Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
“Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτικών ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες που εισχώρησαν στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου”, έγραφε ο Πάκο Ιγνάθιο Τάιμπο ΙΙ, θυμίζοντας πως στη δημοσιογραφία διεξάγεται άλλοτε ηχηρά κι άλλοτε σιωπηρά σφοδρή ιδεολογική μάχη για το περιεχόμενο στο προϊόν της ενημέρωσης. Προϊόν που χρησιμοποιείται είτε για την απελευθέρωση είτε για τη χειραγώγηση και υποδούλωση. Στην επιχείρηση “προπαγάνδα για τον πόλεμο”, η ιδεολογική μάχη στα μίντια και ανάμεσα σε δημοσιογράφους είναι φυσιολογικά πολύ οξυμένη.
Έτσι δεν προκαλεί έκπληξη η ενόχληση διαφόρων “παραγόντων” εξουσίας για τη στάση του Open ΤV στην πληροφόρηση που έρχεται από τα πολλαπλά πολιτικά ή πολεμικά μέτωπα, η έντονη αντιπαράθεση των δυο ανταποκριτών Π. Βαλασόπουλου από Βερολίνο και Θ. Αυγερινού από Μόσχα στον αέρα του δελτίου του Open και του Mega ή ο καβγάς στον αέρα ανάμεσα σε Ν. Ευαγγελάτο και Δ. Λιάτσο στον αέρα του ΣΚΑΙ για τις ψευδείς μεταδιδόμενες ειδήσεις του δυτικού μπλόκ.
Στην ιδεολογική αντιπαράθεση προκύπτουν οι διαφορετικές τακτικές στην ενημέρωση. Καταγράφεται η στάση στις τηλεοπτικές ειδήσεις της ΕΡΤ που παρουσιάζουν μονόπλευρα τα γεγονότα στη γραμμή της “καλής” Δύσης και της “κακής Ρωσίας”, η συνειδητή επιλογή παρουσίασης πληροφοριών απόλυτα ελεγμένων από το επικοινωνιακό διευθυντήριο της κυβέρνησης και η προβολή ανάλαφρων διασκεδαστικών ρεπορτάζ όπως για τη σύζυγο του Ζελένσκι. Εξού και ο καταποντισμός στα νούμερα επιρροής της ΕΡΤ στο κοινό. Αποκαλύπτεται ακόμη η ακροδεξιά ρητορική μίσους και ρατσισμού στη στάση ορισμένων δημοσιογράφων που κατέχουν θέση ισχύος στον τηλεοπτικό αέρα και εμφανίζονται κάθε φορά ως η φωνή προπαγάνδας της εξουσίας.
Ξεγυμνώνεται και η ξεδιάντροπη γραμμή ευνοημένων, τοποθετημένων πάντα σε θέσεις, δημοσιολογούντων, που αναλαμβάνουν το ρόλο της “αστυνομίας ελέγχου σκέψης” στην άλλη, αντίθετη άποψη. Η χυδαία επίθεση που δέχθηκε ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Θωμάς Σίδερης για τη ραδιοφωνική εκπομπή που αφορούσε στο ναζιστικό τάγμα Αζόφ με χαρακτηρισμούς όπως “ανδρείκελο του Πούτιν”, “απάνθρωπος”, κ.λ.π., επικύρωσε την αναστάτωση που αισθάνονται οι πλήρως υποταγμένοι στο κυρίαρχο ιδεολογικό ολοκληρωτικό αφήγημα.
“Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτικών ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες που εισχώρησαν στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου”, έγραφε ο Πάκο Ιγνάθιο Τάιμπο ΙΙ, θυμίζοντας πως στη δημοσιογραφία διεξάγεται άλλοτε ηχηρά κι άλλοτε σιωπηρά σφοδρή ιδεολογική μάχη για το περιεχόμενο στο προϊόν της ενημέρωσης. Προϊόν που χρησιμοποιείται είτε για την απελευθέρωση είτε για τη χειραγώγηση και υποδούλωση. Στην επιχείρηση “προπαγάνδα για τον πόλεμο”, η ιδεολογική μάχη στα μίντια και ανάμεσα σε δημοσιογράφους είναι φυσιολογικά πολύ οξυμένη.
Έτσι δεν προκαλεί έκπληξη η ενόχληση διαφόρων “παραγόντων” εξουσίας για τη στάση του Open ΤV στην πληροφόρηση που έρχεται από τα πολλαπλά πολιτικά ή πολεμικά μέτωπα, η έντονη αντιπαράθεση των δυο ανταποκριτών Π. Βαλασόπουλου από Βερολίνο και Θ. Αυγερινού από Μόσχα στον αέρα του δελτίου του Open και του Mega ή ο καβγάς στον αέρα ανάμεσα σε Ν. Ευαγγελάτο και Δ. Λιάτσο στον αέρα του ΣΚΑΙ για τις ψευδείς μεταδιδόμενες ειδήσεις του δυτικού μπλόκ.
Στην ιδεολογική αντιπαράθεση προκύπτουν οι διαφορετικές τακτικές στην ενημέρωση. Καταγράφεται η στάση στις τηλεοπτικές ειδήσεις της ΕΡΤ που παρουσιάζουν μονόπλευρα τα γεγονότα στη γραμμή της “καλής” Δύσης και της “κακής Ρωσίας”, η συνειδητή επιλογή παρουσίασης πληροφοριών απόλυτα ελεγμένων από το επικοινωνιακό διευθυντήριο της κυβέρνησης και η προβολή ανάλαφρων διασκεδαστικών ρεπορτάζ όπως για τη σύζυγο του Ζελένσκι. Εξού και ο καταποντισμός στα νούμερα επιρροής της ΕΡΤ στο κοινό. Αποκαλύπτεται ακόμη η ακροδεξιά ρητορική μίσους και ρατσισμού στη στάση ορισμένων δημοσιογράφων που κατέχουν θέση ισχύος στον τηλεοπτικό αέρα και εμφανίζονται κάθε φορά ως η φωνή προπαγάνδας της εξουσίας.
Ξεγυμνώνεται και η ξεδιάντροπη γραμμή ευνοημένων, τοποθετημένων πάντα σε θέσεις, δημοσιολογούντων, που αναλαμβάνουν το ρόλο της “αστυνομίας ελέγχου σκέψης” στην άλλη, αντίθετη άποψη. Η χυδαία επίθεση που δέχθηκε ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Θωμάς Σίδερης για τη ραδιοφωνική εκπομπή που αφορούσε στο ναζιστικό τάγμα Αζόφ με χαρακτηρισμούς όπως “ανδρείκελο του Πούτιν”, “απάνθρωπος”, κ.λ.π., επικύρωσε την αναστάτωση που αισθάνονται οι πλήρως υποταγμένοι στο κυρίαρχο ιδεολογικό ολοκληρωτικό αφήγημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.