Καταγγελία των εργοδοτικών παρεμβάσεων στις συνδικαλιστικές εκλογές

Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ

 Καταγγελία των εργοδοτικών παρεμβάσεων στις συνδικαλιστικές εκλογές

Ανακοίνωση

Συνάδελφοι/σες,

Εντύπωση προκαλεί τις τελευταίες ημέρες το ιδιαίτερο «ενδιαφέρον» και οι ποικιλότροπες παρεμβάσεις διευθυντικών στελεχών του ΔΟΛ στην εκλογική διαδικασία, που βρίσκεται σε εξέλιξη, για την ανάδειξη εκπροσώπων εργαζομένων στο διοικητικό προσωπικό που εργάζεται στην εταιρεία.

Με δημόσιες παραινέσεις για «επίδειξη ωριμότητας» -βλ. σχετικό άρθρο στην εφημερίδα Τα Νέα, 2/11/2010, σελ.3- «του συνδικαλιστικού κινήματος όταν έρχεται αντιμέτωπο με τις πραγματικές συνέπειες της κρίσης», οι συνδικαλιστικές ενώσεις πρέπει, κατά τον αρθρογράφο, να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα με: «ρεαλισμό για να μην κλείσει η εταιρεία και χάσουν τη δουλειά τους οι εργαζόμενοι, καθόσον η συνδικαλιστική ακαμψία καταλήγει εις βάρος των εργαζομένων. Για αυτό είναι αξιοσημείωτη» (αξιέπαινη -με ή χωρίς ανταμοιβή- δικιά μας υποσημείωση) «η διαπραγματευτική ελαστικότητα… Φυσικά δεν είναι ευχάριστο» –όπως αναφέρει ο αρθρογράφος- «να περικόπτονται  ώρες και μέρες εργασίας με αντίστοιχη περικοπή αμοιβών. Αλλά θα ήταν εντελώς δυσάρεστο να κλείσει μια επιχείρηση και να χαθούν τα πάντα…». Κάλπικα λόγια και αγοραία ψευτοδιλήμματα -να ένας από τους λόγους πτώσης της κυκλοφορίας των εντύπων- σε μία περίοδο που η κοινωνική πλειοψηφία (εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι) ματώνει αναζητώντας συνθήκες επιβίωσης.

Το αναφαίρετο δικαίωμα στην εργασία με αξιοπρεπείς όρους δεν μπορεί να είναι προϊόν επαιτείας και ελεημοσύνης όπως το αντιλαμβάνονται οι εργοδότες μας. Η επιβίωση των επιχειρήσεών τους ακόμα και για τους εναπομείναντες «απασχολήσιμους» δεν μπορεί να υπάρξει σε εργασιακό καθεστώς τύπου Ταϊβάν, Φιλιππίνων, Λ.Δ.Κίνα, κλπ. Πόση «διαπραγματευτική ελαστικότητα» και επίδειξη «ωριμότητας» μπορεί να επιδείξει ο απασχολήσιμος, ο ανασφάλιστος και ο άνεργος; Σε μια «διαπραγμάτευση» που από τη μια διακυβεύεται η ίδια του η ζωή και από την άλλη μεριά το ποσοστό της υπεραξίας και του κέρδους; Κατά τον αρθρογράφο του οργανισμού μέσω των «Νέων», αυτό αποτελεί «μαξιμαλιστική» επιδίωξη από τους εργαζόμενους! Όμως, πέρα από τις δημόσιες «παραινέσεις» φτάνουμε και στο επιχειρησιακό επίπεδο, όπου διευθυντικά στελέχη του ΔΟΛ μιλούν -ενόψει των αρχαιρεσιών- για την ανάδειξη «συνεργάσιμων» εκπροσώπων και απομόνωσης των «ακραίων στοιχείων».

Η Εργασιακή Επιτροπή των εργαζομένων στον ΔΟΛ καταγγέλλει την ωμή εργοδοτική παρέμβαση που αποτελεί ύψιστη πρόκληση έναντι των εργαζομένων στον ΔΟΛ, σε μία περίοδο που βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα για την επαναπρόσληψη των 37 συναδέλφων μας και αντιμετώπισης του προαναγγελθέντος -από τον Γεν.Οικ./Διευθυνή της Δ/νσης Ανθρώπινου Δυναμικού, βλ. κατάθεση στα Δικαστήρια- νέου πογκρόμ απολύσεων.

Οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ, διαθέτουν και ιστορική μνήμη αλλά και κρίση, για να επιλέξουν με δημοκρατικές διαδικασίες τους συναδέλφους, που θα τους εκπροσωπήσουν. Τα διευθυντικά στελέχη ας κρατήσουν τις οφειλόμενες διακριτές αποστάσεις «ασφάλειας» από μία θεσμικά κατοχυρωμένη διαδικασία, που αφορά και μόνο τους εργαζομένους.

Εμείς επιφυλασσόμαστε να ασκήσουμε, μαζί με τις συνδικαλιστικές Ενώσεις του κλάδου, όλα τα ενδεδειγμένα μέσα για την υπεράσπιση της ταξικής ανεξαρτησίας και αυτονομίας της συνδικαλιστικής μας έκφρασης, αλλά και του συνόλου των συνδικαλιστικών μας ελευθεριών και δικαιωμάτων. Αυτή η επιλογή αποτελεί πρωταρχική επιδίωξη και όχι ρητορική αναφορά, σε μία περίοδο γενικευμένης κρίσης και απαξίας όπου κάποιοι οριοθετούν τον περί «δικαιωμάτων» λόγο σε «πολυτελείς» ανάγκες!

Ο Γεν/κος Οικ/κος Δ/ντής της Δ/νσης Ανθρώπινου Δυναμικού στο ΔΟΛ, με τις τελευταίες παρεμβάσεις του στην εκλογική διαδικασία, καθίσταται για άλλη μία φορά -έστω και «…εκ παραδρομής» επιεικά κρινόμενος- αναντίστοιχος με το κύρος και την ιστορία του μεγαλύτερου εκδοτικού οργανισμού της χώρα. «Βασιλικότερος του βασιλέως»… αναπαράγει τραγικά ο,τιδήποτε θεωρεί κατά την άποψή του ότι επιβεβαιώνει τη δεσποτεία του και ότι εξασφαλίζει τη θέση. Ή μήπως απλώς εκτελεί εντολές;…

Η ετυμηγορία δεκάδων εργαζομένων στον ΔΟΛ -μετά τις αρχαιρεσίες- θα είναι και η απάντηση στις νέες προκλήσεις, αλλά και η αισιοδοξία και η ελπίδα που θα γεννήσει η συνέχιση του αγώνα των εργαζομένων με προοπτικές νίκης. Στην εργοδοτική, ταξική επίθεση και αυθαιρεσία και στον πόλεμο που κήρυξαν οι εργοδότες στους εργαζόμενους απαντάμε με ταξική αλληλεγγύη και όρους κοινωνικής αυτοάμυνας.

·  Η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

·  Οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ θα συντρίψουν για άλλη μια φορά τον εργοδοτικό συνδικαλισμό με τις όποιες εκ(πε)φάνσεις του!

·  Ο αγώνας όλων των εργαζομένων στον ΔΟΛ συνεχίζεται…

Η Εργασιακή Επιτροπή του ΔΟΛ

4/11/2010