέλφου δεν θα το δημοσιοποιήσουμε) προχώρησε σε παύση εργασίας λόγω της στήριξης του συναδέλφου στην απεργία πείνας του αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος εξήλθε από αυτή με σοβαρά προβλήματα υγείας. Παρά το γεγονός πως δεν μας κάνουν εντύπωση οι απόπειρες φίμωσης των φωνών μας από τους εργοδότες, ούτε η ευκολία με την οποία δεν διστάζουν να προχωρούν σε κινήσεις που επιβεβαιώνουν πως το πολιτικό ιδιώνυμο ζει και βασιλεύει στις εργασιακές σχέσεις, δεν θεωρούμε καθόλου αμελητέο να τυγχάνουν της αμέριστης αλληλεγγύης μας αυτοί/ες οι συνάδελφοι/ες που δεν σιωπούν και τολμούν να εκφράσουν την άποψή τους.
Ακολουθεί η παράθεση των γεγονότων από τον συνάδελφο:
«Τα παρακάτω αφορούν στην παύση της εργασίας μου στη σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ Α.Ε. “Πράσινες Ιστορίες” λόγω της απόφασης του παραγωγού της σειράς και εργοδότη μου να σταματήσει κάθε συνεργασία και επαφή μαζί μου μετά από 14 χρόνια συνεργασίας (εργασίας) λόγω αναρτήσεών μου στο facebook.
Η απόφασή μου να δημοσιοποιήσω το περιστατικό δεν είναι τόσο για να το καταγγείλω, όσο για να μοιραστώ τη συγκεκριμένη εμπειρία με ανθρώπους από κάθε εργασιακό χώρο, να αποκαταστήσω την αλήθεια καθώς μαθαίνω ότι ο πρώην εργοδότης μου αποδίδει την απουσία μου από τoν 2ο κύκλο της σειράς σε έλλειψη διαθεσιμότητας από τη μεριά μου και άλλες απροσδιόριστες αιτίες αλλά και για να το βγάλω από μέσα μου καθώς με έχει στεναχωρήσει και θυμώσει πολύ.
Για τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη/παραγωγό εργάζομαι από το 2007, κυρίως στο μοντάζ και λιγότερο στην κάμερα. Έχω μοντάρει σχεδόν όλες τις παραγωγές του όλα αυτά τα χρόνια. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας, ποτέ δεν έκρυψα τις θέσεις μου για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.
Η τελευταία του παραγωγή στην οποία καλέστηκα να εργαστώ ήταν οι “Πράσινες Ιστορίες”, η πρώτη του σειρά ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ και μια αρκετά μεγαλύτερη παραγωγή από τις προηγούμενες. Συγκεκριμένα, ανέλαβα το μεγαλύτερο κομμάτι του μοντάζ και από κοινού διεύθυνση φωτογραφίας μαζί με έναν ακόμα συνάδελφο. Κατά τη διάρκεια μάλιστα των γυρισμάτων υπέγραψα μαζί του σύμβαση για να εργαστώ ως διευθυντής φωτογραφίας σε μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ για το οποίο πήρε επίσης χρηματοδότηση από την ΕΡΤ. Μετά την ολοκλήρωση του 1ου κύκλου επεισοδίων της σειράς κι ενώ ήμουν σε αναμονή για να εργαστώ και στον 2ο σε περίπτωση έγκρισης από την ΕΡΤ, ο παραγωγός με ενημέρωσε με ένα email δύο γραμμών ότι πήρε 2ο κύκλο αλλά δεν θα εργαστώ σε αυτόν, χωρίς να μου εξηγήσει τους λόγους που πήρε αυτή την απόφαση.
Αυτό που είχε μεσολαβήσει ήταν η γνωστή υπόθεση του κρατούμενου απεργού πείνας, στις κινήσεις αλληλεγγύης της οποίας είχα συμμετάσχει ενώ είχα εκφράσει και τη γνώμη μου υπέρ των αιτημάτων του στα social media. Μετά λοιπόν από δικό μου αίτημα να μου εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν εργάζομαι πια γι’αυτόν μου έγραψε σε mail ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο σταμάτησε τη συνεργασία και δεν θέλει να έχει καμία επαφή μαζί μου είναι στην ουσία αυτές οι αναρτήσεις στα social media. Ο τρόπος με τον οποίο το είπε είναι πιο άκομψος και γελοίος, αλλά δεν έχω σκοπό να τον εκθέσω παραπάνω.
