Αποκλεισμός εργαζόμενων της Αυγής από το ΔΣ της εταιρείας!

Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία της εφημεριδας Αυγή, η διοίκηση εκπρόσωπος του μετόχου, απέκλεισε τους εργαζόμενους από το ΔΣ. Σε γενική συνέλευση τους σήμερα οι εργαζόμενοι εκφράζουν έντονη ανησυχία για αυτή την επιλογή και ζητάνε την άμεση απόσυρση της απόφασης.
Η ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων της ΑΥΓΗΣ για τον ιστορικά πρωτοφανή αποκλεισμό μας από το Διοικητικό Συμβούλιο της εφημερίδας:
Καταγγέλλουμε και εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για τον αποκλεισμό των εργαζομένων από το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της εφημερίδας, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρονικά. Η βαθειά δημοκρατική παράδοση της ιστορικής εφημερίδας της αριστεράς συμπεριλάμβανε πάντα τους εργαζόμενους στη διοίκηση του οργανισμού. Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια παράδοση αλλά και με βάση τις σχετικές δεσμεύσεις της Διοίκησης για συμπερίληψή μας, είχαμε εκλέξει εδώ και μήνες τον εκπρόσωπο μας προκειμένου να ενταχθεί στο νέο ΔΣ κι αναμέναμε την επίσημη συγκρότησή του. Ωστόσο, η αναμονή και τα λόγια της Διοίκησης αποδείχθηκαν ατόφιος εμπαιγμός, καθώς με μια απολύτως μονομερή και αιφνιδιαστική ενέργεια μας ανακοινώθηκε ότι το νέο ΔΣ θα είναι τριμελές και οι εργαζόμενοι δεν θα εκπροσωπούνται σε αυτό.
Το γεγονός αυτό δεν συνιστά μόνο μια δημοκρατική παρέκβαση στην ιστορία της εφημερίδας, αλλά στην πράξη μας αφαιρεί τον έλεγχο επι των πεπραγμένων της διοίκησης, σε μια (ακόμη) περίοδο που τα οικονομικά του οργανισμού παρουσιάζονται απολύτως στενά. Για τον λόγο αυτό εκφράζουμε έντονα ερωτήματα για το τι σηματοδοτεί η απόφαση του αποκλεισμού μας καθώς και γιατί η Διοίκηση επέλεξε να μας αγνοήσει τελείως στην απόφασή της και να μην διαβουλευθεί καθόλου επί αυτού.
Η ανησυχία μας εντείνεται κι από το γεγονός, ότι η εταιρεία μας οφείλει δεδουλευμένα που έχουν συσσωρευθεί από προηγούμενα έτη, και η εκπροσώπηση των εργαζομένων διασφάλιζε, μεταξύ άλλων, ότι οι οφειλές αυτές παραμένουν και καταβάλλονται σε συναινετικό κλίμα. Πλέον, η μονομερής ενέργεια διαρρηγνύει αυτή τη βάση συνεννόησης και δημιουργεί μέγιστη αμφιβολία για την καταβολή τους.
Οι εργαζόμενοι μέσα στα χρόνια και σε πολύ δύσκολες περιόδους έχουν υπάρξει πάντα αρωγοί για την επιβίωση της εφημερίδας, ενώ έχουμε καταθέσει δέσμη προτάσεων για τη βελτίωση της δημοσιογραφικής λειτουργίας και την ανάπτυξη του οργανισμού. Το ίδιο έχουμε πράξει και με πρωτοβουλίες και κινήσεις εξωστρέφειας προς την κοινωνία και τους αναγνώστες και φίλους της ΑΥΓΗΣ καλώντας τους να στηρίξουν την εφημερίδα, που έχει βρεθεί πάντα στο πλευρό των αγώνων των εργαζόμενων και των ανέργων, των φοιτητών, των προσφύγων και μεταναστών, των λοατκι+ και των ανθρώπων που δεν έχουν φωνή, την εφημερίδα που στις σελίδες της έχουν αρθρογραφήσει με χρυσά γράμματα αγωνιστές και προσωπικότητες της ιστορίας της αριστεράς και του τόπου.
Ως εκ τούτου, ζητάμε την άμεση ανάκληση της απόφασης αποκλεισμού μας από το ΔΣ της Αυγής.
Επιπλέον, ζητάμε την άμεση συνάντηση με εκπρόσωπο του ισχυρού μετόχου για την παροχή εξηγήσεων για τη μονομερή αυτή ενέργεια της Διοίκησης, καθώς και επίσημων δεσμεύσεων για την ομαλή συνέχιση της λειτουργίας του οργανισμού, όπως και για τη διασφάλιση των δεδουλευμένων μας.
Τέλος, αποφασίσαμε στο ίδιο πλαίσιο, να απευθύνουμε επιστολή ενημέρωσης και έκκλησης για αναίρεση της απόφασης της Διοίκησης προς τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τη γραμματέα του κόμματος και τον διευθυντή του γραφείου του προέδρου.

