«….οι χατζηαβάτες & τα κολλητήρια»
Θεατές, στον ίδιο περιφερόμενο θίασο σκιών, την ίδια στιγμή, που η διοίκηση του ΔΟΛ, κοινοποιούσε στους εργαζόμενους, τη νέα επιπρόσθετη επιμήκυνση -καθυστέρηση (;) της εξόφλησης δεδουλευμένων αποδοχών των εργαζομένων, που πλησιάζει τον ένα μήνα.
Οι «χατζηαβάτες & τα κολλητήρια» έδωσαν και πάλι τα ρέστα τους, σε μία
παράσταση πάντως εκτός τόπου και χρόνου.
Μασκαράτες, που αλλάζουν φορεσιές υποδυόμενοι πρόσωπα με «αρχές & αξίες».
Σε μια υστερική παράκρουση «νεοεθνικοφροσύνης», ανάξια οποιασδήποτε κριτικής αντιπαράθεσης σε επίπεδο επιχειρημάτων, αδιαφορώντας ακόμη και για την αυτογελιοποίηση τους, μας έπνιξαν στα σκουπίδια.
Για τη ταμπακιέρα …. «μούγκα στη στρούγκα».
· Ένας μήνας απλήρωτοι οι συνάδελφοι μας
στο ΔΟΛ-με διάφορα σενάρια ανοικτά, σε
τέσσερις σελίδες μονολόγων, αγνοείται το
συμβάν ακόμη και ως γεγονός.
Την ίδια χρονική περίοδο, που η τακτική Γεν. Συνέλευση των μετόχων του ΔΟΛ (25/06/2013) εγκρίνει για 5μέλη του Δ.Σ της εταιρείας για την εταιρική χρήση από 01.01.2012 μέχρι 31.12.2012 συνολικές αμοιβές 966.056,47 ευρώ και σ’ εποχές κρίσης, αύξηση(11,5%)περίπου)για τη τρέχουσα χρήση από 01.01.2013 έως 31.12.2013, με το συνολικό ετήσιο ποσό αμοιβών για τα 5 μέλη του Δ.Σ να ανέρχεται στο ποσό των 1.100.000,00 ευρώ.
Με ότι αυτό συνεπάγεται –εκτός των άλλων τεκταινόμενων –για τη σημειολογία γεγονότων και εξελίξεων.
Ένα κουβάρι διαπλοκής σ’ όλο το κλάδο όπου :εταιρείες συγχωνεύονται, επιχειρηματίες που βουλιάζουν, διάδοχες επιχειρήσεις προκειμένου να διαμορφώσουν νέα σχήματα με το αζημίωτο πάντα κ.λ.π.
Ένας πόλεμος συμφερόντων που παίρνει άγριες διαστάσεις με φόντο τις ραδιοσυχνότητες, τις ιδιωτικοποιήσεις, πάνω από τις ανοικτές πληγές της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Όλοι ξεπουλιόνται σε «τιμή ευκαιρίας» και με αποικιακούς oρους λιμάνια, φυσικοί πόροι (έπονται Νοσοκομεία, σχολεία κ.λ.π) στην εκλαϊκευμένη βερσιόν του «success story».
Τι και αν έβαλαν πλάτη οι εργαζόμενοι για να…….κρατηθούν όρθιες οι επιχειρήσεις :ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, ΕΞΠΡΕΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ΑΛΤΕΡ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ατέλειωτος ο κατάλογος κ.λ.π. και έμειναν μέχρι και ένα χρόνο απλήρωτοι, με προκαταβολές & έναντι να υποθηκεύουν το μέλλον τους.
Η τελευταία περίπτωση «ΚΑΤΣΕΛΗ» είναι χαρακτηριστική.
Στα καθ’ημας.
Προσωρινή νηνεμία …. Εξαγοράς χρόνου ,όπου τα «θύματα» πρέπει να παραμείνουν ήρεμα.
