Αλήθεια είναι ότι έχουμε χάσει αμέτρητες φορές αλλά: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΗΤΤΗΜΈΝΟΙ;

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2021

Ο ΕΔΟΕΑΠ σε καμπή: από την κοινωνική ασφάλιση στον τζόγο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας εμπόρων υγείας - Δήλωση του ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Δήλωση του ΤΑΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

υποψηφίου για το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ - Μέτωπο για την ανατροπή.
* Ο Τ. Αναστασιάδης, επί σειρά ετών διετέλεσε συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των δημοσιογράφων στο περιοδικό “ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ” και στην εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ”, ήταν μέλος της ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ (όλων των εργαζομένων) στον ΔΟΛ και μέλος ΔΣ της ΕΣΠΗΤ, της ΠΟΕΣΥ, καθώς και του ΜΙΚΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της ΕΣΗΕΑ.
Το πρόβλημα με τον ΕΔΟΕΑΠ σήμερα δεν είναι μόνο η διεκπεραίωση της τρέχουσας περίθαλψης, παρά τα σημαντικά προβλήματα που θέτει και αυτή -βλέπε π.χ. τις καθυστερήσεις στα ιατρικά ραντεβού ή την εργολαβοποίηση ορισμένου έργου, που μπορεί για έναν ασφαλισμένο να μην φαίνεται καταρχήν ως πιεστικό.
Το πρόβλημα είναι η κατεύθυνση, με τη σταδιακή απομάκρυνση από έναν οργανισμό κοινωνικής ασφάλισης, με βάση την αλληλεγγύη, προς ένα κεφαλαιουχικό ταμείο διαφοροποιημένων αποδόσεων.
Για αυτό δεν είναι μόνο η προϊστορία, το πώς φτάσαμε εδώ, δηλαδή μέσω ενός υποτιθέμενου “έντιμου συμβιβασμού” και με τα καταστατικά πραξικοπήματα με τους δημοψηφικούς εκβιασμούς (βλέπε και στη συνέχεια την προσπάθεια καταγραφής τους, καθώς και των ευθυνών που έχουν οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες). Καθώς με αυτά:
· Xαρίστηκαν εργοδοτικές εισφορές - αγγελιόσημο.
· Eξαφανίστηκαν ελεγκτικοί μηχανισμοί.
· Aπαλλοτριώθηκαν αποθεματικά.
· Mειώθηκε η εργοδοτική εισφορά στην κοινωνική ασφάλιση.
· Eισήλθαν οι εργοδότες με δικαίωμα βέτο στη διοίκηση.

Αλλά δεν θα μείνουμε στο “ό,τι έγινε, έγινε”.  Η συνέχεια εγγράφεται ήδη στο σήμερα:
·Το καταλαβαίνει κανείς π.χ. ήδη από την εκδίωξη από το “κοινό” ταμείο συναδέλφων όπως π.χ. οι συνταξιούχοι από τα περιοδικά ή οι άνεργοι, των οποίων η εκδίωξη συνεχίζει (βλέπε π.χ. τους πρόσφατους “διακανονισμούς” που τους προτείνει η διοίκηση).
· Ανάλογη είναι και η διαφοροποίηση των “νεοεισερχόμενων” εργαζομένων.
·Το ίδιο γίνεται με την εργοδοτική απαίτηση (βλ.νεο καταστατικό ΕΔΟΕΑΠ)ο πόρος του 2%  επι του τζίρου των επιχειρήσεων ΜΜΕ να μπορεί να ενισχύσει την επικούρηση ή την πρόνοια.
· Ανάλογη είναι και η πρόβλεψη αυτόματου κόφτη της επικούρησης εξαιτίας υποτιθέμενων αναλογιστικών μελετών.
· Αλλά και στην περίθαλψη μόνο να μείνει κανείς, όπου μας λένε ότι ο Οργανισμός “πάει καλά”, καταλαβαίνει πως η χρηματική ανταποδοτικότητα  είναι που μετράει, όχι οι πραγματικές ανάγκες των συναδέλφων. 
