της Πόπης ΧριστοδουλίδουΕλπίζω στον σπουδαίο αγώνα των συναδέλφων μας στην ΕΡΤ. Γιατί ετούτη η πιάτσα με βολεμένους, ξεπουλημένους, παρτάκηδες, λαμόγια, είναι δύσκολο να δείξει τον δρόμο του αγώνα!Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ με καλάμι καβαλημένο πορευτήκαμε πολλές δεκαετίες. Γιατί λίγοι γνωρίζαμε πως απλώς κάνουμε μια δουλειά όπως όλοι οι εργαζόμενοι και είμαστε μέσα τον λαό. Με τον λαό. Λαός κι εμείς. Βόλευε αυτό τους προσκυνημένους πολιτικούς μας. Και κάποιοι του κλάδου κατάπτυστοι και αναξιοπρεπείς έδιναν και τον κώλο τους για να δειπνήσουν με έναν πολιτικό ή για να έρθει ένας υπουργός στο γάμο τους.Κενοί άνθρωποι, ματαιοδοξοι χωρίς φίλους πραγματική αγάπη και όνειρα.
Ονειρεύονταν οι... μικροτσούτσουνοι και οι ανακουφίστριες διευθυντών, εκδοτών και πολιτικών..
πως ζούσαν...
Και όμως η ζωή η πραγματική ήταν στα αυθαίρετα του Περάματος, στα προσφυγικά της Κοκκινιάς στα φτωχόσπιτα της Καισαριανής και της Ν. Ιωνίας. Η δημοσιογραφία, το φωτορεπορτάζ, η κάμερα, το ραδιόφωνο, μικροπρεπή ανθρωπάκια, είναι εκεί για να υπηρετείς τον πολίτη.
Να στέκεσαι στο πλευρό του πρόσφυγα, του πονεμένου, του εργάτη, του ναυτεργάτη.
Να του δίνεις μικρόφωνο!
Και τώρα, που στην ΕΡΤ οι συνάδελφοι μας απέδειξαν, πως η ανατολή του ήλιου είναι στα χέρια των εργαζομένων τούτου του τόπου που αγαπάμε με πάθος, θυμηθήκαμε, όχι όλοι φυσικά, πως ο έρωτας δεν είναι αναλώσιμος στα ξενοδοχεία της μιάς ώρας που...πηδάγανε -αν πηδάγανε- οι δημοσιογράφοι που το διέδιδαν. Αλλά είναι συναίσθημα, τρέλα, πάθος, ποίηση, ρομαντισμός, μελωδία μαγική και δύναμη για μια ζωή πραγματική με εκατομμύρια χαραυγές κι ένα και μοναδικό ηλιοβασίλεμα.
Κάποιοι έκαναν βίλες, έχουν εξοχικά, πισίνες, κότερα. Αλλά δεν είναι δημοσιογράφοι. Είναι τσιράκια πουλημένα ως το μεδούλι...
Ενώ τα κοριτσόπουλα και τα παλικάρια κάθε ηλικίας, οι αιώνια ΈΦΗΒΟΙ στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, στην Ετ3 και σε όλη την Περιφέρεια άναψαν όλα τα φώτα και είδαμε ρεπορτάζ ρε... Όχι. Σκουπίδια!
Ας πάρουμε όλοι το μήνυμα, κυρίως τα νέα παιδιά κι ας αντιληφθούμε όλοι πως ΕΡΤ δεν είναι οι ΛΙΑΤΣΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΗΔΕΣ Η ΣΤΑΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΆ ΦΡΟΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΎΝ ΤΗΝ ΤΣΈΠΗ ΤΟΥΣ και την τρόικα...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΗΣ ΕΡΤ ΣΕ ΌΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΈΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΠΊΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΊΑ ΠΊΣΩ!
ΤΟΥΣ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ!
Ονειρεύονταν οι... μικροτσούτσουνοι και οι ανακουφίστριες διευθυντών, εκδοτών και πολιτικών..
πως ζούσαν...
Και όμως η ζωή η πραγματική ήταν στα αυθαίρετα του Περάματος, στα προσφυγικά της Κοκκινιάς στα φτωχόσπιτα της Καισαριανής και της Ν. Ιωνίας. Η δημοσιογραφία, το φωτορεπορτάζ, η κάμερα, το ραδιόφωνο, μικροπρεπή ανθρωπάκια, είναι εκεί για να υπηρετείς τον πολίτη.
Να στέκεσαι στο πλευρό του πρόσφυγα, του πονεμένου, του εργάτη, του ναυτεργάτη.
Να του δίνεις μικρόφωνο!
Και τώρα, που στην ΕΡΤ οι συνάδελφοι μας απέδειξαν, πως η ανατολή του ήλιου είναι στα χέρια των εργαζομένων τούτου του τόπου που αγαπάμε με πάθος, θυμηθήκαμε, όχι όλοι φυσικά, πως ο έρωτας δεν είναι αναλώσιμος στα ξενοδοχεία της μιάς ώρας που...πηδάγανε -αν πηδάγανε- οι δημοσιογράφοι που το διέδιδαν. Αλλά είναι συναίσθημα, τρέλα, πάθος, ποίηση, ρομαντισμός, μελωδία μαγική και δύναμη για μια ζωή πραγματική με εκατομμύρια χαραυγές κι ένα και μοναδικό ηλιοβασίλεμα.
Κάποιοι έκαναν βίλες, έχουν εξοχικά, πισίνες, κότερα. Αλλά δεν είναι δημοσιογράφοι. Είναι τσιράκια πουλημένα ως το μεδούλι...
Ενώ τα κοριτσόπουλα και τα παλικάρια κάθε ηλικίας, οι αιώνια ΈΦΗΒΟΙ στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, στην Ετ3 και σε όλη την Περιφέρεια άναψαν όλα τα φώτα και είδαμε ρεπορτάζ ρε... Όχι. Σκουπίδια!
Ας πάρουμε όλοι το μήνυμα, κυρίως τα νέα παιδιά κι ας αντιληφθούμε όλοι πως ΕΡΤ δεν είναι οι ΛΙΑΤΣΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΗΔΕΣ Η ΣΤΑΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΆ ΦΡΟΥΤΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΎΝ ΤΗΝ ΤΣΈΠΗ ΤΟΥΣ και την τρόικα...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΗΣ ΕΡΤ ΣΕ ΌΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΈΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΠΊΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΊΑ ΠΊΣΩ!
ΤΟΥΣ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.