Η απεργιακή μάχη της 6ης Απριλίου είναι ένας σημαντικός σταθμός στην πορεία αντίστασης που έχει να διανύσει ο κόσμος της εργασίας για να αντιμετωπίσει την ξέφρενη επίθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και του κεφαλαίου σε βάρος του. Η απεργία οργανώνεται σε μία περίοδο που στην ήδη εξουθενωμένη εργατική τάξη από τα μνημόνια της προηγούμενης δεκαετίας και την πανδημία, βρίσκεται αντιμέτωπη με πρωτοφανές κύμα ακρίβειας, αποτέλεσμα των «νόμων της αγοράς» και της κερδοσκοπίας των μονοπωλίων, που ενισχύθηκε παραπέρα μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Ο κλάδος μας, όπως και το σύνολο των εργαζομένων, δέχεται ανελέητη πίεση μέσα σε κλίμα απόλυτης εργασιακής ανασφάλειας που κορυφώθηκε με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Στη δημοσιογραφία, όπως και στους περισσότερους εργασιακούς κλάδους κυριαρχεί η εντατικοποίηση της εργασίας, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η αναστολή των συμβάσεων λόγω ή εξ΄ αφορμής της πανδημίας του κορονοϊού.
Σε μία τόση δύσκολη περίοδο, ο νόμος Χατζηδάκη έρχεται να επικυρώσει, να γενικεύσει και να βαθύνει τα όσα άρχισαν να εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια. Κανόνα πλέον αποτελούν, σχεδόν στο σύνολο των εκδοτικών επιχειρήσεων, μικρών ή μεγάλων, οι απλήρωτες υπερωρίες και αργίες, τα χρωστούμενα ρεπό από την Σαββατοκυριακάτικη εργασία, τα μη καταβαλλόμενα νυχτερινά ωρομίσθια. Ο αριθμός των δημοσιογράφων που απασχολούμαστε στα μέσα, ακόμη και μεγάλων εκδοτικών επιχειρήσεων, είναι οριακός, πολλές φορές ανεπαρκής, με αποτέλεσμα όλοι μας να δουλεύουμε σε εξοντωτικούς ρυθμούς, ενώ πλείστοι άλλοι παραμένουν στην ανεργία. Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει υπέρ των εργαζομένων στα ΜΜΕ με την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας που θα καθορίζουν αξιοπρεπείς μισθούς αλλά και συνθήκες εργασίας. Συμβάλλοντας και στην προάσπιση της αξιοπρέπειας του δημοσιογραφικού έργου, ενάντια στη λογοκρισία, το νεομακαρθισμό και την «επιστράτευση» των ΜΜΕ στα συμφέροντα της κυβέρνησης και των ιδιοκτητών, όπως συμβαίνει στην περίοδο του πολέμου, της πανδημίας και των μνημονίων.Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι σημαντικό να μετέχουμε στην απεργία μαζί με τους υπόλοιπους εργαζομένους. Ούτε μία ημέρα πριν, ούτε μία ημέρα μετά. Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή καλεί την ΕΣΗΕΑ να κηρύξει απεργία στις 6 Απριλίου και να διεκδικήσουν οι δημοσιογράφοι μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις με βάση τις ανάγκες μας. Γιατί τίποτα δε μας διαφοροποιεί από το υπόλοιπο εργατικό κίνημα που εκείνη την ημέρα θα διαδηλώνει κατά του νόμου Χατζηδάκη και θα διεκδικεί συλλογικές συμβάσεις, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίες, αύξηση των μισθών, αγωνιζόμενο ενάντια στη φτώχεια και στον πόλεμο. Θα πρέπει να ενώσουμε τη φωνή μας με τις δικές του απεργιακές φωνές και να διαδηλώσουμε μαζί. Αλλιώς θα πραγματοποιήσουμε μια κλαδική απεργία, απομονωμένοι από τους υπόλοιπους κλάδους. Απόψεις που υποστηρίζουν ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει δήθεν να απεργούμε σε άλλον χρόνο προκειμένου να καλύπτουμε δημοσιογραφικά τα απεργιακά τεκταινόμενα έχουν επανειλημμένα διαψευστεί. Η ιστορία των τελευταίων ετών έχει δείξει ότι όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τα ΜΜΕ το μόνο που δεν μεταδίδουν είναι τις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζομένων. Άλλωστε αν υπάρχει ειλικρινής βούληση για μετάδοση των απεργιακών κινητοποιήσεων υπάρχει λύση και είναι γνωστή. Αρκεί να την επιλέξουν τα σωματεία του Τύπου και να ορίσουν την μετάδοση απεργιακών δελτίων ειδήσεων για τα οποία θα εργαστούν κατ’ εξαίρεση συνάδελφοι που θα οριστούν εκ των προτέρων και για αυτόν και μόνο το σκοπό. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται και η συμμετοχή του κλάδου στην γενική πανελλαδική απεργία αλλά και η δημοσιογραφική κάλυψη και μετάδοσή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.