· Δεν μιλάω για τις αδιαφάνειες των συμβάσεων με ιδιωτικές εταιρείες, μιλάω ακόμα και χωρίς αυτές.
· Γιατί στην άκρη αυτής της κατηφόρας είναι η οργανική αποσύνδεση ενός κομματιού των συναδέλφων μας έξω απο τον ΕΔΟΕΑΠ.
Οι μελλοντικές περικοπές των συντάξεων και η μετατροπή ενός πιο “αριστοκρατικού” υπολοίπου σε ένα είδος “επαγγελματικού ταμείου” -δηλαδή αν έχεις ατομικό κουμπαρά, κάποιο ασφαλιστικό fun  θα σε αναλάβει, αν έχεις πρόβλημα  υγείας τότε το κακό του κεφαλιού σου. Είναι η διάσπαση και η ατομικοποίησή μας.
Για αυτό λέμε ότι δεν είναι απλώς πρόβλημα “διαχείρισης”, είναι κυρίως κατεύθυνσης, είναι πολιτικής. Όμως και η “διαχείριση” είναι πρόβλημα, γιατί δένεται σφιχτά με το τί έργο θέλουμε από ένα ταμείο του Κλάδου.
Έτσι, για παράδειγμα μόνι κατ' επίφαση ειναι “αυτοδιοικούμενο” και “αυτοδιαχειριζόμενο” το ταμείο μας.Βέβαια, για την εκλογή του ΔΣ (όπως τώρα) καλούνται τα μέλη να ψηφίσουν (όσο πιο απόμακρα γίνεται). Όμως στο τέλος δεν θα βρεθούν απλώς οι αιρετοί μας, για να αποφασίζουν. Αυτοί που θα αποφασίζουν διαχειριστικά είναι τα καταστατικά (όπως τα τροποποίησαν με τον εκβιασμό του 2017 και με τις μνημονιακές μεθόδους - κανόνες) και ακόμα χειρότερα, το βέτο της εργοδοσίας, βέτο που δεν έρχεται από τα έξω, είναι μέσα στο ίδιο το ΔΣ που ασκείται “θεσμικά” από τον εκπρόσωπό της. Με τη γνωστή δυστοκία (ακόμα και δικαστικά, αλλά όχι μόνο) να πληρώνουν οι μιντιάρχες τις εργοδοτικές εισφορές, για τους εργαζομένους τους.
Απέναντι στις δυσκολίες, ξέρω πως πολλοί συνάδελφοι σηκώνουν τα χέρια, ακόμα και αν καταλαβαίνουν τί παίζει. Είναι αλήθεια ότι η βίαιη μνημονιακή αναδιάρθρωση του Κλάδου μας επίσης έπληξε και την υπόλοιπη κοινωνία. Όμως, από την άλλη, δεν έχουμε περιθώρια για ημίμετρα:
πρέπει να απαιτήσουμε την  κοινωνική μας ασφάλισήτην υγείας, επικούρησης και πρόνοια με όρους αξιοπρέπειας. Αυτό δεν θα εξασφαλιστεί από τον όποιο εκλεγμένο μας, όμως θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε μια εκλεγμένη αντιπροσωπεία μας για να αλλάξουμε συσχετισμούς. Και σε αυτό μπορούμε επίσης να βασιστούμε στη δυναμική  τον νεοεισερχόμενων συναδέλφων στον Κλάδο όλων των ΜΜΕ, για να αγωνιστούμε μαζί -όπως και με  την υπόλοιπη κοινωνία  για το  δικαίωμα μας για  την κοινωνική μας ασφάλισή. Η κοινωνική πλειοψηφία αντιστέκεται στην μετατροπή της ασφαλιστικής αλληλεγγύης σε κεφαλαιοποιητική ζούγκλα αρίστων.
Για να αντιστραφεί ο καπιταλιστικός κατήφορος, να ανοικοδομήσουμε τη μεταξύ μας αλληλεγγύη, και σε όρους κοινωνικής ασφάλισης και σε πολιτικούς όρους. Όπως, βέβαια, και εργασιακά!

