Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Στις επερχόμενες αρχαιρεσίες της ΕΣΗΕΑ πάρτε θέση μάχης, ενισχύστε τη «Δημοσιογραφική Συνεργασία».Στείλτε το δικό σας μήνυμα για την διεκδίκηση όλων των απωλειών που είχαμε τα τελευταία χρόνια.
Τώρα είναι η ώρα να συστρατευθούμε στην πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας!
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία», ο συνδυασμός των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο σας καλεί να συμμετέχετε αποφασιστικά στην πάλη! Είναι κρίσιμο σήμερα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς να δυναμώσει η γραμμή της σύγκρουσης και της διεκδίκησης, κόντρα στο συμβιβασμό και τη μοιρολατρία, τη λογική της «εργασιακής ειρήνης» που καλλιεργούν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και οι συνδικαλιστές που υπηρετούν τα συμφέροντα τους, καθώς η ενιαία επίθεση αυτού του αντεργατικού μπλοκ εναντίον μας είναι ανελέητη.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, που θέλει να αναλάβει την κυβέρνηση μετά τις 7 Ιούλη, και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα παρά τους προεκλογικού χαρακτήρα ψευτοκαυγάδες τους συμφωνούν στο κύριο,δηλαδή στην ανάγκη έντασης της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αυτό είναι το κοινό τους πρόγραμμα, που δεν προμηνύει τίποτα το θετικό για τους εργαζόμενους.
Παρά τις κόντρες ανάμεσά τους, παραμένουν ενωμένοι στην αντεργατική-αντιλαϊκή επίθεση. Αλλωστε, η καπιταλιστική ανάκαμψη την οποία όλοι τους επικαλούνται και προωθούν προϋποθέτει τα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα, για να συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερος πλούτος σε όλο και λιγότερα χέρια. Το πόσο διαφορετικά είναι τα «προγράμματά» τους φάνηκε και στην ΕΣΗΕΑ, που εδώ και δύο χρόνια η αγαστή συνεργασία των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, αυτή η συνδικαλιστική «συγκυβέρνηση» παλεύει, για λογαριασμό της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, να κρατάει τους εργαζόμενους δημοσιογράφους μακριά από κάθε λογική διεκδίκησης, πάλης για τα δικαιώματά τους.
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, η προώθηση από την κυβέρνηση της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας και του ενεργού επιθετικού ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, εμπλέκει το λαό μας σε επικίνδυνα παιχνίδια. Η πιο βαθιά συμμετοχή στη ΝΑΤΟϊκή δράση με σκοπό να αναδειχθεί η χώρα μας σε πρωταγωνίστρια δύναμη της συμμαχίας στην περιοχή, η διαπάλη στις περιοχές του Περσικού κόλπου και της Μεσογείου, η εμπλοκή στις αντιθέσεις στα Βαλκάνια, οι ανταγωνισμοί με την τουρκική αστική τάξη και τις προκλήσεις της, οι διαγκωνισμοί των ιμπεριαλιστών για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, αποτελούν αρνητικές εξελίξεις. Απαιτείται επαγρύπνηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα και πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Σε αυτό το παιχνίδι τα αστικά ΜΜΕ έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο προπαγανδίζοντας αυτή την επικίνδυνη γραμμή της αστικής τάξης, το ρόλο του «γεωπολιτικού μεντεσέ» που έχει αναλάβει η χώρα για τους σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή, που καθιστούν το λαό στόχο επιθέσεων.
Εμείς πληρώνουμε τα επιχειρηματικά τους παιχνίδια
Στο δίχρονο που πέρασε είχαμε νέα επεισόδια στην αναδιάταξη των επιχειρηματικών Ομίλων που έχουν στην κατοχή τους και ΜΜΕ. Σημειώνουμε την κατάρρευση του ΠΗΓΑΣΟΥ και του MEGA, το πέρασμα των εντύπων του ΔΟΛ και του ΕΘΝΟΥΣ σε άλλο ιδιοκτησιακό καθεστώς, το άνοιγμα νέων τηλεοπτικών σταθμών. Εξελίξεις όπως η «συνεργασία» ALPHA-STAR που προοιωνίζονται παραπέρα συγχωνεύσεις, δείχνουν ότι επίκειται νέο μοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας με ενίσχυση της τάσης συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης των κεφαλαίων που θα επεκτείνονται σε συνεργασίες και με τηλεπικοινωνιακούς ομίλους που μπαίνουν στο πεδίο της οπτικοακουστικής παραγωγής και διανομής.
