ΕΠΗΕΑ: Εκλιπαρώντας για μία συνάντηση … Σε αναμονή της απόφασης του ΣτΕ επί της προσφυγής –αναίρεσης εργοδοτικών οργανώσεων για την εισφορά 2% υπέρ ΕΔΟΕΑΠ.

Σε αναμονή της απόφασης του ΣτΕ επί της προσφυγής –αναίρεσης εργοδοτικών οργανώσεων για την εισφορά 2% υπέρ ΕΔΟΕΑΠ.

ΣΧΟΛΙΑ της Συντονιστικής Γραμματείας του ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ στην από 04 Φλεβάρη 2020 επιστολή της  διοίκησης της  ΕΠΗΕΑ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ της ΕΠΗΕΑ: ΕΔΩ

ΚΥΒΙΣΤΗΣΕΙΣ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΙΣΜΟΥ: με γλοιώδη εκφορά λόγου και εμετικό γλείψιμο, αλλά  και ενδεικτικό του ύφους γραμματολογική σημειολογία της – με τις προσωπικές αντωνυμίες να αναγράφονται, το πρώτο γράμμα με κεφαλαία γραμματοσειρά, προς τον υπουργό Εργασίας (Βρούτση) έχοντας : « …Την πεποίθηση ότι είναι υψηλά στην ατζέντα Σας (του υπουργού) το ενδιαφέρον Σας για τους εργαζόμενους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης !!!»

Κατάντια μιας συνεχιζόμενης πτώσης στο βαρέλι δίχως πάτο, που δεν αποτελεί πάντως έκπληξη, έχοντας υπόψιν ανάλογες & αντίστοιχες δηλώσεις – αναφορές του προέδρου της ΕΠΗΕΑ στους προκατόχους υπουργούς (Κατρούγκαλο-Πετρόπουλο), αλλά  και ως προς τους ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων ΜΜΕ.

Ειδικότερα για τους τελευταίους, αποφεύγεται –στην επιστολή επιμελώς, οποιαδήποτε καταγγελτική αναφορά στη πρόθεση αναίρεσης συμπεφωνημένων αναφορικά με την καταβολή εργοδοτικής εισφοράς 2% επί του τζίρου των επιχειρήσεων, στη στρατηγική απομείωσης του εργατικού κόστους και της συμμετοχής τους στο κόστος της κοινωνικής ασφάλειας –πρόνοιας και περίθαλψης.

Γεγονός που αναφέρεται  ως «…αγκάθι στην όλη πορεία που αποτελούν οι αιτήσεις ακύρωσης, που έχουν κατατεθεί από τις  εργοδοτικές οργανώσεις…» .

Αγκάθι που βγάζει μάτι, από τους οικείους των εργοδοτών και της πολιτικής εξουσίας συναλλασσομένων «συνδικαλιστών», ως προς την έκδηλη έκφανση αγοραίων σκοπιμοτήτων.

Αμετροεπείς «Βαλλεντίνοι» που στη διάρκεια της συνδικαλιστικής τους ενασχόλησης, έχουν φιλήσει όλες τις κατουρημένες ποδιές… προς εξυπηρέτηση των ιδιοτελειών τους.

Επιστολή, που επιχειρεί να κλέψει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην αφετηρία εκκίνησης «δημοπρασίας» - στο δεύτερο σχέδιο επανασωτηρίας του ΕΔΟΕΑΠ.  Αγώνας δρόμου μετ’ εμποδίων μέχρι σκασμού (με τη γλώσσα έξω), από παλαιούς γνώριμους αλλά και νεόκοπους στο Κλάδο υπερθεματιστές –πλειοδότες, σε εργολαβία κατ’ ανάθεση έργου.

Συνωστισμός & σκληρός ανταγωνισμός από αυτόκλητους  «σωτήρες», που γνωρίζουν από πρώτο χέρι, τον κυνικό συστημικό πραγματισμό των μηχανισμών αξιολόγησης της εξουσίας, της δεδομένης χρονικής συγκυρίας, άπαντες  με αξία χρήσης αναλώσιμου.

Ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ με την από 4/02/2020 επιστολή υποβάλλει –γονυπετής, το επικαιροποιημένο προφίλ του (ένεκα & της κομματικής εναλλαγής της πολιτικής εξουσίας), εχέγγυα & διαπιστευτήρια, με πλούσιο βιογραφικό με προϋπηρεσία & αποκτηθείσα εμπειρία, από τον διαδραστικό πρωτεύοντα ρόλο της προηγούμενης περιόδου,  μέσα από συναλλαγές και διαβουλεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες, όπου αμαχητί συντελέστηκε η μεγαλύτερη στρατηγική ήττα του Κλάδου με τη:

v  Κατάργηση του αγγελιοσήμου (οιονεί εργοδοτικής εισφοράς).

v  Δήμευση πόρων & περιουσιακών στοιχείων με την εξαναγκαστική ενσωμάτωση του ΕΤΑΠ –Μ.Μ.Ε στον ΕΦΚΑ (Αντιπρόεδρος  στο Δ.Σ του ΕΤΑΠ ΜΜΕ), ο Πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ  και εν συνεχεία διορισμένο μέλος -με υπουργική απόφαση - στις συμβουλευτικές επιτροπές του ΕΦΚΑ!!.

v Το χάρισμα εκατομμυρίων ευρώ στους εργοδότες από ανείσπρακτες βεβαιωμένες η μη οφειλές κ.λ.π.  

Σε συνθήκες "εικονικού πνιγμού" για χιλιάδες ασφαλισμένους, με εκβιαστικά διλήμματα και προτροπές , στιγματισμούς και διαδικασίες fast track, το ΝΑΙ σε ΟΛΑ αναδεικνύει τη τοξικότητα του, στη μετεξελικτική διαδικασία προοπτικής του ΕΔΟΕΑΠ στην κατεύθυνση ενός καθ’ ολοκληρία κεφαλαιοποιητικού ασφαλιστικού συστήματος – με ανταποδοτική κεφαλαιοποίηση, ιδιωτικές επικουρικές συντάξεις, στο πλαίσιο λειτουργίας επαγγελματικών ταμείων –ασφαλιστικών ιδιωτικών εταιρειών FUNS & επενδυτικών ομίλων, με πλήρη εμπορευματοποίηση της υγείας – πρόνοιας & περίθαλψης.

Μετάβαση που στη πρακτική υλοποίησης της, τα πρώτα " θύματα" είναι συνήθως οι επισφαλείς κατηγορίες των συνταξιούχων και των ανέργων, όσον αφορά την αδυναμία κεφαλαιοποίησης των εξατομικευμένων μερίδων.

Είναι τα «εκσυγχρονιστικά βήματα… στο νέο καθεστώς και η εξέλιξη του ΕΔΟΕΑΠ σε πρότυπο φορέα κοινωνικής ασφάλισης»… όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην επιστολή, σε αντιδιαστολή της απώλειας του αλληλέγγυου δημόσιου και ανταποδοτικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.

Το ΝΑΙ σε ΟΛΑ που έβαλε τα αφεντικά της ενημέρωσης συνιδιοκτήτες στην διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ, με δικαιώματα veto στις αποφάσεις, με ταυτόχρονη απώλεια της μετοχικής ιδιότητας των ασφαλισμένων μελών, και την αποστέρηση εσόδων των συνδικαλιστικών οργανώσεων κ.λ.π.

ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΣ - ΓΚΑΝΑΣ

Το αρχικό deal της συναλλαγής για το κτίσιμο του νέου ΕΔΟΕΑΠ, πριμοδοτήθηκε και απέφερε στους ιδιοκτήτες ΜΜΕ – σύμφωνα και με πηγές συνδικαλιστικών κύκλων του Κλάδου.

α) Για τους τηλεοπτικούς σταθμούς :μείωση της φορολόγησης των εσόδων από τη διαφήμιση από 20% σε 5%, που σε αντιστοίχιση πραγματικών τιμών σημαίνει ότι έδωσαν 4  εκατομμύρια ευρώ και πήραν ως αντάλλαγμα περίπου 30 εκατομμύρια ευρω.

Μείωση φόρου που αντισταθμίζει και το κόστος εξαγοράς των τηλεοπτικών αδειών.