Τάσος Αναστασιάδης
14/11/2021

Ο ΕΔΟΕΑΠ στην πρέσα αφεντικών επιχειρήσεων ΜΜΕ και εμπόρων υγείας
Πώς φτάσαμε εδώ, ποιός ευθύνεται και τί κάνουμε.
Το υλικό αντλήθηκε από το blog Σχολιαστής της ΕΠΗΕΑ https://sxoliastisepiea.blogspot.com/ μαζί με τους συντρόφους/συναδέλφους μου  του τέως ΔΟΛ(Εργασιακή Επιτροπή Εργαζομένων).

Κυνικές εκπροσωπήσεις με χαρακτηριστικά υπεργολαβίας
Ο νέος ΕΔΟΕΑΠ, μετεξέλιξη προϊόντος εκβιασμού και συναλλαγών μερίδας της συνδικαλιστικής ηγεσίας στον Κλάδο -ερήμην χιλιάδων συναδέλφων μας- με τα αφεντικά της ενημέρωσης και την πολιτική εξουσία, έχει απωλέσει τον αναδιανεμητικό αλληλέγγυο χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και ταυτόχρονα την αυτόνομη διοικητική του υπόσταση και λειτουργία, στην πορεία ενός κεφαλαιοποιητικού μοντέλου (ατομικές ασφαλιστικές μερίδες) στην προοπτική “Επαγγελματικού Ταμείου”.
Ανοικτό πεδίο (ως 3ος πυλώνας) για κερδοφόρα τζογαρίσματα ως προς τη διαχείριση των χρηματικών διαθεσίμων -αποθεματικών του, μέσω χρηματοπιστωτικών συμβούλων επενδύσεων, μετοχών, κλπ. Αλλά και εμπόρων υγείας, ομίλων και funs στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης -υγείας, πρόνοιας και περίθαλψης.
"ΟΙ ΕΝΤΙΜΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ... ΚΑΙ  ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚO"
Άθλιες συνδικαλιστικές ηγεσίες στον Κλάδο, σε αγαστή σύμπραξη (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) και λοιπούς παρατρεχάμενους, έβαλαν από την πίσω πόρτα τους εργοδότες στη διοίκηση και τον έλεγχο του ασφαλιστικού μας Οργανισμού.
Ο “φιλικός” ως προς τους εργοδότες συρφετός των παρατρεχάμενων, αφού υπονόμευσε ως πέμπτη φάλαγγα κάθε απόπειρα συλλογικής αγωνιστικής παρέμβασης και κλιμάκωσης του αγώνα (χαρακτηριστικά  συνδικαλιστές του κλάδου, δήλωναν απροκάλυπτα ότι “οι απεργίες είναι παρωχημένο όπλο του περασμένου αιώνα”... και έκλειναν το μάτι στην απώλεια του “αγγελιοσήμου” και της βίαιης ενσωμάτωσης του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ στον Ε.Φ.Κ.Α).
Ρίχτηκαν στον καιάδα των ελλειμμάτικών ταμείων υπό την εποπτεία της “γενικής κυβέρνησης” τα περιουσιακά του στοιχεία, αποθεματικά, κλπ., με οριζόντιες μειώσεις συντάξεων και επιδομάτων, αυξήσεις χρονικών ορίων συνταξιοδότησης, κλπ.
Οι ίδιοι συνδικαλιστες που επανέρχονται ως τυμβωρύχοι, στα ερείπια της κοινωνικής ασφάλισης, λανσάροντας “έντιμους συμβιβασμούς ως αποτέλεσμα της συνομολογίας τους με τα αφεντικά – πολιτική εξουσία και ως “αναγκαίο κακό” ως προς το τίμημα που πλήρωσαν όμως χιλιάδες συνάδελφοι μας στο Κλάδο.
Συνομολογίες ημετέρων πίσω απο κλειστές πόρτες, που μεταξύ άλλων εξαφάνισαν μέσα σε μια νύχτα προγενέστερες βεβαιωμένες οφειλές εργοδοτών, υπέρ των ασφαλιστικών μας ταμείων ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ... που μέχρι σήμερα αναζητούνται.