Οι εξελίξεις αυτές έχουν θύματα τους εργαζόμενους, αφού η πρώτη συνέπεια είναι η μείωση των θέσεων εργασίας. Την ίδια ώρα στον κλάδο μας γενικεύεται η απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, οι καθυστερήσεις στην καταβολή μισθών, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, η εντατικοποίηση, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας κ.ά.. Οι εργοδότες ουσιαστικά ζητούν από τους εργαζόμενους να δουλεύουν τζάμπα, με ένα μισθό σε όλα τα ΜΜΕ των ομίλων τους. Οι εκατοντάδες απολύσεις των τελευταίων ετών είχαν ως αποτέλεσμα την ένταση της εκμετάλλευσης, με λιγότερους εργαζόμενους δημοσιογράφους να καλούνται να βγάλουν περισσότερη δουλειά. Ολα αυτά δείχνουν ότι η επίθεση θα κλιμακώνεται όσο οι εργαζόμενοι «σφίγγουν κι άλλο το ζωνάρι», όσο δεν αντιστέκονται οργανωμένα, αγωνιστικά, όσο δεν περνούν στην αντεπίθεση.
Οσο περιμένουμε τις «συγχωνεύσεις» και την αναδιάταξη των ομίλων, την είσοδο νέων ισχυρών επιχειρηματιών στον κλάδο, το μόνο σίγουρο είναι ότι την «ισχύ» τους θα τη δοκιμάζουμε στις πλάτες μας όλοι!
Η «εργασιακή ειρήνη» που ζητούν οι εργοδότες προδίδει τους αντεργατικούς σχεδιασμούς τους που θα συνεχίζονται. Σε κάθε περίπτωση, η ανάκαμψη που προπαγανδίζουν τα αφεντικά, η σημερινή και η αυριανή κυβέρνηση, όπως και όλα τα αστικά κόμματα θα βασίζεται σε τσακισμένα μισθολογικά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Μετά από τόσα χρόνια κρίσης οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ είναι πια βέβαιοι ότι οι εκδότες και οι καναλάρχες θέλουν να ξεμπερδεύουν με τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με τα θεμελιωμένα εργασιακά δικαιώματα, δεν θέλουν να τους δεσμεύει τίποτα απέναντι στο προσωπικό τους.
Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στον κλάδο περιλαμβάνουν «τακτοποιήσεις» σε τρείς άξονες, για τους οποίους εργάζονται από κοινού κυβέρνηση, εργοδοσία και οι συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στα προεδρεία των Ενώσεων και του ΕΔΟΕΑΠ:
Τα μέτρα ενίσχυσης του έντυπου τύπου, δηλαδή οι όποιες φοροελαφρύνσεις τους, η διοχέτευση ζεστού χρήματος στις τσέπες των επιχειρηματιών, που είναι χρήμα βγαλμένο από τη δουλειά μας και παρμένο από τις δικές μας τσέπες με τη φοροληστεία, που ήδη νομοθετήθηκαν και θα εξειδικευτούν με ΚΥΑ. Είναι επίσης τεράστιες οι φοροελαφρύνσεις στα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ.
Η επιβολή με υπουργικές αποφάσεις ενός τύπου «Συλλογικής σύμβασης» που θα παίρνει υπόψη της τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή τη θέληση των αφεντικών άλλα όχι τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους
Την διασφάλιση για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα ενός ασφαλιστικού «κελύφους» με το όνομα ΕΔΟΕΑΠ, στο οποίο ήδη η εργοδοσία θέτει την σφραγίδα της, με τέτοιο τρόπο που θα φέρνει νέο τσεκούρι σε κατακτημένα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα.Επισημαίνουμε για άλλη μια φορά ότι η «μάχη των μαχών» στο ΣτΕ για τη «διάσωση» του ΕΔΟΕΑΠ, αποτελεί μύθευμα των πλειοψηφιών με σκοπό να συσκοτιστεί η πραγματικότητα για το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης. Γι' αυτό δεν ενσωμάτωσαν τον πόρο του 2% στις εργοδοτικές εισφορές, δίνοντας τη δυνατότητα στα αφεντικά να διεκδικούν την κατάργησή του, υπονομεύοντας τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Αυτές οι εξελίξεις αποτελούν εφαρμογή της επεξεργασμένης στρατηγικής της ΕΕ για τους τρεις «πυλώνες» στην ασφάλιση, με ικανοποίηση της απαίτησης του κεφαλαίου για μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» και της φορολογίας του. Γι'αυτό, είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι δυνάμεις που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου θέλουν ή μπορούν να βάλουν εμπόδια στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. Ετσι εξηγείται το γιατί οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ σε ΕΣΗΕΑ και ΕΔΟΕΑΠ κήρυξαν «σιωπητήριο» τα προηγούμενα χρόνια, φρόντισαν να ακυρώσουν κάθε αγωνιστική διεργασία, να μη συναντηθούν στο δρόμο οι εργαζόμενοι του κλάδου με τους χιλιάδες εργάτες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενους που πάλευαν ενάντια στο νόμο Κατρούγκαλου.