Για αυτό επιστρατεύονται:
τσαρλατάνοι, σαλτιμπάγκοι και κομπογιαννίτες, παριστάνοντας τους διαμεσολαβητές –σωτήρες μας –με τα εμετικά ηθικοπλαστικά κηρύγματα, περιγράφουν το μέλλον σε «υπάκοους» εργαζόμενους κατ’ εντολή και ανάθεση.
Ο γνωστός διαχειριστής του ΔΟΛ Ν. Πεφάνης φαντάζει «φιλεργατικότερος»…
Η επιχειρούμενη τροποποίηση του Ν.1387/83, που αφορά το καθεστώς για τις ομαδικές απολύσεις, με απελευθέρωση των ορίων, σε περίπτωση …. «αναδιοργάνωσης των επιχειρήσεων…», σε συνδυασμό με το νέο προσδιορισμό του κατώτατου μισθού, με απλή υπουργική απόφαση & έγκριση του υπουργικού συμβουλίου, που σύμφωνα με πρόσφατη εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας δύναται να :
καταστρατηγηθεί ακόμη και το πενθήμερο για τους νεοπροσλαμβανόμενους ,φωτογραφίζοντας τις επερχόμενες εξελίξεις στο εργασιακό περιβάλλον.
Ραγδαίες και οι εξελίξεις που αφορούν την κοινωνική ασφάλιση, πρόνοια, επικούρηση, υγεία και περίθαλψη.
Η πρόσφατη εγκύκλιος του υπουργού οικονομικών που εστάλη στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και όχι μόνο, ζητείται να παραδοθεί από το ταμείο μας έως 30/06/2013, «αναλυτική» καταγραφή με τα μη ανταποδοτικά τέλη -..».
Τίθεται πλέον άμεσα η δήμευση των πόρων των ασφαλιστικών ταμείων και η ολοκληρωτική τους κατάρρευση.
Συζητιόνται ακόμη περαιτέρω μειώσεις στις συντάξεις και στο εφάπαξ, καθώς και η επίσπευση εφαρμογής –βάση μνημονίου από 01.01.2015-η εφαρμογή της ενιαίας και καθολικής σύνταξης των 360,00 ευρώ με την προσθήκη της αναλογικής των εισφορών απόδοσης για ολόκληρο τον εργασιακό βίο.
Κάτω από το βάρος και τις πιέσεις αυτών των εξελίξεων η καθ’ημας νεοτερική συνδικαλιστική παράγκα….μετράει τρύπες στο νερό.
Το σύστημα αλλά και προφανώς οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι ο χρόνος τους είναι μετρημένος και προσπαθούν να τον αξιοποιήσουν εκατέρωθεν επικερδώς.
Εξιστορούν με έκδηλη την αγωνία τους τη μυθολογία της συναίνεσης και της υποταγής «…μικρές νίκες …»στάχτη στα μάτια αφελών (;).
«Κοντοί» πολιτευτάδες, που τους καθιστά αναγνωρίσιμους η αξία χρήσης τους, στα όρια & τα μέτρα του συνδικαλιστικού παρασιτισμού που οδηγεί στην εξαχρείωση.
· Απεργοσπάστες αμφότεροι.(και στις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις του κλάδου για τη δημόσια τηλεόραση )
με τη βούλα της αναγνωρισιμότητας τους :
ως αναπληρωτής Γεν. Γραμματέας και ως «εκπρόσωπος εργαζομένων» ο έτερος.
· Δηλωσίες αποδοχής των «ατομικών» συμβάσεων εργασίας.
Ένα αποκρουστικό μόρφωμα –σάπιο, που μας κουνάει το δάκτυλο, με θράσος και την εκφορά μιας φασίζουσας γλώσσας, μαριονέττες που χρησιμοποιεί το σύστημα ως καύσιμη ύλη : «τα κούτσουρα & τα σκουπίδια» της αποσύνθεσης.