Συνδικαλιστικά φερέφωνα “λαγοί” της εργοδοσίας, που εκχώρησαν με τις “εκκωφαντικές” αφωνίες τους τον αναγκαίο ζωτικό χώρο και χρόνο στα αφεντικά της ενημέρωσης, στην παγίωση του εργασιακού μεσαίωνα, στις γαλέρες της εργασιακής επισφάλειας, στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, σε ένα ποικιλόμορφο πλέγμα κάθε μορφής ευέλικτης απασχολησιμότητας, που επεκτάθηκε με προσχηματικούς τρόπους (ένεκα πανδημίας), με διαθεσιμότητες, τηλεργασία, επιμήκυνση των ωραρίων απασχόλησης -με συμψηφισμούς για αμοιβές υπερωριακής απασχόλησης χωρίς ημέρες άδειας, κλπ., χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις και δικαιώματα.
Ποινικοποιήθηκε περαιτέρω απροκάλυπτα οποιαδήποτε αγωνιστική συλλογική διεκδίκηση (απεργία) και τέθηκε στην παρανομία του “ιδιώνυμου... αδικήματος,” που είχε προαναγγελθεί 
απο τα φερέφωνα της εργοδοσίας ότι: η απεργία αποτελεί  παρωχημένο -άρα και αχρείαστο- όπλο”.
Υπερεργολάβοι για όλες τις δουλειές και παντός καιρού.
Τα ίδια πρόσωπα στις συνδικαλιστικές μας Ενώσεις και ως εκπρόσωποι στη διοίκηση του ασφαλιστικού μας φορέα (ΕΔΟΕΑΠ), που με τις εκκωφαντικές αφωνίες και γονυκλισίες σε κάθε εστεμμένο, συνέτειναν εκτός των άλλων, στην αιμορραγία χρηματοδότησης της κοινωνικής μας ασφάλισης. Αφού “εκ των έσω” υπονομεύτηκε ο ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ, που είχε συσταθεί με απόφαση και κάλυψη των λειτουργικών εξόδων από τις ενώσεις στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ... εκτροχιάστηκε... προς όφελος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, και ασυδοσίας των αφεντικών.
Όλοι οι εμπλεκόμενοι οφείλουν να δώσουν πειστικές απαντήσεις έναντι του Κλάδου για τα εγκληματικά PSI (κούρεμα αποθεματικών), το τζογάρισμα σε δομημένα ομόλογα, το ανείσπρακτο αγγελιόσημο, κλπ., καθώς προκύπτουν τεράστιες συνδικαλιστικές ευθύνες... πρώτιστα.
Ο έντιμος συμβιβασμός (όπως αποκάλεσαν τη συμφωνία) που μορφοποιεί το υβρίδιο του νέου ΕΔΟΕΑΠ, κατ’απαίτηση και παραγγελία των αφεντικών των επιχειρήσεων ΜΜΕ, με τον οποίο τους παραχωρήθηκε ουσιαστικός έλεγχος με δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις, κινείται σταθερά στις ράγες της απεμπλοκής της επιδοτούμενης ανταγωνιστικής επιχειρηματικότητας ΜΜΕ, ως προς την εργοδοτική συνεισφορά – συμμετοχή τους στο κόστος της κοινωνικής ασφάλισης - παροχών υγείας, πρόνοιας και περίθαλψης.
Σύμφωνα με ισχύουσες διατάξεις – άρθρα στο νέο καταστατικό του ΕΔΟΕΑΠ, οι ασφαλιστικές εισφορές βαίνουν μειούμενες και το κόστος μετακυλίεται στον ασφαλισμένο, έρμαιο στη βουλιμία και ασυδοσία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, των εμπόρων υγείας, των ασφαλιστικών πακέτων, κλπ.
ΕΩΛΗ Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ του εγχειρήματος
Πριν στεγνώσει το μελάνι της “έντιμης συμφωνίας” αμφισβητήθηκε από τους εργοδότες...