Γύρνα την πλάτη στην κυβέρνηση, τους εργοδότες και τους συνδικαλιστές τους
Απέναντι σε αυτήν την λαίλαπα, η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ ούτε μπορεί, ούτε θέλει να οργανώσει τη διεκδίκηση και τον αγώνα για τη μεγάλη μάζα των δημοσιογράφων που εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες. Αντίθετα έντεχνα καλλιεργεί τη μοιρολατρία, την απογοήτευση, την υποταγή στις ορέξεις της εργοδοσίας και τέλος την αποστροφή μεγάλου μέρους των συναδέλφων στην οργανωμένη πάλη.
Κυβερνήσεις, εργοδότες, ξεπουλημένοι συνδικαλιστές και μεγαλοδημοσιογράφοι, λειτουργούν με ρόλους μοιρασμένους:
-- Οι κυβερνήσεις νομοθετούν για λογαριασμό της εργοδοσίας. Για να κερδίζουν περισσότερα οι μεγαλοεπιχειρηματίες ψήφισαν όλους τους αντεργατικούς νόμους, κατάργησαν τις ΣΣΕ, μείωσαν δραστικά τον «κατώτατο μισθό», κατεδάφισαν την κοινωνική ασφάλιση, απελευθέρωσαν τις απολύσεις και τόσα άλλα.
-- Οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των ΜΜΕ αξιοποιούν ενάντιά μας όλο το παραπάνω αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο ανεξάρτητα από τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.
-- Οι συνδικαλιστές τους, που έχουν την πλειοψηφία στην ΕΣΗΕΑ έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για να βάλουν εμπόδια στην διεκδίκηση των αναγκών των εργαζομένων δημοσιογράφων.
Η γραμμή όλων αυτών των δυνάμεων δοκιμάστηκε στην πράξη και αποδείχτηκε ότι το μόνο που επιδιώκουν είναι η παραίτηση από την πάλη. Σε κάθε κορυφαία μάχη του εργατικού - λαϊκού κινήματος επέλεξαν να βάλουν εμπόδια στην αγωνιστική συμπόρευση του κινήματός μας με την υπόλοιπη εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
-- Το έργο των παραπάνω συμπληρώνουν οι δημοσιογράφοι-διευθυντικά στελέχη που συντάσσονται με την εργοδοσία, μεγαλοδημοσιογράφοι με τα παχυλά συμβόλαια, και πάντα σε ρόλο βαρέως πυροβολικού για την προπαγάνδα της αστικής τάξης. Λοιδορούν κάθε ταξική διεκδίκηση, καλούν το λαό και τους εργαζόμενους στον κλάδο μας, να παραιτηθεί από την πάλη για τις ανάγκες του και μέσα στους τόπους δουλειάς συμπεριφέρονται με το καρότο και με το μαστίγιο απέναντι στους συναδέλφους.
Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει αν αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης.
Γι' αυτό είναι αναγκαία η ενίσχυση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας»
Κόντρα στον παραπάνω σχεδιασμό, σήμερα γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια σε όλο το εργατικό κίνημα, σε όλα τα σωματεία, στους χώρους δουλειάς από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Προσπάθεια να ανασυνταχθεί το κίνημα, να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να παραμεριστούν οι συνδικαλιστές των δυνάμεων του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και να περάσουμε στη διεκδικητική πάλη ενάντια στα αφεντικά, στην αντεπίθεση ενάντια στην πολιτική που χαράσσεται από τις κυβερνήσεις για λογαριασμό τους.
