Η Μαρίνα Μεϊντάνη στην επιστολή της που θα διαβάσετε παρακάτω, υπερασπίζεται την “αυτονόητη” υποχρέωση των συνδικαλιστών να τάσσονται υπέρ των εργαζομένων. Φαίνεται πως στην εποχή της διάλυσης των media, η υποχρέωση αυτή για ορισμένους συνδικαλιστές είναι λόγος ενοχής έναντι των εργοδοτών. Ας αλλάξουν και το όνομα της ένωσης τους τότε, να το κάνουν Ένωση Υπερασπιστών Εργοδοτών Μακεδονίας Θράκης (ΕΥΕΜΘ)
Η επιστολή της δημοσιογράφου:
Προς πρόεδρο και ΔΣ ΠΟΕΣΥ(*)
Αγαπητοί συνάδελφοι,
θεωρώ υποχρέωσή μου να απαντήσω στην επιστολή που εστάλη την 27η Δεκεμβρίου από τον πρόεδρο και τον γενικό γραμματέα της ΕΣΗΕΜ-Θ προς τον πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ, στην οποία συκοφαντικά και ψευδώς αναφέρεται ότι στο όνομα της Ομοσπονδίας επιχείρησα παρέμβαση σε ημερίδα που οργάνωσε η διοίκηση της εφημερίδας “Μακεδονία” και ότι επίσης στο όνομα της ΠΟΕΣΥ υπέβαλα μία καταγγελία προς το Υπουργείο Εργασίας για την κατάσταση στην εφημερίδα “Μακεδονία”.
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω την έλλειψη του αυτονόητου από τον πρόεδρο και τον γραμματέα της ΕΣΗΕΜ-Θ, της οποίας είμαι μέλος και εκλεγμένη στην Ομοσπονδία από συναδέλφους μέλη της. Πριν υιοθετήσουν διάφορα ανυπόστατα γιατί δεν έπραξαν το απλό: να ρωτήσουν εμένα την ίδια!
Πολύ δε περισσότερο, που για την πρώτη περίπτωση στην οποία αναφέρονται, δηλαδή για την ημερίδα της εφημερίδας και τις διαμαρτυρίες συγκεντρωμένων για τις απολύσεις, ήταν παρών ο ένας εκ των δύο που υπογράφουν την επιστολή, ο γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΜ-Θ Βασίλης Κοντογουλίδης. Δεν μπορεί λοιπόν να μη γνωρίζει και στην επιστολή από τη μια να αναφέρει μετά βεβαιότητας ότι “δύο τέτοιες ενέργειες έγιναν στο όνομα της ΠΟΕΣΥ από τη συνάδελφο και μέλος της Ομοσπονδίας σας Μαρίνα Μεϊντάνη” και από την άλλη να κλείνει την παράγραφο σημειώνοντας πως “Και στις δύο περιπτώσεις η συνάδελφος Μαρίνα Μεϊντάνη φέρεται να δήλωσε ότι εκπροσωπεί την ΠΟΕΣΥ”. Έγιναν τελικώς ή φέρεται να έγιναν…;
Με ποιον τρόπο, το ξεκάθαρο γεγονός ότι ουδέποτε λειτούργησα αυθαίρετα ως «απεσταλμένη» του ΔΣ της Ομοσπονδίας μας, μπορεί να αναιρέσει αυτή καθαυτή την ιδιότητά μου ως μέλους του ΔΣ της ΠΟΕΣΥ; Εκτός κι αν η ισχύς της συνδικαλιστικής ιδιότητας έχει διαφορετικές «ταχύτητες» και ορίζεται κάθε φορά από τη «θέση» που έχει το κάθε συνδικαλιστικό μέλος στις πλειοψηφικές και μειοψηφικές ομάδες εντός των διοικητικών θεσμικών συνδικαλιστικών οργάνων.