Ένα αποκρουστικό μόρφωμα που επαίρεται για την ανάδειξή του να μας «εκπροσωπεί…» στο ΔΟΛ με τη ψήφο 14 διευθυντικών στελεχών, συμπεριλαμβανομένου και του Αντιπροέδρου του Δ.Σ της εταιρείας.
Λέτε να ψήφισαν τη συναδέλφισσα μας Γιάννα Σακελλαρίου, που στη συνέχεια και παρά την εκλογή της ως αναπληρωτής εκπρόσωπος απολύθηκε;
Νενέκοι, που εκμεταλλεύονται τις παραλυτικές επενέργειες προσωπικών απογοητεύσεων, του φόβου, της απελπισίας, στην οποία βυθίζεται ο περιχαρακωμένος ιδιωτικός κόσμος.
Εκεί στοχεύει η συστημική προπαγάνδα και πάντα θα βρίσκονται πρόχειροι και πρόθυμοι διαμεσολαβητές.
Ναι έχουν δίκιο :ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους και αυτό το επιβεβαιώνει
η ιστορική μνήμη των αγώνων των εργαζομένων στο ΔΟΛ και οι
κατακτήσεις τους.
Εμείς συνεχίζουμε.
Συνάδελφοι/σες,
Μη φοβηθείς –ανδρείκελα -& πρακτικές αφοπλισμένες και υποταγμένες στη δουλοφροσύνη της «φρόνιμης» συναίνεσης, που ιστορικά αναλαμβάνει το ρόλο τους ,όσο υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στην επίθεση που δεχόμαστε και το ….ανάστημα που ορθώνουμε απέναντι στη βαρβαρότητα και στη ταξική βία.
ΜΕ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ
Και κάτι τελευταίο, στο καταθλιπτικό Αλεξανδρινό τοπίο, που βεβηλώνει, ο μίζερος κύκλος εκφυλισμένων από τη μέθη….. της αλαζονείας, που αναζητούν άλλοθι:
«Όλα τα πτώματα πάντως έχουν
το ίδιο χρώμα»
*από το βιβλίο του Μπόρις Μπίαν(vian boris)
Μόνο που ο τόπος είναι μικρός και λούζεται από το φώς .
Αλήθεια από πού & πώς θα δραπετεύσουν;
Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ του ΔΟΛ
παραθέτουμε αυτούσιο το email που λάβαμε:
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Από: netis netis@dolnet.gr]
Στάλθηκε: Παρασκευή, 28 Ιουνίου 2013 12:36 μμ
Θέμα: " 'Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον"
Σε μια περίοδο που ο κλάδος των ΜΜΕ καταρρέει, προβάλλεται ως ύψιστη η ανάγκη να ανακτήσουμε το αυτονόητο: ένα συνδικαλιστικό κίνημα αξιόμαχο, αποτελεσματικό, ικανό να επιτυγχάνει «έστω και μικρές νίκες» για τους εργαζόμενους.
Να αντιμετωπίσουμε την βαθιά κρίση των θεσμών εκπροσώπησης (κόμματα, συνδικάτα, οργανώσεις, κλπ.) καθώς, καταφανώς, αδυνατούν να είναι οι συλλογικοί εκφραστές και «καθοδηγητές» των κοινωνικών ομάδων που εκφράζουν.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στην χώρα μας επιβεβαίωσαν στο ακέραιο τις προσεγγίσεις που εντοπίζουν τα αίτια της κρίσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων στα ανώτερα ηγετικά τους κλιμάκια. Στη συμπεριφορά των ηγεσιών τους, στο ήθος τους, την διαπλοκή με το κράτος και τους εργοδότες, τον συμβιβασμό τους με υλικά ανταλλάγματα.. Στις συμπεριφορές, και τις διαδικασίες που δεν έχουν καμιά σχέση με τα οράματα και τις επιθυμίες των εργαζομένων.