Οι γνώριμοι συγκαταβατικοί συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι του Κλάδου, αφού ικανοποίησαν όλες τις απαιτήσεις των εργοδοτών -ως αναγκαίο κακό στο δόγμα: ΝΑΙ σε ΟΛΑ-, με μπαράζ αγωγών προσφυγών εργοδότες αξιώνουν την κατάργηση της ελάχιστης εργοδοτικής εισφοράς (2%), επί του ετήσιου κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων ΜΜΕ (μετά την κατάργηση του αγγελιοσήμου), που αποτελεί και το βασικό πόρο του νέου ΕΔΟΕΑΠ.
Προσφυγές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και αλισβερίσια με υποβολή αντίστοιχων υπομνημάτων και αξιώσεων προς την πολιτική εξουσία που είναι ζήτημα χρόνου και συγκυρίας για να ενδώσει στις εργοδοτικές αξιώσεις.
Σε καμιά των περιπτώσεων ο ελλειμματικός πόρος του 2%, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών εισφορών και στη διάσταση και προβολή των πραγματικών αναγκών της κοινωνικής ασφάλισης, δεν διασφαλίζει την οικονομική επάρκεια του Οργανισμού,ώστε να ανταποκριθεί μεσοπρόθεσμα σε αυτές τις απαιτήσεις. Οικονομική δυσπραγία που θα εργαλειοποιηθεί ώστε να επιταχυνθεί η τελική μορφοποίηση ενός αμιγούς “ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥ ασφαλιστικού ΦΟΡΕΑ”.
Στην προκρούστεια κλίνη παροχές υγείας και συντάξεις
Ατομικές ασφαλιστικές μερίδες οριζόντιας διάρθρωσης, σ’όλους τους τομείς που κατ’αναλογία, οι εκάστοτε παροχές θα προσδιορίζονται βασικά, από το ύψος και το χρονικό διάστημα καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών.
Σύμφωνα και με το νέο καταστατικό: περικοπές – πλαφόν σε παροχές υγείας και πρόνοιας, όπου το επιπρόσθετο κόστος θα απαιτείται να καταβληθεί από τον ασφαλισμένο, που μέχρι πρότινος καταβάλλονταν από τον ΕΔΟΕΑΠ.
Χαρακτηριστικό και ενδεικτικό το παράδειγμα της πρόσφατης σύμβασης με το “Υγεία”, όπου ο ασφαλισμένος ενδεχομένως να κληθεί να πληρώσει και μάλιστα υπερτιμολογημένα πληθώρα διαγνωστικών και άλλων ιατρικών πράξεων.
Οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνικής ασφάλισης δεν μπορεί να “εξορθολογίζονται” σε λογιστικές χρεωπιστωτικές απεικονίσεις εξόδων κόστους, αφού σύμφωνα με το νέο καταστατικό του Οργανισμού υποχρεωτικά προϋπολογίζονται από δεσμευτικές ετήσιες αναλογιστικές μελέτες σκοπιμότητας, και οποιαδήποτε υπέρβαση απορρίπτεται και με το εργοδοτικό βέτο.
  • Τί θα συμβεί σε πραγματικές συνθήκες καθημερινότητας όταν συνάδελφος/σα βρεθεί στη δύσκολη θέση οικονομικής αδυναμίας να επωμιστεί δυσβάστακτα κόστη παροχών υγείας;
  • Ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο υποαπασχολούμενος, ο άνεργος, ο απλήρωτος, τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς του;
Όπως συνέβη πρόσφατα με πολλούς ανέργους συναδέλφους με προϋπηρεσία και ασφαλιστικές εισφορές άνω της 10/ετίας στα ΜΜΕ, που τελεσιγραφικά και εκβιαστικά έγιναν αποδέκτες ηλεκτρονικών μηνυμάτων, ώστε εντός 15/νθήμερου να ρυθμίσουν τις οφειλές – εισφορές... που σε διαφορετική περίπτωση, ο νέος ΕΔΟΕΑΠ “αυτοδίκαια” θα κλείσει οριστικά την ασφαλιστική τους μερίδα και θα μείνουν ανασφάλιστοι!!!
