ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ 2019 ΑΓΩΝΑΣ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Οι Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι είναι μία παράταξη, χωρίς εξαρτήσεις, υπόγειες συμφωνίες και διαδρομές, που δημιουργήθηκε από δημοσιογράφους και σ’ αυτούς μόνο απευθύνεται. Δεν πρόκειται απλώς για διατύπωση ή εξαγγελία, αλλά για μια πραγματικότητα, που η παράταξη έχει αποδείξει επί της ουσίας όλα τα χρόνια της συμμετοχής της στους αγώνες του κλάδου.

Μέσα σε ένα περιβάλλον ζοφερό, από τις εργασιακές συνθήκες μέχρι την απαξίωση του ίδιου του επαγγέλματος οι Μαχόμενοι  Δημοσιογράφοι επιμένουν ότι αυτοί που μπορούν να ορίσουν τη μοίρα τους είναι οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι και όχι συμφέροντα, πολιτικά ή επιχειρηματικά. Το κλειδί για την επιτυχία αυτού του αγώνα είναι η συμμετοχή των συναδέλφων, όχι μόνο στις εκλογές, αλλά και στους χώρους  εργασίας. Κατακτήσεις των δημοσιογράφων, με απόντες τους δημοσιογράφους, δεν μπορούν να υπάρξουν. Και γι αυτό όλοι οι συνάδελφοι θα πρέπει να προσπεράσουν το κλίμα ανασφάλειας και φόβου που επικρατεί και να συνταχθούν στον αγώνα για μία αξιοπρεπή εργασία, για μία δημοσιογραφία που θα επιστρέψει στις αρχές, που θα την κάνουν να επανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς αυτήν.

Α. ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΉΚΕΣ

Η κατάσταση που επικρατεί στο χώρο σε σχέση με τα εργασιακά δικαιώματα είναι τραγική. Σε αυτό συνέτεινε και το γεγονός ότι η τελευταία ΣΣΕ υπογράφηκε το 2009. Η απουσία πλαισίου προστασίας των εργαζόμενων, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, την τεχνολογική αλλαγή που μετατόπισε το κέντρο βάρους στα νέα μέσα και ο κυνισμός των εργοδοτών έχει δημιουργήσει μία γενικευμένη εργασιακή κατάσταση που έχει επικρατήσει να περιγράφεται ως “γαλέρα”. Κυρίαρχα χαρακτηριστικό σ΄αυτό το τοπίο της «γαλέρας»:

** Ο τεράστιος αριθμός μακροχρόνιων άνεργων που αναγκάζονται να κάνουν κάθε είδους εργασία για να επιβιώσουν, προσπαθώντας με αγωνία να παραμείνουν σ΄αυτό το επάγγελμα.

** Ο μεγάλος αριθμός αυτών που δεν είναι ούτε άνεργοι ούτε εργαζόμενοι, ούτε καν απολυμένοι, ώστε να μπουν στο ταμείο ανεργίας και συνεχίζουν να ζουν την ομηρεία των «εν επισχέσει» από κλειστά ΜΜΕ που πέταξαν στο δρόμο τους εργαζόμενους. Και, βέβαια,

** Το εκτεταμένο φαινόμενο των απλήρωτων εργαζόμενων, που τείνει να γίνει καθεστώς, ιδιαίτερα στα διαδικτυακά Μέσα.

                                              ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

---Σταθερή δουλειά, με μισθό και ασφάλιση

---Ικανοποιητικές αμοιβές που θα καταβάλλονται στην ώρα τους

---Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας

--- Όχι στις παντός είδους «γαλέρες»

---Σεβασμός της δημοσιογραφικής εργασίας

Β. ΑΣΦΑΛΙΣΗ- ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Η τραγική κατάσταση στο χώρο των ΜΜΕ δεν περιορίζεται μόνο στα εργασιακά, αλλά είχε σοβαρό αντίκτυπο και στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων στο χώρο. Ο ΕΔΟΕΑΠ δέχτηκε σοβαρό πλήγμα με την κατάργηση του αγγελιοσήμου, με αποτέλεσμα τσεκουρωμένες συντάξεις και περίθαλψη. Ο ΕΔΟΕΑΠ λειτουργεί ακόμη, αλλά με την απειλή της μη αναγνώρισης της εισφοράς του 2% από τους ιδιοκτήτες που έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη για την κατάργησή του.