Στην πλειοψηφία τους, οι συνδικαλιστικές ενώσεις έχουν μετεξελιχθεί σε τιμάρια ιδιωτών, επαγγελματιών του συνδικαλισμού , που δεν έχουν σχεδόν τίποτε κοινό με τις ανάγκες, τις αγωνίες και τα προβλήματα των εργαζομένων.
Ιδού λοιπόν η μεγάλη πρόκληση του σήμερα και του αύριο. Να συναρθρώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για την δημιουργία εναλλακτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων. Να θεμελιώσουμε συνδικαλιστικές πρακτικές που δεν θα στηρίζονται, στην χειραγώγηση, την φαιά προπαγάνδα, τη δημαγωγία, τον μακιαβελισμό, τον εκβιασμό, την ρουσφετολογία, την αρπαγή και την εξαγορά ψήφων.
Να απαντήσουμε με θετικό και δημιουργικό τρόπο στα αυτονόητα ερωτήματα:
Με ποιες πολιτικές και ποιες ενέργειες θα καταστραφούν οι αυτονομημένοι θύλακες συμφερόντων των συνδικαλιστικών ηγεσιών, με ποιο τρόπο θα παταχθούν οι συντεχνιακές, προσωποπαγείς, στενοπαραταξιακές πρακτικές που χειραγωγούν, περιθωριοποιούν και ωθούν στην απραξία και την απαξία τους εργαζόμενους.
Πως ο θεσμός της διαμεσολάβησης και της αντιπροσώπευσης θα ξαναβρεί τις αυθεντικές αξίες του;
Πως οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι θα είναι των εργαζομένων και δεν θα κάθονται στον “σβέρκο τους” για όσο διάστημα κρατά η θητεία τους;
Πως η εσωτερική ζωή των ενώσεων θα εμπλουτιστεί, θα διευκολύνει την συμμετοχή, θα παιδαγωγεί με αξίες τα μέλη, θα τα στηρίζει και θα είναι ελκυστική; Πως θα γίνεται υπόθεση όλων των εργαζομένων η λήψη και η υλοποίηση των αποφάσεων; Θα είναι οι γενικές συνελεύσεις τα κυρίαρχα όργανα όπου με δημοκρατικές διαδικασίες αποφασίζονται τα πάντα; Πως διασφαλίζεται η ενημέρωση όλων των εργαζομένων για τα πραγματικά γεγονότα και τις εξελίξεις και κυρίως για όλες τις απόψεις και τις προτάσεις;
Πως το δικαίωμα της συμμετοχής και της ενημέρωσης θα αποκτά ουσιαστικό περιεχόμενο σε μια περίοδο όπου τα προβλήματα, η πίεση, η έλλειψη χρόνου είναι αποτρεπτικοί παράγοντες για ενεργή στάση στην καθημερινότητα των συνδικαλιστικών οργανώσεων;
Πως θα αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες, το διαδίκτυο, οι ιστοσελίδες, προκειμένου να δώσουν την δυνατότητα στους εργαζόμενους που το επιθυμούν, να ενημερώνονται, να εκφράζονται με δημοψηφίσματα, με την προβολή των απόψεων και των επιθυμιών τους;
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Για όλα αυτά, είναι αδήριτη ανάγκη να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων (και των εκλεγμένων εκπροσώπων των εργαζομένων), το περιεχόμενο της δράσης τους, το μοντέλο οργανωτικής λειτουργίας τους.
Αντιλαμβανόμενοι τις μεγάλες ευθύνες μας και ευρισκόμενοι μπροστά σε μία πολύ σκληρή πραγματικότητα, δεν επιθυμούμε να έχουμε ρόλο «διακοσμητικό» στις εξελίξεις…
Βδελυσσόμαστε - από θέσεις αρχών – τις συνδικαλιστικές πρακτικές που προαναφέραμε και σας διαβεβαιώνουμε ότι η δράση μας θα κινείται στον αντίποδα αυτής των υβριστών μας.
