Όταν η κυβέρνηση παίρνει γραμμή από το Σκάι…

Ματίνα Παπαχριστούδη στη στήλη Πίσω από τις κάμερες στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου 

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε πως η δημοσιογραφία μεταδίδει, αναπαράγει, προβάλει, διαφημίζει ή προπαγανδίζει τις ανακοινώσεις και θέσεις της εκάστοτε πολιτικής εξουσίας και των φορέων της. Γνωρίζαμε, επίσης, πως οι κατευθύνσεις δίνονταν απευθείας σε ημετέρους δημοσιογράφους, πως τα τελευταία 15 χρόνια το μόνο ρεπορτάζ και είδηση που έβλεπε το φως ήταν αυτό που στηριζόταν στα περίφημα «non paper» των γραφείων Τύπου κάθε υπουργείου, τράπεζας, οργανισμού κ.λπ. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως ο κλάδος και τα συνδικαλιστικά όργανα του, προστατεύουν με αξιοπρόσεκτο ζήλο τους –εκατοντάδες πλέον– υπαλλήλους-δημοσιογράφους των γραφείων Τύπου.

Όλα τα παραπάνω είναι λίγο πολύ γνωστά, εξού και η γενικευμένη άποψη-εκτίμηση ότι η δημοσιογραφία και τα ΜΜΕ είναι απολύτως ελεγχόμενα. Το τελευ- ταίο διάστημα, ωστόσο, φαίνεται να αναδύεται μια νέα συνθήκη. Η κυβέρνηση και τα όργανά της να παίρνουν γραμμή από ΜΜΕ και (συγκεκριμένους) δημοσιογράφους!

Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί η νέα τακτική του Μεγάρου Μαξίμου να μετατρέπει τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ του δελτίου Σκάι σε «κυβερνητικούς σχολιασμούς». Συνέβη και σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως την περασμένη εβδομάδα με το ρεπορτάζ «τεστ ανά επιβεβαιωμένο κρούσμα», στο οποίο το κανάλι επεξεργάστηκε μια διεθνή έρευνα, έκοψε και έραψε χώρες και ποσοστά και έβγαλε αυθαίρετα συμπεράσματα με βάση την εκτίμηση κάποιων ερευνητών ή δημοσκόπων.

Το ρεπορτάζ αυτό που στα μίντια θα χαρακτηριζόταν ως μια ακόμη «δημιουργική κατασκευή», υιοθετήθηκε αυτούσιο από το μέγαρο Μαξίμου που το ανέβασε σχεδόν ως «επιτυχία» της κυβέρνησης. Πρόσφατα, επίσης, παρουσιάστηκαν ως «κυβερνητικός σχολιασμός» στην επίσημη ιστοσελίδα του Μαξίμου ορισμένα επικριτικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ σκίτσα γελοιογράφων.

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως αυτή η αντιστροφή των ρόλων συμβαίνει γιατί η ομάδα Μητσοτάκη απασχολεί περισσότερους από 25 δημοσιογράφους σε ανώτατες στελεχικές θέσεις του κυβερνητικού μηχανισμού. Δεν είναι όμως τόσο απλό. Η ολοκληρωτική εξαφάνιση της ενημέρωσης και της έρευνας από τα καθεστωτικά μίντια οδηγεί στην αυθαίρετη κατασκευή ψευδοειδήσεων, οι οποίες πληρούν τις προϋποθέσεις προπαγάνδας που έχει ανάγκη η κυβέρνηση.