Για την ιστορία λοιπόν αναφέρω τα πραγματικά περιστατικά για να καταλάβουμε γιατί μιλάμε. Εφημερίδα “Μακεδονία” σήμερα: 11 μήνες καθυστερήσεις στη μισθοδοσία, 2 απολυμένοι γιατί δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό της εργοδοσίας “υπογράφεις αλλιώς απολύεσαι”, 3 “εκπαραθυρώσεις” εργαζομένων γιατί προχώρησαν σε επίσχεση (στον ένα δεν δόθηκε ούτε αποζημίωση), απειλές με εξώδικο εναντίον εργαζόμενου – εκλεγμένου συνδικαλιστή για να μην προχωρήσει σε διαμαρτυρίες και όλα αυτά στον βωμό όπου θυσιάστηκαν άλλοι 13 συνάδελφοι που απολύθηκαν γιατί δεν υπέγραψαν ατομική σύμβαση εργασίας. Από την άλλη, εν μέσω κρίσης η εφημερίδα παίρνει 10 εκατομμύρια ευρώ κρατική χρηματοδότηση, εντάσσεται αμέσως μετά υπό την προστασία του άρθρου 99 και πρώην εργαζόμενοι και Ταμεία ψάχνουν τα λεφτά που τους χρωστά. Ποιος Μεσαίωνας;;; Πείτε μου, σας παρακαλώ, τι εξουσιοδότηση χρειάζεται κανείς για να διαφυλάξει την εργασιακή και συνδικαλιστική αξιοπρέπεια;
Ειλικρινά είναι ακατανόητο το απόσπασμα της επιστολής που αναφέρει “…ενέργειες κι αντιδράσεις εκτός όσων αποφασίζονται από το ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ και χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωσή του, απειλούν την ούτως ή άλλως τεταμένη ισορροπία μεταξύ εργαζομένων και εργοδοσίας.” Τι θέλουν να πουν πρόεδρος και γραμματέας της ΕΣΗΕΜ-Θ; Ότι οι απολυμένοι δεν έχουν δικαίωμα στη διαμαρτυρία και στη διεκδίκηση της εργασίας τους, αν αυτό το αποφασίσει το ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ; Ότι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι θα πρέπει να υπομένουν 11μηνες καθυστερήσεις γιατί απειλείται η… τεταμένη ισορροπία; Ότι συνδικαλιστές θα πρέπει να δέχονται διώξεις και απειλές από την εργοδοσία και τους διευθυντές και να μη μιλάνε; Ότι κανείς πολίτης, εργαζόμενος, δημοσιογράφος, συνδικαλιστής, θιγόμενος από αυτή την εργασιακή αυθαιρεσία δεν θα πρέπει να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια αποκατάστασης, γιατί η ΕΣΗΕΜ-Θ έχει σχέδια!!! Για ποια “τεταμένη ισορροπία” κάνουν λόγο;
Ποιος μπορεί να αφαιρέσει ή να αρνηθεί το δικαίωμα και την υποχρέωση κάθε πολίτη, εργαζόμενου και συνδικαλιστή στην υπεράσπιση της εργασίας και της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης; Θα πρέπει να ζητήσει την άδεια της ΕΣΗΕΜ-Θ ο κάθε εργαζόμενος για να προσφύγει στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας και να καταγγείλει τις αδικίες σε βάρος του; Και βεβαίως εξυπακούεται ότι αν μου ζητηθεί η οποιαδήποτε συνδρομή από οποιοδήποτε εργαζόμενο σε οποιοδήποτε επίπεδο θα την παρέχω. Οφείλω να την παρέχω. Δεν χρειάζομαι καμία εξουσιοδότηση για αυτό. Εξουσιοδότηση είναι το δίκιο του εργαζόμενου που αδικείται.
Μιλάμε για το αυτονόητο! Αλλά επειδή ζούμε σε εποχές που το αυτονόητο φαίνεται να αποτελεί ζητούμενο, θα πρέπει, φοβάμαι, να το επανδιατυπώνουμε συνεχώς.