• Η Γενική Συνέλευση των Εργαζομένων της ΑΥΓΗΣ

"Πρωτομαγιά. Γεια σας. Όλοι πάμε στην μάχη":Σαν σήμερα πριν απο 80 χρόνια, 1η Μάη 1944, οι ναζί εκτελούν 200 κομμουνιστές στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής που κρατούνταν στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.

Απ' αυτούς, περίπου 170 ήταν πρώην Ακροναυπλιώτες, που τους είχαν παραδώσει οι αρχές του φασίστα Μεταξά στους ναζί. Πολλοί ήταν εργάτες συνδικαλιστές. 
Οι ναζί επικαλέστηκαν αντίποινα και η ανατριχιαστική ανακοίνωση δημοσιεύτηκε μια ημέρα νωρίτερα στην πρώτη σελίδα του αθηναϊκού Τύπου. 
Μόλις γνωστοποιήθηκε, ξεδιπλώθηκε τεράστια λαϊκή κινητοποίηση απο το ΕΑΜ για την αποτροπή της χιτλερικής θηριωδίας. Συγκεντρώσεις, ψηφίσματα, κινητοποιήσεις στα εργοστάσια. Την ίδια ημέρα, 30 Απριλίου, η είδηση της εκτέλεσης 200 κομμουνιστών έφτασε και στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου.  
Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Δ.Παυλάκη("Από το Χαϊδάρι στην κόλαση του Μπέλσεν") η επιλογή των διακοσίων έγινε στην αναφορά, το πρωί της Πρωτομαγιάς. Η εκφώνηση των ονομάτων γινόταν σε πενηντάδες. 
 Από τις μαρτυρίες που υπάρχουν 71ο ακούστηκε το όνομα του Ακροναυπλιώτη Ναπολέοντα Σουκατζίδη, μεταφραστή του στρατοπέδου. Ήταν ένας  νέος άνθρωπος, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, που όλα αυτά τα χρόνια ήταν η ψυχή των κρατουμένων του στρατοπέδου. Τους εμψύχωνε, τους βοηθούσε στην επικοινωνία με τους δικούς τους ανθρώπους και-λόγω του ότι ήταν γνώστης της γερμανικής γλώσσας-εκτελούσε και χρέη μεταφραστή για τους συντρόφους του. 
Τόσο πολύ σπουδαίος ήταν ο Ναπολέων, που είχε υποχρεώσει ακόμη και τους Γερμανούς να τον σέβονται. Όταν ακούστηκε το όνομα του Σουκατζίδη, επεμβαίνει ο διοικητής του στρατοπέδου. "Οχι εσύ! Οχι εσύ Ναπολέων! Οχι εσύ!".  
Αλλά ο Σουκατζίδης δεν ήταν απ' αυτούς που θα μπορούσαν να ζήσουν σε βάρος των άλλων. Η απάντησή του θα μείνει αιώνιο σύμβολο αυτοθυσίας και ηρωισμού. "Δέχομαι, κύριε διοικητά, τη ζωή, με τον όρο πως δεν πρόκειται να την πάρω από άλλο κρατούμενο. Μόνο όταν η θέση μου μείνει κενή!". 
Ο εχθρός δεν είχε σκοπό να κάνει τέτοια χάρη. Στο εκτελεστικό απόσπασμα έπρεπε να οδηγηθούν 200 κομμουνιστές. Ο Σουκατζίδης πήρε το δρόμο των συντρόφων του, κερδίζοντας να ζει αιώνια στις καρδιές του Ελληνικού λαού. 
Οι 200 μελλοθάνατοι κομμουνιστές οδηγήθηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής-στο "Θυσιαστήριο της Λευτεριάς", όπως το ονόμασε ο λαός αργότερα- το πρωί της Πρωτομαγιάς του '44. 
Λίγο πριν αντικρίσουν το εκτελεστικό απόσπασμα, κατά τη μεταφορά τους στο Σκοπευτήριο, πολλοί από τους μελλοθάνατους κατάφεραν να γράψουν μερικές λέξεις στα δικά τους αγαπημένα πρόσωπα και να πετάξουν τα σημειώματα στους δρόμους της Αθήνας: 
"Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά, δεν πεθαίνει ποτές", έγραψε ο Μήτσος Ρεμπούτσικας. Κι ο Νίκος Μαριακάκης: "Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά, παρά να ζει σκλάβος". Ο Κώστας Τσίρκας: "Πρωτομαγιά. Γεια σας. Ολοι πάμε στη μάχη".
Και ο εργάτης Σαββόπουλος (απο τα πρώτα ονόματα που φώναξαν στο Χαιδάρι για την εκτέλεση):  "Ας μάθει όλη η Ελλάδα, πως ούτε στιγμή δε χάσαμε την πίστη στην τελική νίκη της Σοβιετικής Ενωσης. Καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να τσακίσει το ΚΚΕ".  
Στο Σκοπευτήριο, τους χώρισαν σε εικοσάδες. Στην τελευταία εικοσάδα έβαλαν τον Σουκατζίδη για να μπορέσουν να τον χρησιμοποιήσουν ως μεταφραστή. Η πρώτη εικοσάδα πήρε θέση απέναντι από τις κάννες των όπλων.  
Ο επικεφαλής των ναζί γύρισε προς τον Σουκατζίδη. "Ρώτησέ τους αν έχουν τίποτα να πούνε". Ο Σουκατζίδης μεταφράζει. Και τότε με μια φωνή οι μελλοθάνατοι απαντούν: "Ζήτω η Ελλάδα. Ζήτω η λευτεριά!" . 
Στην επόμενη στιγμή θα τους θερίσουν τα πολυβόλα. Τώρα είναι η σειρά της δεύτερης εικοσάδας, αλλά πριν πάρουν θέση απέναντι στο εκτελεστικό απόσπασμα, οι κατακτητές τούς υποχρεώνουν να φορτώσουν τους νεκρούς στα αυτοκίνητα. Η ίδια σκηνή θα επαναληφθεί, ώσπου στο τέλος δεν είχε μείνει κανείς ζωντανός από τους 200.  