  • Αυτό είναι το κοινωνικό αλληλέγγυο προφίλ του νέου ΕΔΟΕΑΠ... που εξαντλείται στη ρύθμιση των οφειλών σε δόσεις;
Η επισφάλεια των συνταξιούχων...
Με τη δαμόκλεια σπάθη (κόφτης) των ετήσιων αναλογιστικών μελετών, τα πρώτα θύματα της οικονομικής δυσπραγίας θα είναι οι συνταξιούχοι συνάδελφοι/σες μας σε νέες οριζόντιες μειώσεις των συντάξιμων αποδοχών – εφάπαξ.
Σημειωτέον ότι: ο τομέας επικούρησης – εφάπαξ στερείται της χρηματοδότησης του βασικού πόρου, του 2% επί του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων ΜΜΕ, έχοντας μοναδικό έσοδο τις μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές σε ποσοστιαία βάση (προς ενίσχυση της επιχειρηματικότητας), αλλά και από τις πραγματικές εργασιακές συνθήκες, τις ευέλικτες μορφές, τη μαύρη εργασία, κλπ. -καθώς και από την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή σε καθεστώς προστατευόμενης ανομίας και δεδομένης της ανεπάρκειας των ελεγκτικών μηχανισμών.
Ο κίνδυνος της κατάρρευσης του τομέα επικούρησης – εφάπαξ είναι υπαρκτός και δικαίως επιτείνει την αγωνία των συνταξιούχων συναδέλφων.
Συμπληρωματικά και επιπρόσθετα, όπως ρητά αναφέρεται στο Καταστατικό του νέου ΕΔΟΕΑΠ, οποιαδήποτε απαίτηση δεν μπορεί να καλυφθεί από τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων του Οργανισμού: θα ικανοποιείται με  άμεση περικοπή των συντάξιμων αποδοχών – εφάπαξ.
  • Ο νέος ΕΔΟΕΑΠ θα καταβάλλει επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ “εν είδει” προνοιακού επιδόματος;
  • Σε άλλη εκδοχή θα επιχειρηθεί να απαλλαγεί οριστικά από το κόστος των επικουρικών συντάξεων – εφάπαξ με τον εξοβελισμό(Συνταξιούχων) των δαπανών στο δημόσιο σύστημα, με αντίστοιχες προβλεπόμενες περικοπές προσαρμογής στη διαδικασία της ενσωμάτωσης;
Με την τελευταία εκδοχή πάντως ολοκληρώνεται η μορφοποίηση του νέου ΕΔΟΕΑΠ, απαλλαγμένου από τα “βαρίδια” και κόστη υπό τον πλήρη έλεγχο των αφεντικών της ενημέρωσης.
Για τους νεοεισερχόμενους ασφαλισμένους στον ΕΔΟΕΑΠ, σύμφωνα πάντα με το νέο καταστατικό, προβλέπεται διαφορετικός τρόπος υπολογισμού της επικουρικής σύνταξης – εφάπαξ καταβολής, με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση των συντάξιμων αποδοχών σε σχέση με τους παλαιότερους συνταξιούχους.
Ανοίγοντας περιγραφικά τη βεντάλια του φυσιογνωμικού χαρακτήρα του νέου ΕΔΟΕΑΠ, προσδιορίζονται και οι στοχεύσεις των αγώνων και των παρεμβάσεων της επόμενης μέρας.
Διακύβευμα:
Το διακύβευμα στις επικείμενες αρχαιρεσίες είναι μεγάλο με πρώτιστο μέλημα: να σπάσουμε το μπλοκ των φερέφωνων της εργοδοσίας.
Να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας με συλλογικό αγώνα διαρκείας, αλληλέγγυο με τις ευρύτερες ταξικές διεκδικήσεις για έναν ΕΔΟΕΑΠ όλων των εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων μελών. Μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία.
Tίποτα δεν θα μας χαριστεί...
14/11/2021

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.