Αποτελεί δικαίωμα, συνταγματικά κατοχυρωμένο, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι και βεβαίως το δικαίωμα να μπορείς να διεκδικείς τα δικαιώματά σου αυτά. Οι Ενώσεις και τα Σωματεία σκοπό έχουν να μας κάνουν πιο δυνατούς απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία, όχι να μας υποτάξουν σε αυτή και στις ορέξεις της για να μη διαταραχθεί η ισορροπία της. Δεν μπορεί ως σωματείο να σιωπάς στην παρακώλυση συνδικαλιστικής δράσης εκλεγμένου μέλους σου και δη του ΔΣ. Δεν μπορεί ως πρόεδρος σωματείου να ζητάς και να επιβάλλεις ουσιαστικά λογοκρισία ανακοίνωσης για απολυμένους συναδέλφους (όπως έκανε ο Νίκος Καρράς στην ανακοίνωση που έγραψα μετά από εξουσιοδότηση από το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ για τους δύο συναδέλφους που απολύθηκαν – την οποία και σας επισυνάπτω).
Ουδείς μπορεί να μου στερήσει το δικαίωμα να έχω φωνή και να αγωνίζομαι ως εργαζόμενη, ως δημοσιογράφος και εκλεγμένη στο ΔΣ της Ομοσπονδία ΜΑΣ στο πλευρό των συναδέλφων που διεκδικούν το δίκιο τους. Αν σε κάποιους δεν αρέσει αυτό, είναι πρόβλημά τους.
Και αφού πρόεδρος και γραμματέας της ΕΣΗΕΜ-Θ αρέσκονται να απευθύνουν ερωτήσεις περί εξουσιοδοτήσεων. Τους απευθύνω και εγώ ΜΙΑ. Είχαν την εξουσιοδότηση από το ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ Βασίλης Κοντογουλίδης (γραμματέας) και Μαρούλα Πλήκα (ταμίας) να κάνουν “πόρτα” στην ημερίδα της “Μακεδονίας” την 19η Δεκεμβρίου στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, στο πλευρό της εργοδοσίας και πίσω από την αστυνομία, απέναντι σε συναδέλφους τους;
Είχαν εξουσιοδότηση να μη διευκολύνουν τον απολυμένο Βασίλη Πάγκαλο και μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ να διαβάσει ένα κείμενο διαμαρτυρίας για την παράνομη απόλυσή του;
Είχαν εξουσιοδότηση να μη διευκολύνουν ούτε εμένα, παρότι είπα στον τότε σύμβουλο διοίκησης Χασδάι Καπόν ότι είμαι εκλεγμένη στην Ομοσπονδία και με την ιδιότητα αυτή θα συνόδευα τον απολυμένο συνάδελφο;
Είχαν εξουσιοδότηση να παρεμβαίνουν και να ζητούν από τις αστυνομικές δυνάμεις να μην περάσουν συγκεκριμένοι διαμαρτυρόμενοι δημοσιογράφοι;
Είχε εξουσιοδότηση, συγκεκριμένα, η Μαρούλα Πλήκα να ζητά να μην περάσει την πόρτα ο Ηλίας Σμήλιος, από το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς και εκλεγμένος συνδικαλιστής στη ΔΟΕ;
Προφανώς με τη συγκεκριμένη επιστολή επιχειρείται να περισταλεί η συνδικαλιστική μου ιδιότητα, καθώς και ο ίδιος ο συνδικαλιστικός ρόλος της ΠΟΕΣΥ.
Μαρίνα Γ. Μεϊντάνη
εκλεγμένη εκπρόσωπος της ΕΣΗΕΜ-Θ
στο ΔΣ της ΠΟΕΣΥ
(*) κοινοποίηση ΕΣΗΕΜΘ, ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΣΗΕΠΗΝ, ΕΣΗΕΘΣΤΕ
Και η απαίτηση της ΕΣΗΕΜΘ στην ΠΟΕΣΥ (Η οποία ΠΟΕΣΥ προσπάθησε να τηρήσει τα προσχήματα και ΔΕΝ υποστήριξε τη συνδικαλιστική δράση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.