Τα ανέκδοτα της διαπλοκής στη …Βουλή

Από τη Ματίνα Παπαχριστούδη 

στο Hot Doc

Και ενώ στο τηλεοπτικό -πολιτικό σκηνικό γίνεται το έλα να δεις, μετά την ολοκλήρωση της δημοπρασίας για τις 4 άδειες πανελλαδικής εμβέλειας, στην Επιτροπή της Βουλής για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ συνεχίζονται οι καταθέσεις των ιδιοκτητών και έως χθες απρόσιτων ισχυρών της ενημέρωσης. Και ναι, η διαδικασία είναι μακροσκελής, έχει τους δικούς της κοινοβουλευτικούς κανόνες, και ναι, για να βγει μια είδηση οφείλεις να αντέξεις πολλές ώρες ερωτήσεων και κενών περιεχομένου απαντήσεων.
Από αυτό το σημείο ωστόσο μέχρι την παραδοχή του εκδότη της Αυριανής, ιδιοκτήτη του Alter και τώρα μετόχου στο Kontra, πως στο κανάλι του έκλεβαν εν γνώσει του και το επιβράβευε κιόλας, πάει πολύ.

Όπως πάει πολύ κι η αποκάλυψη, σαν σε ανέκδοτο, πως ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και τηλε-αστέρας χρόνων Άδωνις Γεωργιάδης πλήρωνε στον Γ. Κουρή 17.000 ευρώ το μήνα για την εκπομπή του ως… πωλητής βιβλίων. Η οποία αντιμετωπίστηκε μόνο σε ό,τι αφορά τον βουλευτή, με ερωτήματα αν δικαιολογείται το ετήσιο ποσό στο Kontra από το πόθεν έσχες του.
Κανείς δεν διερωτήθηκε για τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, Γιώργο Κουρή, που πουλάει καθημερινά ενημέρωση από το κανάλι του, πώς πουλάει τηλεοπτικό αέρα σε πελάτες. Και σε πόσους ακριβώς πουλάει τον αέρα του. Πώς πληρώνεται για αυτόν, αν αποδίδονται οι φόροι στο Δημόσιο, το αγγελιόσημο, αφού πρόκειται για διαφημιστικές εκπομπές, κλπ.
Φάνηκε δηλαδή απόλυτα φυσιολογικό σε όλους, εντός και εκτός Κοινοβουλίου, πως οι καναλάρχες, που κατέχουν ή δεν κατέχουν τηλεοπτική άδεια, μπορούν να πουλάνε τηλεοπτικό αέρα χωρίς κανόνες, όρια και με καθαρό κέρδος.

Σε κανέναν δεν έκανε εντύπωση η παραδοχή αυτή, αντιθέτως γελάσανε κιόλας με την «ειλικρίνεια» του Κουρή, ο οποίος περιέγραφε παραστατικά και απόλυτα φυσιολογικά τα φέσια του Alter στις τράπεζες, τις διαδρομές επιχειρηματιών και πολιτικών για την εκπομπή ενός ιδιωτικού καναλιού, εν προκειμένω του Alter.
Και ούτε ένας, εντός και εκτός Βουλής πάλι, εννοώντας και τα ίδια τα ΜΜΕ, δεν αναρωτήθηκε το εύλογο. Αν για τη λειτουργία ενός καναλιού γίνονταν αυτά στο παρελθόν, δεν γίνονται και σήμερα με άλλα κανάλια; Δίνουν επιχειρηματίες απευθείας χρήματα στο Κontra; Όχι, δεν έγινε αυτή η ερώτηση.
Όπως δεν έγινε και για τον τρόπο λειτουργίας του τηλεοπτικού μάρκετινγκ στους σταθμούς. Μια ευρεία απάτη, στα όρια του θεσμικού πλαισίου. Και έτσι δεν έμαθαν βουλευτές και πολίτες για τους πλασιέ τηλεοπτικού χρόνου, που κάθε τηλεοπτική σεζόν παίρνουν σβάρνα τις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών.
Τους προσφέρουν 2ωρο ή 3ωρο αέρα (εκπομπή το λένε) την οποία αναλαμβάνουν οι ίδιοι. Έναντι βέβαια αμοιβής. Ο Άδωνις Γεωργιάδης πλήρωνε 17.000 το μήνα. Για πώληση δαχτυλιδιών ή χαλιών το ενοίκιο είναι φθηνότερο. Και έτσι βγάζει το κανάλι καθαρά λεφτά. Χωρίς κανένα έλεγχο.