Ο Οργανισμός λειτουργεί αλλά παραμένουν τα μεγάλα προβλήματα που δεν οφείλονται μόνο στο οικονομικό σκέλος αλλά και στις συνέπειες λανθασμένων όρων της συμφωνίας για τον νέο ΕΔΟΕΑΠ τις οποίες είχαν επισημάνει οι ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΙ: Παρουσία και μάλιστα με δικαίωμα βέτο του εκπροσώπου των εργοδοτών στο ΔΣ (δηλαδή στη διοίκηση) του Ταμείου, αποκοπή των συνδικαλιστικών Σωματείων από τη λειτουργία του (αλλά και τον καθορισμό των ασφαλισμένων του) και κατάργηση του δικαιώματος των παλιών ασφαλισμένων να είναι μέτοχοι στο Ταμείο που τα ιδρυτικά Σωματεία τους δημιούργησαν.

Γ. ANΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, FAKE NEWS, ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ

Τα fake news, οι κατασκευασμένες ειδήσεις, η παραπληροφόρηση, που συχνά καθοδηγείται συντονισμένα από κομματικά επιτελεία είναι φαινόμενα που υπονομεύουν την αξιοπιστία του κλάδου και διαρρηγνύουν τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των δημοσιογράφων και των πολιτών. Παράλληλα η ρητορική μίσους, η στοχοποίηση ανθρώπων και κοινωνικών ομάδων κάνει στο σκηνικό ακόμα πιο ζοφερό.

Η χαοτική διασπορά «ειδήσεων» στο διαδίκτυο έχει γίνει επιδημία και θα πρέπει να αντισταθούμε με κάθε τρόπο σ’ αυτό το νοσηρό φαινόμενο. Θα πρέπει να αντισταθούμε, επίσης, στη ρητορική του μίσους, του ρατσισμού, του σεξισμού από όπου και αν εκπορεύεται αλλά, ιδιαίτερα, όταν αυτή εκφράζεται από δημοσιογράφους (λίγους αλλά ούτε αυτό είναι επιτρεπτό).

Δ. ΣΩΜΑΤΕΙΟ- ΕΣΗΕΑ-ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ

Ως τώρα Σωματείο είναι συντηρητικά και άτολμα διαχειριστικό- να κάνουμε κάτι για να υπάρχουμε, για να φαινόμαστε.

Η Διοίκηση της ΕΣΗΕΑ στη διετία που πέρασε, δεν μπόρεσε και δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κρίσιμης κατάστασης που αντιμετωπίζει ο κλάδος μας, για την υπεράσπιση και προώθηση των πραγματικών συμφερόντων της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσιογράφων. Λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων, η πλειοψηφούσα παράταξη παρέμεινε στη «βιτρίνα» χωρίς κάν να διανοηθεί να προχωρήσει σε τομές. Επιπλέον η διάσπασή τους δημιούργησε ένα «εμπόλεμο»- και εξ αυτού δυσλειτουργικό-  κλίμα που έκανε τα πράγματα ακόμη χειρότερα.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ

- Στα «μαγαζάκια» και στους φιλόδοξους «σωτήρες»

- Στις ψευδεπίγραφες διακηρύξεις που διαψεύδονται στην πράξη.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΩ Ή ΚΑΤΩ ΕΣΗΕΑ, ΑΡΙΣΤΕΡΗ Ή ΔΕΞΙΑ, ΝΕΑ Ή ΠΑΛΙΑ.

Η ΕΣΗΕΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ- αυτή που ιδρύθηκε το 1914 από μία ομάδα συναδέλφων για να υπερασπιστεί τους δημοσιογράφους και τη δημοσιογραφία

ΘΕΛΟΥΜΕ

Εκπροσώπους που ζουν οι ίδιοι τα προβλήματα του κλάδου

και τα αντιμετωπίζουν με αξιοπρέπεια, αγωνιστικότητα και αλληλεγγύη

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
- Την υπογραφή ουσιαστικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας

-Μέτρα στήριξης των ανέργων και των «ομήρων» στα μαγαζιά

- Ριζική αλλαγή των συσχετισμών στην Ένωση για να παλέψουμε πιο αποτελεσματικά

ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ

ΑΓΩΝΑΣ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