Η πείρα είναι τεράστια. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μεγάλοι αγώνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια και αποδείχτηκαν δύσκολοι αντίπαλοι για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του ήταν αυτοί που είχαν τη σφραγίδα του ΠΑΜΕ. Αυτοί που δόθηκαν κάτω από τη σημαία αποκλειστικά των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων και όχι με τη σημαία επιχειρηματιών ή κομμάτων που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση των χαλίφηδων. Αυτοί οι εργατικοί αγώνες έβαλαν τη σφραγίδα τους ακόμα και στα όποια μέτρα - ψίχουλα μοίρασε προεκλογικά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν το εργατικό κίνημα είχε ακολουθήσει τη γραμμή του συμβιβασμού, που κηρύττουν οι εργατοπατέρες όπως και οι καρεκλοκένταυροι του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, καμιά κυβέρνηση δεν θα έδινε το παραμικρό από αυτά που μας έκλεψαν δέκα χρόνια τώρα.
Και στον κλάδο μας η δύναμη που δώσατε στη «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στις προηγούμενες αρχαιρεσίες, αξιοποιήθηκε για την ανάδειξη όχι μόνο των προβλημάτων των εργαζομένων αλλά και της αναγκαιότητας διεκδίκησης λύσεων σε αυτά ενημερώνοντας και καλώντας σε πολύμορφη διεκδικητική αγωνιστική δράση κόντρα σε εργοδοσία-κυβέρνηση. Δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πρόβλημα στους χώρους δουλειάς ή στον κλάδο που να μην βρεθήκαμε μπροστά για να αντιμετωπιστεί. Από τις απληρωσιές και τις απολύσεις, το κλείσιμο του Πήγασου και το μεγάλο αγώνα των εργαζομένων για τη διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων μέχρι την ανάδειξη της υπεράσπισης των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων με αφορμή τον ΕΔΟΕΑΠ και την υπονόμευσή του με τη λύση που έχει δοθεί. Αναδείξαμε πρώτοι την ανάγκη διεκδίκησης ΣΣΕ, και πολλά άλλα.
Στήριξε, ενισχύστε, αυτή τη μεγάλη προσπάθεια!
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» σας καλεί να συμβάλλετε στην ανασύνταξη του κινήματος. Σήμερα έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο, σε σύγκρουση με την εργοδοσία, το κράτος και τις κυβερνήσεις της, την ΕΕ.
Σήμερα υπάρχουν εργαζόμενοι δημοσιογράφοι που προβληματίζονται, που συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αλλάξει ριζικά η κατάσταση, που δικαιολογημένα αισθάνονται αποστροφή για την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Αυτοί πρέπει να αποτελέσουν την κρίσιμη δύναμη που θα πρωτοστατήσει στην αλλαγή των συσχετισμών.
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» καλεί τους εργαζόμενους των ΜΜΕ να πάρουμε μαζί την κατάσταση στα δικά μας χέρια. Η απογοήτευση και το «δεν αλλάζει τίποτα» να δώσουν τη θέση τους στη μάχη για τα δικαιώματά μας. Η ανοργανωσιά στους τόπους δουλειάς να δώσει τη θέση της στην οργάνωση παντού. Να στηθούν σε κάθε Μέσο Ενημέρωσης Επιτροπές Αγώνα, που θα παλεύουν για τα δικά μας συμφέροντα, που θα οργανώνουν από τα κάτω την πάλη μας. Η εργατική αριστοκρατία των πλειοψηφιών των ΔΣ των Ενώσεων, η συστράτευσή τους με εργοδοσία - κυβέρνηση που λειτουργεί αποκρουστικά για την πλειοψηφία των εργαζομένων, πρέπει να δώσει τη θέση της σε μια νέα κατάσταση. Να φτιαχτεί ένα Συνδικάτο Τύπου και ΜΜΕ, μαχητικό, ανοιχτό σε όλους τους εργαζόμενους, αλλά κλειστό σε διευθυντές και διευθυντικά στελέχη - δημοσιογράφους ή εκδότες - δημοσιογράφους. Αυτή θα είναι μια πολύτιμη συμβολή στην αναγκαία ανασύνταξη του εργατικού κινήματος της χώρας μας.
Εχουμε ανάγκη από κίνημα με αντικαπιταλιστικό-αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό:
Παρά τις κόντρες ανάμεσά τους, παραμένουν ενωμένοι στην αντεργατική-αντιλαϊκή επίθεση. Αλλωστε, η καπιταλιστική ανάκαμψη την οποία όλοι τους επικαλούνται και προωθούν προϋποθέτει τα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα, για να συγκεντρώνεται ολοένα και περισσότερος πλούτος σε όλο και λιγότερα χέρια. Το πόσο διαφορετικά είναι τα «προγράμματά» τους φάνηκε και στην ΕΣΗΕΑ, που εδώ και δύο χρόνια η αγαστή συνεργασία των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, αυτή η συνδικαλιστική «συγκυβέρνηση» παλεύει, για λογαριασμό της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, να κρατάει τους εργαζόμενους δημοσιογράφους μακριά από κάθε λογική διεκδίκησης, πάλης για τα δικαιώματά τους.