Θα μπορούσα να σταθώ σε πολλά γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, αλλά θέλω απλώς να παρουσιάσω τα γεγονότα και όχι την άποψή μου για τις αιτίες τους. Ελπίζω να συμβάλλω λίγο ώστε να αναδειχθούν τόσο ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να καθορίσουν τα social media όχι μόνο τις προσωπικές αλλά και τις εργασιακές σχέσεις, όσο και η εργασιακή επισφάλεια στον οπτικοακουστικό χώρο. Όπως και να’χει πιστεύω ότι αποφάσεις όπως του πρώην εργοδότη μου πρέπει να δημοσιοποιούνται γιατί ίσως έτσι αναγκαστεί να αναλάβει και την ευθύνη των λεγομένων και των πράξεών του. Δεν έχω φυσικά την ψευδαίσθηση ότι μια ανάρτηση στο facebook θα οδηγήσει κάπου, πιθανότατα να το διαβάσουν πέντε φίλοι μου που ήδη γνωρίζουν το περιστατικό, αλλά έστω κι έτσι, ήδη νιώθω λίγο καλύτερα.
Υ.Γ. 1. Το ξέρω ότι είναι αντιφατικό να γράφω τα παραπάνω σε ένα προφίλ με το όνομα Χαοτικός Καταστροφέας, αλλά στην τελική όλο το facebook μια αντίφαση είναι και με 2-3 κλικ είναι ξεκάθαρο ποιός ακριβώς είμαι, καθώς και πόσο χαοτικός ή πόσο καταστροφέας είμαι.
ΥΓ. 2. Η φωτογραφία, στην οποία φαίνομαι κι εγώ, είναι από τα γυρίσματα του 1ου κύκλου και επιλέχθηκε από την παραγωγή για την ανακοίνωση του 2ου πριν καν μου ανακοινωθεί ότι δεν θα εργαστώ σε αυτόν.
Ένα ακόμα στιγμιότυπο για το πόσο αναλώσιμους θεωρούν οι εργοδότες τους εργαζόμενους έφερε στο φως συνάδελφος, μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook. Μέσα από τη συγκεκριμένη μαρτυρία, γίνεται γνωστό πως ο εργοδότης (το όνομα του οποίου γνωρίζουμε, αλλά σεβόμενοι τη βούληση του συναδέλφου δεν θα το δημοσιοποιήσουμε) προχώρησε σε παύση εργασίας λόγω της στήριξης του συναδέλφου στην απεργία πείνας του αγωνιστή Δημήτρη Κουφοντίνα, ο οποίος εξήλθε από αυτή με σοβαρά προβλήματα υγείας. Παρά το γεγονός πως δεν μας κάνουν εντύπωση οι απόπειρες φίμωσης των φωνών μας από τους εργοδότες, ούτε η ευκολία με την οποία δεν διστάζουν να προχωρούν σε κινήσεις που επιβεβαιώνουν πως το πολιτικό ιδιώνυμο ζει και βασιλεύει στις εργασιακές σχέσεις, δεν θεωρούμε καθόλου αμελητέο να τυγχάνουν της αμέριστης αλληλεγγύης μας αυτοί/ες οι συνάδελφοι/ες που δεν σιωπούν και τολμούν να εκφράσουν την άποψή τους.
Ακολουθεί η παράθεση των γεγονότων από τον συνάδελφο:
«Τα παρακάτω αφορούν στην παύση της εργασίας μου στη σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ Α.Ε. “Πράσινες Ιστορίες” λόγω της απόφασης του παραγωγού της σειράς και εργοδότη μου να σταματήσει κάθε συνεργασία και επαφή μαζί μου μετά από 14 χρόνια συνεργασίας (εργασίας) λόγω αναρτήσεών μου στο facebook.
Η απόφασή μου να δημοσιοποιήσω το περιστατικό δεν είναι τόσο για να το καταγγείλω, όσο για να μοιραστώ τη συγκεκριμένη εμπειρία με ανθρώπους από κάθε εργασιακό χώρο, να αποκαταστήσω την αλήθεια καθώς μαθαίνω ότι ο πρώην εργοδότης μου αποδίδει την απουσία μου από τoν 2ο κύκλο της σειράς σε έλλειψη διαθεσιμότητας από τη μεριά μου και άλλες απροσδιόριστες αιτίες αλλά και για να το βγάλω από μέσα μου καθώς με έχει στεναχωρήσει και θυμώσει πολύ.