Είμαστε εκπρόσωποι δύο διαφορετικών κόσμων. Δύο διαφορετικών οπτικών, δύο διαφορετικών πρακτικών. Από την μία, ο αγώνας για την αυθεντική, γνήσια και ανιδιοτελή εκπροσώπηση των εργαζομένων με αποκλειστικό γνώμονα το συμφέρον, τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους....και από την άλλη : οι κίβδηλες ιδέες και οι αήθεις πρακτικές των «αργυραμοιβών» (οι οποίες καλύπτονται πίσω από ψευτοεπαναστατικές κορώνες και σοφιστείες – και προστατεύονται από συνδικαλιστική ασυλία δεκαετιών), οι αντιδημοκρατικές συμπεριφορές και πρακτικές, η διαρκής καπηλεία θεσμών και ρόλων, ο ηθικός εξαναγκασμός, η επιβολή, η κατασυκοφάντηση, το εμπόριο του πόνου, της αγωνίας και της ελπίδας των εργαζομένων στην εταιρεία.
Ως εδώ λοιπόν. Η ανοχή έχει τα όρια της. Σεβόμενοι τις επιλογές των εργαζομένων στις πρόσφατες εκλογές , ξεκινήσαμε να αντιμετωπίζουμε σταθερά και αποφασιστικά εκείνους που έχουν αναγάγει τον αμοραλισμό και την λασπολογία σε συνδικαλιστική πρακτική.
Στις εκλογές της ΕΠΗΕΑ τους «εξασφαλίσαμε» - για άλλη μια διετία -την μειοψηφική τους θέση, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την συμμετοχή μας στην Διοίκηση της Ένωσης. Στις εκλογές του ΕΔΟΕΑΠ κερδίσαμε και τις δύο έδρες στο Διοικητικό Συμβούλιο. Ακολούθως, με αδιάβλητο τρόπο και μαζική συμμετοχή, οι διοικητικοί υπάλληλοι του Οργανισμού εξέλεξαν τον ΝΕΟ εκπρόσωπό τους.
Για μας πρωτεύει ο σεβασμός στις επιλογές και στις προτιμήσεις των εργαζομένων οι οποίες εκφράστηκαν νόμιμα, δημοκρατικά και θεσμικά.
Στο πνεύμα αυτό περιμέναμε, επίσης, να ολοκληρωθούν: το Συνέδριο της ΠΟΕΠΤΥΜ, οι εκλογές στην ΕΤΗΠΤΑ, στην ΕΣΗΕΑ και οι εκλογές για την ανάδειξη νέων εκπροσώπων στο μικτό της Ένωσης από «ΤΟ ΒΗΜΑ», «ΤΑ ΝΕΑ» και τον “ΒΗΜΑ FM”.
Τα αποτελέσματα είναι αναμφισβήτητα:
Η καπηλεία απέκτησε ονοματεπώνυμο.
http://sxoliastisepiea.blogspot.gr/2013/06/blog-post_11.html
Το σωματείο (σφραγίδα) ΕΠΠΗΤ δεν είναι πλέον μέλος της ΠΟΕΠΤΥΜ, καθώς δεν ήταν – ούτε καν - σε θέση να κάνει εκλογές και να προσκομίσει τα απαιτούμενα έγγραφα για την νομιμοποίησή του στο πρόσφατο Συνέδριο της Ομοσπονδίας.
Το συνδικαλιστικό κατεστημένο στον Οργανισμό γνώρισε την συντριβή. Η συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων στην εταιρεία άλλαξε ριζικά.
http://www.epiea.gr/tabid/36/newsid630/1522/---/language/el-GR/Default.aspx
http://www.esiea.gr/gr/index.html
Στο άμεσο μέλλον - όπως προβλέπεται από την νομική, συνδικαλιστική και δημοκρατική δεοντολογία - θα συγκροτήσουμε όλοι μαζί την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Εργασιακή Επιτροπή στον ΔΟΛ .
