Και όταν οι εργαζόμενοι ζητούν να προστεθεί ξανά στην καθημερινότητά τους, η απάντηση είναι ένα αδιάφορο ανασήκωμα των ώμων από τον εκπρόσωπο του εκδότη Αλέξανδρου Μπακατσέλου και γενικό διευθυντή της εταιρίας, δικηγόρο Παντελή Χαλβατζάκη.
Μόνη διέξοδος είναι πλέον τα δικαστήρια, για να αποδείξει ο καθένας από εμάς, τους 125 εργαζόμενους, ότι έχει ανάγκη το μισθό του, για να βιοποριστεί. Λες και πάμε για χόμπι στη δουλειά…
Χόμπι μπορείτε να έχετε μόνον εσείς οι πλούσιοι, κ. Μπακατσέλο. Εσείς μπορείτε να παίρνετε το μικροσκοπικό σκαφάκι σας ‒ με τις τρεις τουαλέτες, τις πέντε κρεβατοκάμαρες, το καλό σαλόνι και το δεύτερο, το καθημερινό ‒ και να πηγαίνετε βόλτα στο Αιγαίο έτσι, γιατί σκάσατε μέσα στο μικρούτσικο, στενό διαμερισματάκι σας, με τη μικρή βεραντούλα, με θέα την μπουγάδα της απέναντι παστρικιάς ‒ ωχ, μπερδεύτηκα, για το δικό μου σπίτι μιλάω…
Φιλοσοφικά… ερωτήματα
Εμείς έχουμε ξεχάσει τι θα πει χόμπι. Το «χόμπι» μας είναι να αναπτύσσουμε μεταξύ μας φιλοσοφικά… ερωτήματα του τύπου «Μήπως ακούσατε τίποτα;» (όχι για την παράσταση «Alexander the Great» βεβαίως, αλλά για τα δεδουλευμένα), «Θα μπει τίποτα;» (όχι, μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό, στους λογαριασμούς μισθοδοσίας αναφερόμαστε), «Θα κλείσει;» (όχι, δεν εννοούμε την πόρτα του ασανσέρ, αλλά την εφημερίδα όπου εργαζόμαστε).
Εμείς ούτε μισθό, ούτε αξιοπέπεια, ούτε ζωή.
Και έχουμε απέναντί μας έναν επιφανή οικονομικά πολίτη, που απολαμβάνει το σεβασμό της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης. Μακάρι να σας σέβονται πάντοτε, αξιότιμε κ. Μπακατσέλο.
Εσείς γιατί δε σέβεστε τις ζωές 125 ανθρώπων;
Αναδημοσίευση:anasigrotisi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.