Γράφει η Ματίνα Παπαχριστούδη στο ΠΡΙΝ
Το ερώτημα του τίτλου δεν είναι δικό μας. Τέθηκε πριν ενάμιση χρόνο στον βρετανικό Guardian για τις σχέσεις του Κ. Μητσοτάκη με τον ισχυρότερο μιντιάρχη της χώρας, Β. Μαρινάκη. Όταν, με αφορμή την αποκάλυψη ότι θύματα του Predator ήταν και πρόσωπα δίπλα στον ολιγάρχη, ο δημοσιογράφος Αλεξάντερ Κλαπ έγραφε για το σκάνδαλο των υποκλοπών εστιάζοντας στις σχέσεις των δυο ανδρών και αναρωτώμενος για το «ποιος τελικά έχει τη εξουσία».
Τα ερωτήματα επανέρχονται στα ελληνικά πλέον μίντια μέσα από τη σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα στον επιχειρηματία και την κυβέρνηση της ΝΔ. Λέμε συνολικά την κυβέρνηση γιατί δεν είναι μόνο η αποκάλυψη της «κρατικής μονταζιέρας» στους διαλόγους στο έγκλημα Τεμπών η οποία πιστοποιεί την επιχείρηση συγκάλυψης από το Μαξίμου. Εδώ και καιρό, άλλωστε, σχεδόν όλα τα πρώτα θέματα στο Βήμα και την ιστο- σελίδα του είναι σε βάρος υπουργών της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Για το ταξίδι του στην όαση της Σίβας, το ψάρεμα στο TikTok, για την «απουσιολόγο με φιλοδοξίες χαλίφη» υπουργό Εσωτερικών Ν. Κεραμέως, για το ανύπαρκτο κράτος δικαίου…
Η σφοδρότητα της (αντ)επίθεσης πολλών υπουργών και του κυβερνητικού εκπροσώπου, που απέδωσαν στη ναυαρχίδα του Μαρινάκη «σύνδεση με οικονομικά συμφέροντα» τα οποία θέλουν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, μιλώντας ακόμη και για «δημοσιογραφική κηλίδα», πιστοποίησε τη διάρρηξη της σχέσης τους. Τις μέχρι σήμερα έντονες ενοχλήσεις του επιχειρηματία για επιλογές της κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο, την ανάθεση επεξεργασίας απορριμμάτων, το νομοσχέδιο περί οπαδικής βίας, το Μαξίμου τις αντιμετώπιζε από θέση ισχύος, δεν υπήρχε και δεν υποστηριζόταν μιντιακά κάποιο «αντιπολιτευτικό δέος».
Όμως, η επίμονη επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη, σε συνδυασμό με την πολιτική ξετσιπωσιά των κυβερνώντων, τη σιγουριά για την ατιμωρησία τους, αλλά κυρίως την κατακραυγή της κοινωνίας που δεν θέλει να ξεχάσει, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα. Η αποκάλυψη για την «κρατική μονταζιέρα» έγινε το πολιτικό «φιτίλι»που αναζητούσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η συνένωση αυτή εξόργισε το Μαξίμου τόσο ώστε να μιλήσει για τα «ισχυρά συμφέροντα που προτιμούν ανίσχυρες κυβερνήσεις», προσθέτοντας ότι «δεν μιλάνε γενικά και αόριστα» αλλά για μια εφημερίδα!