Για τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη/παραγωγό εργάζομαι από το 2007, κυρίως στο μοντάζ και λιγότερο στην κάμερα. Έχω μοντάρει σχεδόν όλες τις παραγωγές του όλα αυτά τα χρόνια. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας, ποτέ δεν έκρυψα τις θέσεις μου για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.
Η τελευταία του παραγωγή στην οποία καλέστηκα να εργαστώ ήταν οι “Πράσινες Ιστορίες”, η πρώτη του σειρά ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ και μια αρκετά μεγαλύτερη παραγωγή από τις προηγούμενες. Συγκεκριμένα, ανέλαβα το μεγαλύτερο κομμάτι του μοντάζ και από κοινού διεύθυνση φωτογραφίας μαζί με έναν ακόμα συνάδελφο. Κατά τη διάρκεια μάλιστα των γυρισμάτων υπέγραψα μαζί του σύμβαση για να εργαστώ ως διευθυντής φωτογραφίας σε μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ για το οποίο πήρε επίσης χρηματοδότηση από την ΕΡΤ. Μετά την ολοκλήρωση του 1ου κύκλου επεισοδίων της σειράς κι ενώ ήμουν σε αναμονή για να εργαστώ και στον 2ο σε περίπτωση έγκρισης από την ΕΡΤ, ο παραγωγός με ενημέρωσε με ένα email δύο γραμμών ότι πήρε 2ο κύκλο αλλά δεν θα εργαστώ σε αυτόν, χωρίς να μου εξηγήσει τους λόγους που πήρε αυτή την απόφαση.
Αυτό που είχε μεσολαβήσει ήταν η γνωστή υπόθεση του κρατούμενου απεργού πείνας, στις κινήσεις αλληλεγγύης της οποίας είχα συμμετάσχει ενώ είχα εκφράσει και τη γνώμη μου υπέρ των αιτημάτων του στα social media. Μετά λοιπόν από δικό μου αίτημα να μου εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν εργάζομαι πια γι’αυτόν μου έγραψε σε mail ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο σταμάτησε τη συνεργασία και δεν θέλει να έχει καμία επαφή μαζί μου είναι στην ουσία αυτές οι αναρτήσεις στα social media. Ο τρόπος με τον οποίο το είπε είναι πιο άκομψος και γελοίος, αλλά δεν έχω σκοπό να τον εκθέσω παραπάνω.
Θα μπορούσα να σταθώ σε πολλά γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, αλλά θέλω απλώς να παρουσιάσω τα γεγονότα και όχι την άποψή μου για τις αιτίες τους. Ελπίζω να συμβάλλω λίγο ώστε να αναδειχθούν τόσο ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να καθορίσουν τα social media όχι μόνο τις προσωπικές αλλά και τις εργασιακές σχέσεις, όσο και η εργασιακή επισφάλεια στον οπτικοακουστικό χώρο. Όπως και να’χει πιστεύω ότι αποφάσεις όπως του πρώην εργοδότη μου πρέπει να δημοσιοποιούνται γιατί ίσως έτσι αναγκαστεί να αναλάβει και την ευθύνη των λεγομένων και των πράξεών του. Δεν έχω φυσικά την ψευδαίσθηση ότι μια ανάρτηση στο facebook θα οδηγήσει κάπου, πιθανότατα να το διαβάσουν πέντε φίλοι μου που ήδη γνωρίζουν το περιστατικό, αλλά έστω κι έτσι, ήδη νιώθω λίγο καλύτερα.
Υ.Γ. 1. Το ξέρω ότι είναι αντιφατικό να γράφω τα παραπάνω σε ένα προφίλ με το όνομα Χαοτικός Καταστροφέας, αλλά στην τελική όλο το facebook μια αντίφαση είναι και με 2-3 κλικ είναι ξεκάθαρο ποιός ακριβώς είμαι, καθώς και πόσο χαοτικός ή πόσο καταστροφέας είμαι.
ΥΓ. 2. Η φωτογραφία, στην οποία φαίνομαι κι εγώ, είναι από τα γυρίσματα του 1ου κύκλου και επιλέχθηκε από την παραγωγή για την ανακοίνωση του 2ου πριν καν μου ανακοινωθεί ότι δεν θα εργαστώ σε αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.