Δυο χρόνια μετά, το ίχνος της εξέγερσης του 2008 παραμένει ενεργό στους δρόμους της πόλης, στα σχολεία της αναδιάρθρωσης, στους εργασιακούς χώρους της γενικευμένης επισφάλειας. Ενεργά είναι και τα διακυβεύματα του Δεκέμβρη, γιατί οι αντιθέσεις που διέπουν την ελληνική κοινωνία έχουν οξυνθεί, ενώ δίπλα στην αστυνομική βία συνυπάρχει πλέον και η συστημική βία του Μνημονίου. Ο κυρίαρχος λόγος μέσα από μια διαδικασία διαστρέβλωσης και χειραγώγησης προσπαθεί να συγκροτήσει την αναπαράσταση του Δεκέμβρη ως «τυφλή» και «αδικαιολόγητη» έκλυση βίας. Εμείς αντιπαραθέτουμε τις συλλογικές αναπαραστάσεις της νεολαιίστικης έκρηξης, των μαζικών πρωτοβουλιών αυτοοργάνωσης, της επαναοικειοποίσης του πραγματικού και συμβολικού χώρου, της αναγέννησης του συνδικαλισμού της βάσης.
Ως εργαζόμενοι του Τύπου που δεν εκτελούν διατεταγμένοι υπηρεσία, αλλά υφίστανται την απαξίωση της εργασίας τους στα πλαίσια του «σοκ» που υφίσταται ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, λέμε ότι η 6η του Δεκέμβρη μπορεί να αποτελέσει ορόσημο για το ξεδίπλωμα των κοινωνικών αντιστάσεων. Γι’ αυτό η θέση μας δεν είναι πίσω από τις γραμμές των ΜΑΤ, αλλά δίπλα στη νεολαία και τους εργαζομένους. Διαδηλώνουμε μαζί τους, υψώνουμε τη φωνή μας για να σπάσει το τοίχος της σιωπής που επιβάλλουν τα ΜΜΕ και αναζητούμε δρόμους συλλογικής έκφρασης της αγανάκτησης μας.
Ο Δεκέμβρης είναι εικόνα από το μέλλον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.