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, η προώθηση από την κυβέρνηση της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της χώρας και του ενεργού επιθετικού ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, εμπλέκει το λαό μας σε επικίνδυνα παιχνίδια. Η πιο βαθιά συμμετοχή στη ΝΑΤΟϊκή δράση με σκοπό να αναδειχθεί η χώρα μας σε πρωταγωνίστρια δύναμη της συμμαχίας στην περιοχή, η διαπάλη στις περιοχές του Περσικού κόλπου και της Μεσογείου, η εμπλοκή στις αντιθέσεις στα Βαλκάνια, οι ανταγωνισμοί με την τουρκική αστική τάξη και τις προκλήσεις της, οι διαγκωνισμοί των ιμπεριαλιστών για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της περιοχής, αποτελούν αρνητικές εξελίξεις. Απαιτείται επαγρύπνηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα και πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Σε αυτό το παιχνίδι τα αστικά ΜΜΕ έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο προπαγανδίζοντας αυτή την επικίνδυνη γραμμή της αστικής τάξης, το ρόλο του «γεωπολιτικού μεντεσέ» που έχει αναλάβει η χώρα για τους σχεδιασμούς του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή, που καθιστούν το λαό στόχο επιθέσεων.
Εμείς πληρώνουμε τα επιχειρηματικά τους παιχνίδια
Στο δίχρονο που πέρασε είχαμε νέα επεισόδια στην αναδιάταξη των επιχειρηματικών Ομίλων που έχουν στην κατοχή τους και ΜΜΕ. Σημειώνουμε την κατάρρευση του ΠΗΓΑΣΟΥ και του MEGA, το πέρασμα των εντύπων του ΔΟΛ και του ΕΘΝΟΥΣ σε άλλο ιδιοκτησιακό καθεστώς, το άνοιγμα νέων τηλεοπτικών σταθμών. Εξελίξεις όπως η «συνεργασία» ALPHA-STAR που προοιωνίζονται παραπέρα συγχωνεύσεις, δείχνουν ότι επίκειται νέο μοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας με ενίσχυση της τάσης συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης των κεφαλαίων που θα επεκτείνονται σε συνεργασίες και με τηλεπικοινωνιακούς ομίλους που μπαίνουν στο πεδίο της οπτικοακουστικής παραγωγής και διανομής.
Οι εξελίξεις αυτές έχουν θύματα τους εργαζόμενους, αφού η πρώτη συνέπεια είναι η μείωση των θέσεων εργασίας. Την ίδια ώρα στον κλάδο μας γενικεύεται η απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, οι καθυστερήσεις στην καταβολή μισθών, οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, η εντατικοποίηση, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας κ.ά.. Οι εργοδότες ουσιαστικά ζητούν από τους εργαζόμενους να δουλεύουν τζάμπα, με ένα μισθό σε όλα τα ΜΜΕ των ομίλων τους. Οι εκατοντάδες απολύσεις των τελευταίων ετών είχαν ως αποτέλεσμα την ένταση της εκμετάλλευσης, με λιγότερους εργαζόμενους δημοσιογράφους να καλούνται να βγάλουν περισσότερη δουλειά. Ολα αυτά δείχνουν ότι η επίθεση θα κλιμακώνεται όσο οι εργαζόμενοι «σφίγγουν κι άλλο το ζωνάρι», όσο δεν αντιστέκονται οργανωμένα, αγωνιστικά, όσο δεν περνούν στην αντεπίθεση.
Οσο περιμένουμε τις «συγχωνεύσεις» και την αναδιάταξη των ομίλων, την είσοδο νέων ισχυρών επιχειρηματιών στον κλάδο, το μόνο σίγουρο είναι ότι την «ισχύ» τους θα τη δοκιμάζουμε στις πλάτες μας όλοι!
Η «εργασιακή ειρήνη» που ζητούν οι εργοδότες προδίδει τους αντεργατικούς σχεδιασμούς τους που θα συνεχίζονται. Σε κάθε περίπτωση, η ανάκαμψη που προπαγανδίζουν τα αφεντικά, η σημερινή και η αυριανή κυβέρνηση, όπως και όλα τα αστικά κόμματα θα βασίζεται σε τσακισμένα μισθολογικά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Μετά από τόσα χρόνια κρίσης οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ είναι πια βέβαιοι ότι οι εκδότες και οι καναλάρχες θέλουν να ξεμπερδεύουν με τη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με τα θεμελιωμένα εργασιακά δικαιώματα, δεν θέλουν να τους δεσμεύει τίποτα απέναντι στο προσωπικό τους.
Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στον κλάδο περιλαμβάνουν «τακτοποιήσεις» σε τρείς άξονες, για τους οποίους εργάζονται από κοινού κυβέρνηση, εργοδοσία και οι συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ στα προεδρεία των Ενώσεων και του ΕΔΟΕΑΠ:
Τα μέτρα ενίσχυσης του έντυπου τύπου, δηλαδή οι όποιες φοροελαφρύνσεις τους, η διοχέτευση ζεστού χρήματος στις τσέπες των επιχειρηματιών, που είναι χρήμα βγαλμένο από τη δουλειά μας και παρμένο από τις δικές μας τσέπες με τη φοροληστεία, που ήδη νομοθετήθηκαν και θα εξειδικευτούν με ΚΥΑ. Είναι επίσης τεράστιες οι φοροελαφρύνσεις στα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ.
Η επιβολή με υπουργικές αποφάσεις ενός τύπου «Συλλογικής σύμβασης» που θα παίρνει υπόψη της τις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή τη θέληση των αφεντικών άλλα όχι τις ανάγκες των εργαζόμενων και των οικογενειών τους
Την διασφάλιση για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα ενός ασφαλιστικού «κελύφους» με το όνομα ΕΔΟΕΑΠ, στο οποίο ήδη η εργοδοσία θέτει την σφραγίδα της, με τέτοιο τρόπο που θα φέρνει νέο τσεκούρι σε κατακτημένα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα.Επισημαίνουμε για άλλη μια φορά ότι η «μάχη των μαχών» στο ΣτΕ για τη «διάσωση» του ΕΔΟΕΑΠ, αποτελεί μύθευμα των πλειοψηφιών με σκοπό να συσκοτιστεί η πραγματικότητα για το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης. Γι' αυτό δεν ενσωμάτωσαν τον πόρο του 2% στις εργοδοτικές εισφορές, δίνοντας τη δυνατότητα στα αφεντικά να διεκδικούν την κατάργησή του, υπονομεύοντας τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Αυτές οι εξελίξεις αποτελούν εφαρμογή της επεξεργασμένης στρατηγικής της ΕΕ για τους τρεις «πυλώνες» στην ασφάλιση, με ικανοποίηση της απαίτησης του κεφαλαίου για μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» και της φορολογίας του. Γι'αυτό, είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι δυνάμεις που πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου θέλουν ή μπορούν να βάλουν εμπόδια στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης. Ετσι εξηγείται το γιατί οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ σε ΕΣΗΕΑ και ΕΔΟΕΑΠ κήρυξαν «σιωπητήριο» τα προηγούμενα χρόνια, φρόντισαν να ακυρώσουν κάθε αγωνιστική διεργασία, να μη συναντηθούν στο δρόμο οι εργαζόμενοι του κλάδου με τους χιλιάδες εργάτες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενους που πάλευαν ενάντια στο νόμο Κατρούγκαλου.
Γύρνα την πλάτη στην κυβέρνηση, τους εργοδότες και τους συνδικαλιστές τους
Απέναντι σε αυτήν την λαίλαπα, η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ ούτε μπορεί, ούτε θέλει να οργανώσει τη διεκδίκηση και τον αγώνα για τη μεγάλη μάζα των δημοσιογράφων που εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες. Αντίθετα έντεχνα καλλιεργεί τη μοιρολατρία, την απογοήτευση, την υποταγή στις ορέξεις της εργοδοσίας και τέλος την αποστροφή μεγάλου μέρους των συναδέλφων στην οργανωμένη πάλη.
Κυβερνήσεις, εργοδότες, ξεπουλημένοι συνδικαλιστές και μεγαλοδημοσιογράφοι, λειτουργούν με ρόλους μοιρασμένους:
-- Οι κυβερνήσεις νομοθετούν για λογαριασμό της εργοδοσίας. Για να κερδίζουν περισσότερα οι μεγαλοεπιχειρηματίες ψήφισαν όλους τους αντεργατικούς νόμους, κατάργησαν τις ΣΣΕ, μείωσαν δραστικά τον «κατώτατο μισθό», κατεδάφισαν την κοινωνική ασφάλιση, απελευθέρωσαν τις απολύσεις και τόσα άλλα.
-- Οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες των ΜΜΕ αξιοποιούν ενάντιά μας όλο το παραπάνω αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο ανεξάρτητα από τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς.
-- Οι συνδικαλιστές τους, που έχουν την πλειοψηφία στην ΕΣΗΕΑ έκαναν και κάνουν ό,τι μπορούν για να βάλουν εμπόδια στην διεκδίκηση των αναγκών των εργαζομένων δημοσιογράφων.
Η γραμμή όλων αυτών των δυνάμεων δοκιμάστηκε στην πράξη και αποδείχτηκε ότι το μόνο που επιδιώκουν είναι η παραίτηση από την πάλη. Σε κάθε κορυφαία μάχη του εργατικού - λαϊκού κινήματος επέλεξαν να βάλουν εμπόδια στην αγωνιστική συμπόρευση του κινήματός μας με την υπόλοιπη εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.
-- Το έργο των παραπάνω συμπληρώνουν οι δημοσιογράφοι-διευθυντικά στελέχη που συντάσσονται με την εργοδοσία, μεγαλοδημοσιογράφοι με τα παχυλά συμβόλαια, και πάντα σε ρόλο βαρέως πυροβολικού για την προπαγάνδα της αστικής τάξης. Λοιδορούν κάθε ταξική διεκδίκηση, καλούν το λαό και τους εργαζόμενους στον κλάδο μας, να παραιτηθεί από την πάλη για τις ανάγκες του και μέσα στους τόπους δουλειάς συμπεριφέρονται με το καρότο και με το μαστίγιο απέναντι στους συναδέλφους.
Η κατάσταση μπορεί να αλλάξει αν αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης.
Γι' αυτό είναι αναγκαία η ενίσχυση της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας»
Κόντρα στον παραπάνω σχεδιασμό, σήμερα γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια σε όλο το εργατικό κίνημα, σε όλα τα σωματεία, στους χώρους δουλειάς από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Προσπάθεια να ανασυνταχθεί το κίνημα, να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να παραμεριστούν οι συνδικαλιστές των δυνάμεων του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και να περάσουμε στη διεκδικητική πάλη ενάντια στα αφεντικά, στην αντεπίθεση ενάντια στην πολιτική που χαράσσεται από τις κυβερνήσεις για λογαριασμό τους.
Η πείρα είναι τεράστια. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι μεγάλοι αγώνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια και αποδείχτηκαν δύσκολοι αντίπαλοι για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του ήταν αυτοί που είχαν τη σφραγίδα του ΠΑΜΕ. Αυτοί που δόθηκαν κάτω από τη σημαία αποκλειστικά των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων και όχι με τη σημαία επιχειρηματιών ή κομμάτων που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση των χαλίφηδων. Αυτοί οι εργατικοί αγώνες έβαλαν τη σφραγίδα τους ακόμα και στα όποια μέτρα - ψίχουλα μοίρασε προεκλογικά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν το εργατικό κίνημα είχε ακολουθήσει τη γραμμή του συμβιβασμού, που κηρύττουν οι εργατοπατέρες όπως και οι καρεκλοκένταυροι του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, καμιά κυβέρνηση δεν θα έδινε το παραμικρό από αυτά που μας έκλεψαν δέκα χρόνια τώρα.
Και στον κλάδο μας η δύναμη που δώσατε στη «Δημοσιογραφική Συνεργασία» στις προηγούμενες αρχαιρεσίες, αξιοποιήθηκε για την ανάδειξη όχι μόνο των προβλημάτων των εργαζομένων αλλά και της αναγκαιότητας διεκδίκησης λύσεων σε αυτά ενημερώνοντας και καλώντας σε πολύμορφη διεκδικητική αγωνιστική δράση κόντρα σε εργοδοσία-κυβέρνηση. Δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πρόβλημα στους χώρους δουλειάς ή στον κλάδο που να μην βρεθήκαμε μπροστά για να αντιμετωπιστεί. Από τις απληρωσιές και τις απολύσεις, το κλείσιμο του Πήγασου και το μεγάλο αγώνα των εργαζομένων για τη διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων μέχρι την ανάδειξη της υπεράσπισης των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων με αφορμή τον ΕΔΟΕΑΠ και την υπονόμευσή του με τη λύση που έχει δοθεί. Αναδείξαμε πρώτοι την ανάγκη διεκδίκησης ΣΣΕ, και πολλά άλλα.
Στήριξε, ενισχύστε, αυτή τη μεγάλη προσπάθεια!