Σε ένα έτος εισέπραξαν περίπου 2 εκατομμύρια ευρώ ως επιδοτήσεις για τα τηλεοπτικά  σήριαλ, με συνέχεια των επιδοτήσεων.

β) Για τον έντυπο τύπο : όπου ενάμιση χρόνο καρπώνονται το 4% επι των πωλήσεων δηλαδή περίπου 6 εκατομμύρια ετησίως με την αντίστοιχη μείωση των κρατήσεων.

Το συνολικό όφελος αποτιμάται στα 10 εκατομμύρια ευρώ, ενώ αντίστοιχα συγκριτικά η επιβάρυνση τους από την εργοδοτική εισφορά του 2% επί του τζίρου των επιχειρήσεων δεν θα υπερβεί τα 3 εκατομμύρια

Όταν έκλειναν το μάτι…

Στη παρούσα απεικόνιση δεν αποτιμώνται σε πραγματικές τιμές,  αλλά και στη κοινωνική τους διάσταση και προβολή δεδομένα όπως:

Η εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή μέσα σ ‘ ένα ιδιόμορφο και ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας, η κατάργηση ΣΣΕ η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η παγίωση της ελαστικοποιημένης απασχολισημότητας, οι ατομικές συμβάσεις αυτοχειριασμού κ.λ.π.

Πλείστες περιπτώσεις, που οι συνδαιτυμόνες της πολιτικής εξουσίας και των επιχειρηματιών της ενημέρωσης, έκλειναν προκλητικά το μάτι … στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την ανομία συμβάλλοντας στην παγίωση του εργασιακού –ασφαλιστικού μεσαίωνα.   

Ενάμιση χρόνο μετά, σχετικά σύντομα έρχεται η αυτοαναίρεση του success story μέσα από την πρακτική υλοποίησης  του σχεδίου «σωτηρίας του ΕΔΟΕΑΠ». Ενδεχόμενες αρνητικές δικαστικές αποφάσεις, απλώς θα επιταχύνουν τις προδιαγραμμένες αρνητικές  εξελίξεις.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ αγοράζει χρόνο και  αναζητά νέους διαμεσολαβητικούς ρόλους, εκλιπαρώντας για ελεημοσύνη, εκφράζοντας την αδήριτη ανάγκη για νέους «γόνιμους διαλόγους» με τα αφεντικά της ενημέρωσης και της πολιτικής εξουσίας.

Στα όρια του εργοδοτικού συνδικαλισμού…

Δεν αποτελούν σοβαρά εχέγγυα & διαπιστευτήρια, ότι ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ εκτός των άλλων προσόντων , πρωτοστατεί σήμερα στην διεκδίκηση επιχορηγήσεων υπέρ «αναξιοπαθούντων» επιχειρηματιών ΜΜΕ- με επίκληση τον πλουραλισμό και την πολυφωνία;

Συγκεκριμένα για τον έντυπο τύπου ποσού περίπου 7,5 εκατομμυρίων ευρώ, αλλά και επιχορηγήσεις 4 εκατομμυρίων ετησίως επί τέσσερα έτη (συνολικά 16 εκατομμύρια) για τους ιδιοκτήτες των περιφερειακών εφημερίδων.

Διαχρονικά σε όποια προοπτική κλιμάκωση του αγώνα των εργαζομένων στο Κλάδο, δεν ήταν  ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ που με κομπορρημοσύνη δήλωνε ότι «ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΙΩΝΑ…;

Ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ δεν συντάχθηκε με εργοδότες  σε διώξεις «ενοχλητικών» συνδικαλιστών και εφάρμοσε τις ίδιες τακτικές (ατομικές συμβάσεις, μειώσεις αποδοχών, καταστρατήγηση εργατικής νομοθεσίας κ.λ.π), ως εργοδότης στους εργαζόμενους  του ελεγκτικού μηχανισμού της ΕΠΗΕΑ και της ΠΟΕΠΤΥΜ;

Βιογραφικό συνδικαλιστικής ενασχόλησης που γεμίζει σελίδες …

ΑΞΙΟΣ – ΑΞΙΟΣ !!