Ηταν λίγο μετά τις 10 το πρωί. Η Πρωτομαγιά του 1944 ήταν κόκκινη, κόκκινη σαν το αίμα που πότισε το Σκοπευτήριο, κόκκινη σαν τα υψηλά ιδανικά των κομμουνιστών.  
Οι 200 είναι Αθάνατοι. Μέχρι σήμερα τους ακούμε:  
"Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού. Γνωρίζετε γιατί./Γυμνοί: κατάσαρκα φορώντας σημαίες/η Ελλάδα τις έραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο /Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα. / Είδατε τα πουλιά που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες. Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς να ανοίγουν στο μέλλον. Εμείς/μερτικό δε ζητήσαμε. Τίποτα. Μόνο θυμηθείτε το: αν η ελευθερία / δε βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας/εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας"
(Γιάννης Ρίτσος,"Σκοπευτήριο Καισαριανής")
 
Πηγές: Θ.Χατζής:"Η Νικηφόρα Επανάσταση που χάθηκε",Β. Μπαρτζιώτας:"Κι άστραψε φως η Ακροναυπλία","Στ' Αρματα-Χρονικό της Εθνικής Αντίστασης","Γράμματα εκτελεσμένων πατριωτών", Δ.Παυλάκης, "Από το Χαϊδάρι στην κόλαση του Μπέλσεν",Γ.Χολέβας,"Οι 200 της Καισαριανής είναι αθάνατοι.."