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» σας καλεί να συμβάλλετε στην ανασύνταξη του κινήματος. Σήμερα έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο, σε σύγκρουση με την εργοδοσία, το κράτος και τις κυβερνήσεις της, την ΕΕ.
Σήμερα υπάρχουν εργαζόμενοι δημοσιογράφοι που προβληματίζονται, που συνειδητοποιούν ότι πρέπει να αλλάξει ριζικά η κατάσταση, που δικαιολογημένα αισθάνονται αποστροφή για την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Αυτοί πρέπει να αποτελέσουν την κρίσιμη δύναμη που θα πρωτοστατήσει στην αλλαγή των συσχετισμών.
Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» καλεί τους εργαζόμενους των ΜΜΕ να πάρουμε μαζί την κατάσταση στα δικά μας χέρια. Η απογοήτευση και το «δεν αλλάζει τίποτα» να δώσουν τη θέση τους στη μάχη για τα δικαιώματά μας. Η ανοργανωσιά στους τόπους δουλειάς να δώσει τη θέση της στην οργάνωση παντού. Να στηθούν σε κάθε Μέσο Ενημέρωσης Επιτροπές Αγώνα, που θα παλεύουν για τα δικά μας συμφέροντα, που θα οργανώνουν από τα κάτω την πάλη μας. Η εργατική αριστοκρατία των πλειοψηφιών των ΔΣ των Ενώσεων, η συστράτευσή τους με εργοδοσία - κυβέρνηση που λειτουργεί αποκρουστικά για την πλειοψηφία των εργαζομένων, πρέπει να δώσει τη θέση της σε μια νέα κατάσταση. Να φτιαχτεί ένα Συνδικάτο Τύπου και ΜΜΕ, μαχητικό, ανοιχτό σε όλους τους εργαζόμενους, αλλά κλειστό σε διευθυντές και διευθυντικά στελέχη - δημοσιογράφους ή εκδότες - δημοσιογράφους. Αυτή θα είναι μια πολύτιμη συμβολή στην αναγκαία ανασύνταξη του εργατικού κινήματος της χώρας μας.
Εχουμε ανάγκη από κίνημα με αντικαπιταλιστικό-αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό:
- Που θα παλεύει για όλα τα προβλήματα των εργαζόμενων δημοσιογράφων, για άμεσα μέτρα ανακούφισης των οικογενειών μας και των ανέργων.
- Που θα πατάει γερά στους χώρους δουλειάς, βλέποντας τον κλάδο ενιαία, ανεξάρτητα από ειδικότητες, και αντιμετωπίζοντας τα προβλήματά μας με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
- Που θα συνδέει τους καθημερινούς αγώνες με την πάλη για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, μαζί με όλους τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Θα σημαδεύει κατευθείαν στον πραγματικό εχθρό που είναι το κεφάλαιο και οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η εξουσία τους.
- Που θα συνδέει άρρηκτα τον αγώνα των εργαζόμενων δημοσιογράφων, με τον αγώνα για ολόπλευρη και ουσιαστική ενημέρωση του εργαζόμενου λαού, ενάντια στη χειραγώγηση και τον αποπροσανατολισμό.
- Αυτή η κατεύθυνση μπορεί να πολλαπλασιάσει τη δύναμή μας, την αποτελεσματικότητα της πάλης μας.
- Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν μισθούς, συντάξεις, όλα μας τα δικαιώματα. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε κάθε μορφής ιδιωτικά και κρατικά ΜΜΕ με αυξήσεις στους μισθούς, συνθήκες υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, πληρωμή νυχτερινής δουλειάς, της δουλειάς Κυριακής και αργιών.
- Κατάργηση των ατομικών Συμβάσεων και κάθε μορφής «ελαστικής» σχέσης εργασίας. Να πληρωθούν τώρα όλα τα χρωστούμενα δεδουλευμένα. Δεν ανεχόμαστε την εντατικοποίηση της εργασίας, την απλήρωτη δουλειά!
- Ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων. Επίδομα ανεργίας σε όλους και όσο διαρκεί η ανεργία. Να υπολογίζεται ο χρόνος αυτός ως συντάξιμος. Δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε αυτούς και τις οικογένειές τους. Αναστολή πληρωμών των δανείων τους.
- Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
- Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων στο ύψος που ήταν το 2009.
- Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.
- Κατάργηση της φοροληστείας, ΕΝΦΙΑ κλπ.
- Να καταργηθούν τα μνημόνια, να παρθούν πίσω όλα τα αντιλαϊκά μέτρα.
---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.