Στο μεταξύ έχει ενδιαφέρον ότι η σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα στην κυβέρνηση και το συγκρότημα Μαρινάκη ξέσπασε τη στιγμή που στο Μαξίμου προσπαθούσαν να αξιολογήσουν τα ευρήματα ειδικής έρευνας για την αξιοπιστία των δελτίων ειδήσεων. Την έρευνα, κατά πληροφορίες, παρήγγειλε η κυβέρνηση και ένα από τα ευρήματά της δεν ικανοποίησε τα στελέχη επικοινωνίας. Η απαίτηση να «δοξάζεται» ο πρωθυπουργός δεν έχει αποτέλεσμα, αντιθέτως είναι πια ενοχλητικό φαινόμενο…
Το ερώτημα του τίτλου δεν είναι δικό μας. Τέθηκε πριν ενάμιση χρόνο στον βρετανικό Guardian για τις σχέσεις του Κ. Μητσοτάκη με τον ισχυρότερο μιντιάρχη της χώρας, Β. Μαρινάκη. Όταν, με αφορμή την αποκάλυψη ότι θύματα του Predator ήταν και πρόσωπα δίπλα στον ολιγάρχη, ο δημοσιογράφος Αλεξάντερ Κλαπ έγραφε για το σκάνδαλο των υποκλοπών εστιάζοντας στις σχέσεις των δυο ανδρών και αναρωτώμενος για το «ποιος τελικά έχει τη εξουσία».
Τα ερωτήματα επανέρχονται στα ελληνικά πλέον μίντια μέσα από τη σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα στον επιχειρηματία και την κυβέρνηση της ΝΔ. Λέμε συνολικά την κυβέρνηση γιατί δεν είναι μόνο η αποκάλυψη της «κρατικής μονταζιέρας» στους διαλόγους στο έγκλημα Τεμπών η οποία πιστοποιεί την επιχείρηση συγκάλυψης από το Μαξίμου. Εδώ και καιρό, άλλωστε, σχεδόν όλα τα πρώτα θέματα στο Βήμα και την ιστο- σελίδα του είναι σε βάρος υπουργών της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού. Για το ταξίδι του στην όαση της Σίβας, το ψάρεμα στο TikTok, για την «απουσιολόγο με φιλοδοξίες χαλίφη» υπουργό Εσωτερικών Ν. Κεραμέως, για το ανύπαρκτο κράτος δικαίου…
Η σφοδρότητα της (αντ)επίθεσης πολλών υπουργών και του κυβερνητικού εκπροσώπου, που απέδωσαν στη ναυαρχίδα του Μαρινάκη «σύνδεση με οικονομικά συμφέροντα» τα οποία θέλουν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, μιλώντας ακόμη και για «δημοσιογραφική κηλίδα», πιστοποίησε τη διάρρηξη της σχέσης τους. Τις μέχρι σήμερα έντονες ενοχλήσεις του επιχειρηματία για επιλογές της κυβέρνησης στο ποδόσφαιρο, την ανάθεση επεξεργασίας απορριμμάτων, το νομοσχέδιο περί οπαδικής βίας, το Μαξίμου τις αντιμετώπιζε από θέση ισχύος, δεν υπήρχε και δεν υποστηριζόταν μιντιακά κάποιο «αντιπολιτευτικό δέος».
Όμως, η επίμονη επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη, σε συνδυασμό με την πολιτική ξετσιπωσιά των κυβερνώντων, τη σιγουριά για την ατιμωρησία τους, αλλά κυρίως την κατακραυγή της κοινωνίας που δεν θέλει να ξεχάσει, δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα. Η αποκάλυψη για την «κρατική μονταζιέρα» έγινε το πολιτικό «φιτίλι»που αναζητούσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η συνένωση αυτή εξόργισε το Μαξίμου τόσο ώστε να μιλήσει για τα «ισχυρά συμφέροντα που προτιμούν ανίσχυρες κυβερνήσεις», προσθέτοντας ότι «δεν μιλάνε γενικά και αόριστα» αλλά για μια εφημερίδα!
Στο μεταξύ έχει ενδιαφέρον ότι η σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα στην κυβέρνηση και το συγκρότημα Μαρινάκη ξέσπασε τη στιγμή που στο Μαξίμου προσπαθούσαν να αξιολογήσουν τα ευρήματα ειδικής έρευνας για την αξιοπιστία των δελτίων ειδήσεων. Την έρευνα, κατά πληροφορίες, παρήγγειλε η κυβέρνηση και ένα από τα ευρήματά της δεν ικανοποίησε τα στελέχη επικοινωνίας. Η απαίτηση να «δοξάζεται» ο πρωθυπουργός δεν έχει αποτέλεσμα, αντιθέτως είναι πια ενοχλητικό φαινόμενο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.