Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ του Σαββατοκύριακου
Το 2020 είναι έτος-ορόσημο για ΜΜΕ και δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο. Με άλλοθι την προστασία της υγείας εξαπολύθηκε μια ευρείας κλίμακας επιχείρηση ολοκληρωτικού ελέγχου της ενημέρωσης, των μέσων και των ανθρώπων τους. Η χρονιά της Covid-19 έγινε η καλύτερη ευκαιρία για κάθε κυβερνητική εξουσία να επιβάλει φίμωτρο στα μέσα ενημέρωσης. Τη χρονιά αυτή αυξήθηκαν κατακόρυφα οι επιθέσεις της αστυνομίας εναντίον δημοσιογράφων και τα κρούσματα φυλάκισής τους. Σχεδόν σε όλες τις χώρες, ακόμη και στη δυτική Ευρώπη, καταγράφονται παραβιάσεις της κατοχυρωμένης συνταγματικά ελευθερίας του Τύπου, με ψήφιση νόμων ή διαταγμάτων.
Ειδικά στην Ελλάδα, εκτός από την αφόρητη λογοκρισία που επιβλήθηκε στην ελεύθερη ροή της πληροφόρησης ήδη από το πρώτο lockdown, παρατηρείται η δημιουργία του μοντέλου της «κρατικής δημοσιογραφίας». Η διπλή κρίση, υγειονομική και οικονομική, έγινε το όχημα για την παράδοση των μίντια κυριολεκτικά στην… αρχισυνταξία του Μεγάρου Μαξίμου. Η απώλεια εσόδων από τη διαφήμιση για την τηλεόραση, η κατρακύλα της κυκλοφορίας των εφημερίδων, άλλαξαν τους όρους της συνήθους διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε μιντιακή και πολιτική εξουσία. Σε αυτό οφείλονται τα κραυγαλέα κρούσματα λογοκρισίας και αυθαιρεσίας, η βάρβαρη προπαγάνδα, η εξάλειψη της αντίθετης άποψης (ακόμη και ως άλλοθι πλουραλισμού), η καταστολή στη διάρκεια ρεπορτάζ. Η ενημέρωση στηρίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στη διανομή πληροφοριών και στοιχείων από κρατικές και κυβερνητικές πηγές.
Τα μίντια στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην κρατική χρηματοδότηση και επιδότηση, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Για τους τηλεοπτικούς σταθμούς η σχέση αλληλεξάρτησης είναι ξεκάθαρη, οι ιδιοκτήτες εξαργυρώνουν την απροκάλυπτη χειραγώγηση και μετατροπή των τηλεοπτικών ειδήσεων σε πασαρέλα της κυβερνητικής ενημέρωσης, με τη χορήγηση ρευστού όπως τα διαφημιστικά κονδύλια ή το σβήσιμο-χάρισμα οικονομικών υποχρεώσεων (όπως η δόση των τηλεοπτικών αδειών, η μείωση φορολογίας για τη Digea, κ.λπ.). Για τον Τύπο και τις ιστοσελίδες, η κρατική επιδότηση γίνεται μέσω της αναστολής σύμβασης με την πληρωμή μισθών και ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους.
Το 2020 είναι έτος-ορόσημο για ΜΜΕ και δημοσιογράφους σε όλο τον κόσμο. Με άλλοθι την προστασία της υγείας εξαπολύθηκε μια ευρείας κλίμακας επιχείρηση ολοκληρωτικού ελέγχου της ενημέρωσης, των μέσων και των ανθρώπων τους. Η χρονιά της Covid-19 έγινε η καλύτερη ευκαιρία για κάθε κυβερνητική εξουσία να επιβάλει φίμωτρο στα μέσα ενημέρωσης. Τη χρονιά αυτή αυξήθηκαν κατακόρυφα οι επιθέσεις της αστυνομίας εναντίον δημοσιογράφων και τα κρούσματα φυλάκισής τους. Σχεδόν σε όλες τις χώρες, ακόμη και στη δυτική Ευρώπη, καταγράφονται παραβιάσεις της κατοχυρωμένης συνταγματικά ελευθερίας του Τύπου, με ψήφιση νόμων ή διαταγμάτων.
Ειδικά στην Ελλάδα, εκτός από την αφόρητη λογοκρισία που επιβλήθηκε στην ελεύθερη ροή της πληροφόρησης ήδη από το πρώτο lockdown, παρατηρείται η δημιουργία του μοντέλου της «κρατικής δημοσιογραφίας». Η διπλή κρίση, υγειονομική και οικονομική, έγινε το όχημα για την παράδοση των μίντια κυριολεκτικά στην… αρχισυνταξία του Μεγάρου Μαξίμου. Η απώλεια εσόδων από τη διαφήμιση για την τηλεόραση, η κατρακύλα της κυκλοφορίας των εφημερίδων, άλλαξαν τους όρους της συνήθους διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε μιντιακή και πολιτική εξουσία. Σε αυτό οφείλονται τα κραυγαλέα κρούσματα λογοκρισίας και αυθαιρεσίας, η βάρβαρη προπαγάνδα, η εξάλειψη της αντίθετης άποψης (ακόμη και ως άλλοθι πλουραλισμού), η καταστολή στη διάρκεια ρεπορτάζ. Η ενημέρωση στηρίζεται σχεδόν εξολοκλήρου στη διανομή πληροφοριών και στοιχείων από κρατικές και κυβερνητικές πηγές.
Τα μίντια στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην κρατική χρηματοδότηση και επιδότηση, ώστε να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Για τους τηλεοπτικούς σταθμούς η σχέση αλληλεξάρτησης είναι ξεκάθαρη, οι ιδιοκτήτες εξαργυρώνουν την απροκάλυπτη χειραγώγηση και μετατροπή των τηλεοπτικών ειδήσεων σε πασαρέλα της κυβερνητικής ενημέρωσης, με τη χορήγηση ρευστού όπως τα διαφημιστικά κονδύλια ή το σβήσιμο-χάρισμα οικονομικών υποχρεώσεων (όπως η δόση των τηλεοπτικών αδειών, η μείωση φορολογίας για τη Digea, κ.λπ.). Για τον Τύπο και τις ιστοσελίδες, η κρατική επιδότηση γίνεται μέσω της αναστολής σύμβασης με την πληρωμή μισθών και ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους.
Aναδημοσίευση:mediatvnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.