Γιατί η Εργασιακή Επιτροπή είναι θεσμός. Οι εργαζόμενοι, μέσω των θεσμών της συμμετοχικής δημοκρατίας (εκλογές) ορίζουν την σύνθεσή της.
Γιατί η Εργασιακή Επιτροπή δεν είναι τιμάριο. Ως εκ τούτου δεν ανήκει ούτε σε πρόσωπα, ούτε σε παρατάξεις.. Πολύ περισσότερο…. δεν μεταβιβάζεται και δεν κληρονομείται….Ανήκει εξ ορισμού σε όλους τους εργαζόμενους και αποτελεί – αποκλειστικά- δική τους κατάκτηση και δική τους αγωνιστική παρακαταθήκη.Η εποχή του εργατοπατερισμού και της εργατοκαπηλείας παρήλθε οριστικά.
Φρόντισαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
Τελεία και παύλα.
ΥΓ 1Ο
«Ουδείς πιο αγνώμων του ευεργετηθέντος»…..ξέρεις εσύ.
Τα χάσατε όλα. Χύστε όσο δηλητήριο θέλετε. Μας δυναμώνει. Και μην ξεχνάς …αυτός ο τόπος είναι μικρός και διάφανος.
Θα σταματήσω εδώ. Γι’ αυτή τη φορά…..
(Είναι ύψιστη αξία η διατήρηση της αξιοπρέπειας μπροστά στην ήττα και την απώλεια).
Κ. Καβάφης
«Ἀπολείπειν ὁ Θεός Ἀντώνιον»
Σάν ἔξαφνα, ὥρα μεσάνυχτ’, ἀκουσθεί
ἀόρατος θίασος νά περνᾶ
μέ μουσικές ἐξαίσιες, μέ φωνές –
τήν τύχη σου πού ἐνδίδει πιά, τά ἔργα σου
πού ἀπέτυχαν, τά σχέδια τῆς ζωῆς σου
πού βγῆκαν ὅλα πλάνες, μή ἀνωφέλετα θρηνήσεις.
Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,
ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού φεύγει.
Προ πάντων νά μή γελασθεῖς, μήν πεῖς πως ἦταν
ἕνα ὄνειρο, πώς ἀπατήθηκεν ἡ ἀκοή σου∙
μάταιες ἐλπίδες τέτοιες μήν καταδεχθεῖς.
Σάν ἕτοιμος ἀπό καιρό, σά θαρραλέος,
σάν που ταιριάζει σε πού ἀξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά πρός τό παράθυρο,
κι ἄκουσε μέ συγκίνησιν, ἀλλ’ ὄχι
με τῶν δειλῶν τά παρακάλια και παράπονα,
ὡς τελευταία ἀπόλαυσι τούς ἤχους,
τά ἐξαίσια ὄργανα τοῦ μυστικοῦ θιάσου,
κι ἀποχαιρέτα την, τήν Ἀλεξάνδρεια πού χάνεις.
Πέτρος Ζώτος, Αν. Γραμματέας ΕΠΗΕΑ (Νεόκοπος συνδικαλιστής και κατ΄εντολήν (!!!!)
Συντάκτης)ΥΓ 2Ο
Ως ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ– εκπρόσωπος (κάνω και λάθη) Εργαζομένων φοβάμαι πολύ.
Με βασανίζουν μεγάλα ερωτήματα . Λες να καταντήσω ένας χρόνια αργόμισθος επαγγελματίας συνδικαλιστής από εκείνους που σιχαίνεται ο κόσμος; Ιδρώνω μόνο που το σκέφτομαι.
Γιάννης Τζανετής, Εκπρόσωπος των Διοικητικών Υπαλλήλων του ΔΟΛ στην
ΕΠΗΕΑ (φοβισμένος !!!! και κάθιδρος!!!!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.