Η διόλου εκ περιτροπής επιβολή του εργοδοτικού δικαίου.

Ο όμιλος Αλαφούζου τείνει να εξελιχθεί στον πλέον αντιπροσωπευτικό, για τον χώρο των ΜΜΕ, δοκιμαστικό σωλήνα της επέλασης του πρώην εργατικού και νυν εργοδοτικού δικαίου στην Ελλάδα, πάντοτε στο πλαίσιο του Μνημονίου και των κυβερνητικών επιλογών. Νέο κρούσμα, μετά την εκβιαστική επιβολή της υπογραφής ατομικών συμβάσεων με μειώσεις απολαβών, κατά παραβίαση κάθε συλλογικής σύμβασης, η εκ περιτροπής εργασία – στην κυριολεξία, το συγκαλυμμένο καθεστώς καταναγκαστικής ανεργίας – που επιβλήθηκε στο τμήμα φωτοσύνθεσης της Καθημερινής. Για τους επόμενους μήνες, και σε πρώτη φάση, τα δέκα άτομα που το στελεχώνουν, πολλοί πενηντάρηδες οικογενειάρχες με μεγάλες, μεταξύ άλλων, δανειακές υποχρεώσεις, καλούνται να δουλέψουν τέσσερις ή πέντε ημέρες τον μήνα, ενώ ήδη το εκκαθαριστικό σημείωμα του λογιστηρίου για τον μήνα Ιανουάριο, απέδιδε μεικτούς μισθούς των 280 ευρώ – καθαρά λίγο πάνω από 200 ευρώ – σε ανθρώπους που έως προχθές προγραμμάτιζαν τα έξοδα του σπιτιού, της οικογένειας και των παιδιών τους με απολαβές κοντά στα 1.200 ευρώ.

Η παραπάνω εξέλιξη βασίζεται στο επιθετικό, απορρυθμιστικό για κάθε έννοια εργασίας, ασφάλισης και αξιοπρέπειας, νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης του Μνημονίου, που ούτε λίγο ούτε πολύ, καθορίζει την εκ περιτροπής εργασία για «προβληματικές επιχειρήσεις», χωρίς όμως να ορίζει έστω ένα κατώτερο όριο μεροκάματων, στοιχειώδες δίχτυ ασφαλείας για τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Με άλλα λόγια, ο εργοδότης μπορεί να επιβάλει στους εργαζομένους να εργαστούν ακόμη και μια ημέρα την εβδομάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις απολαβές και την ασφαλιστική τους κάλυψη.
Την ίδια στιγμή, από πλευράς εργοδοσίας στον όμιλο Αλαφούζου διαρρέεται και γίνεται λόγος στους διαδρόμους για ένα «περιττό και ξεπερασμένο από τις τεχνολογικές εξελίξεις τμήμα, βαρίδι και αγκάθι για την λειτουργία της εφημερίδας». Η προσπάθεια αυτή υποτίμησης και απαξίωσης της εργασίας και διάσπασης της ενότητας που πρέπει να υπάρξει ανάμεσα στους εργαζόμενους της Καθημερινής και συνολικά του Ομίλου, πρέπει να πέσει στο κενό. Γιατί, μόνο η συλλογική απάντηση υπεράσπισης της εργασίας στον Ομιλο Αλαφούζου – και όχι μόνο – θα εμποδίσει την εργοδοσία να επιβάλει αύριο εκ περιτροπής εργασία, για παράδειγμα, στους δημοσιογράφους και τους συντάκτες ύλης, επειδή, τάχα, δεν θα χρειάζεται να αμείβονται πενθήμερο για ένα ή τρία θέματα την εβδομάδα στα φύλλα, καθημερινά και κυριακάτικο.
Στο πλαίσιο αυτό, η απόφαση του Διασωματειακού για πρόταση, προς τα εμπλεκόμενα σωματεία, προκήρυξης απεργίας στον Ομιλο κινείται στην σωστή κατεύθυνση υπεράσπισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και απομένει στα διοικητικά συμβούλια των σωματείων αυτών, με πρώτη την ΕΣΗΕΑ, να προχωρήσει στην άμεση υλοποίησή της.