Αναβολή για τη Δευτέρα 1η Αυγούστου και ώρα 12μ., στο Κτήριο 7 των Δικαστηρίων της οδού Ευελπίδων, πήρε η δίκη του μέλους του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Εργαζομένων στον Συνήγορου του Πολίτη και δημοτικού συμβούλου με την παράταξη «Χαλάνδρι Ενάντια», Σωτήρη Λαπιέρη, καθώς και των άλλων τριών αγωνιστών, που οδηγήθηκαν την Παρασκευή το μεσημέρι στο Αυτόφωρο, με κατασκευασμένες κατηγορίες (αντίσταση κατά της αρχής, πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών, διατάραξη κοινής ειρήνης κ.λπ.). Όλοι τους αφέθηκαν ελεύθεροι.
Γράφει ο Γιώργης Χρήστου, μέλος της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
και του Μεικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ
Υπενθυμίζεται ότι οι τέσσερις «κατηγορούμενοι» συνελήφθησαν, την Πέμπτη 28 Ιούλη, κατά τη διάρκεια της αναίτιας επίθεσης της αστυνομίας και της άγριας καταστολής (χημικά, κρότου λάμψης, «αύρα» της αστυνομίας, ξυλοδαρμοί) που ακολούθησε κατά διαδηλωτών ειρηνικής πορείας στο κέντρο της Αθήνας, όπου το κίνημα διαμαρτυρίας για τις πυρκαγιές και την κλιματική αλλαγή συναντήθηκε με την πορεία αλληλεγγύης στο φυλακισμένο απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.Την ημέρα εκείνη οι κατασταλτικές δυνάμεις προχώρησαν και σε 14 προσαγωγές στο σωρό, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι δε δίστασαν να επιτεθούν και βουλευτών, δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ και δικηγόρων, όπως το μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορική Ανατροπή, Αναστασία Σταυροπούλου, η οποία κατήγγειλε πως: «Μου επιτέθηκαν περί των πέντε φορών με κλομπ, ξυλοκοπώντας με μανία, ιδιαίτερα, όταν έμαθαν πως είμαι δικηγόρος»Ο Σωτήρης Λαπιέρης, από την πλευρά του, διαμαρτυρήθηκε για την άσκηση της απρόκλητης και ακραίας αστυνομικής βίας κατά των διαδηλωτών και αμέσως στοχοποιήθηκε: περικυκλώθηκε από πληθώρα αστυνομικών, ξυλοκοπήθηκε από κάθε μεριά και συνελήφθη χωρίς να προσφέρει κάποια αντίσταση. Του ασκήθηκε δίωξη για σωρεία ανυπόστατων και κατασκευασμένων αδικημάτων πάνω σε εξωφρενικές ψευδείς και στημένες καταθέσεις αστυνομικών (αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες, όπως, απόπειρα πρόκλησης σωματικής βλάβης κατά αστυνομικού, παράβαση του νόμου περί όπλων, διατάραξη κοινής ειρήνης, αντίσταση κατά της αρχής). Το μέγεθος της σκευωρίας, άλλωστε, αποκαλύπτεται από το πλήθος φωτογραφικού υλικού και βίντεο που καταγράφουν το αναίτιο της σύλληψης και τον ξυλοδαρμό του από άνδρες της ΕΛΑΣ.
Σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και κινήσεις, όπως η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, κοινωνικοί και πολιτικοί φορεί καταγγέλλουν την κρατική τρομοκρατία και καταστολή και τις αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις. Εκφράζουν την συμπαράστασή τους στους συλληφθέντες και απαιτούν την απόσυρση των χαλκευμένων κατηγοριών και την αθώωση των «κατηγορουμένων». Προγραμματίζουν, δε, συγκέντρωση αλληλεγγύης, τη Δευτέρα 1η Αυγούστου και ώρα 12μ., στα Δικαστήρια Ευελπίδων, Κτήριο 7.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να συνεχίσει τη στρατηγική της έντασης, μέσω των μηχανισμών της (αστυνομία, αστική δικαιοσύνη), για να διασπείρει την τρομοκρατία στο λαό, απέναντι στην κοινωνική δυσαρέσκεια, απόρροια της υλοποίησης της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής της, με θύματα τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, το λαό, το περιβάλλον, το φυσικό πλούτο της χώρας, τα δημόσια αγαθά και «ασημικά».
Επιλέγει, την καταστολή και τον αυταρχισμό, για να αποπροσανατολίσει τους εργαζομένους και το λαό από την περαιτέρω φτωχοποίησή τους, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τους χιλιάδες νεκρούς στα νοσοκομεία εξαιτίας της εγκληματικής της διαχείρισης στην πανδημία, τη μετατροπή της δημόσιας παιδείας σε «εργαλείο» για τις ανάγκες της αγοράς, το ξεπούλημα των δημόσιων υπηρεσιών και της δημόσιας περιουσίας, την «ανάπτυξη» των ολίγων σε βάρος όλων μας.
Επιλέγει τα «πετσομένα» ΜΜΕ και το χτύπημα στην ελευθερία του Τύπου, να μην ψηφίζει ένα πλαίσιο αντι-SLAPP νομοθεσίας, δίνοντας έτσι στην εργοδοσία και στις πολυεθνικές του κεφαλαίου να ασκούν τις γνωστές αγωγές SLAPP (πράξεις εκφοβισμού, οικονομικού στραγγαλισμού και απροκάλυπτης φίμωσης) κατά δημοσιογράφων, πολιτών και κινημάτων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα του ανθρώπου, τη φύση, το περιβάλλον, που αποκαλύπτουν ή ερευνούν επιχειρηματικές πρακτικές διαφθοράς. Επιλέγει τη στοχοποίηση των δημοσιογράφων και την παρακολούθησή τους μέσω κατασκοπευτικών εφαρμογών, αλλά και να ψηφίσει τυποκτόνες διατάξεις, ώστε να συμπληρώσει το θεσμικό πλέγμα περιορισμών και ολοκληρωτικής φίμωσης των ανεξάρτητων Μέσων. Επιλέγει να φέρει τη χώρα στην 108η θέση στην ελευθερία του Τύπου.
Στα παραπάνω, σε ρόλο της «θεραπαινίδας» της εξουσίας, η «δικαιοσύνη»∙ κρίνει με πολιτικά και ταξικά κριτήρια, βγάζει «στην παρανομία» όλους τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, την ώρα που αποφυλακίζει βιαστές και κρίνει με πολιτικά και ταξικά κριτήρια, βγάζει «στην παρανομία» όλους τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, την ώρα που αποφυλακίζει βιαστές και δολοφόνους, και δείχνει την πυγμή της σε ανθρώπους, όπως ο Γιάννης Μιχαηλίδης (ανέβαλε την απεργία πείνας), που αρνείται να αποφυλακίσει. Και μην ξεχνάμε, άλλωστε, και την πρόσφατη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία καταδικάστηκε ο συνδικαλιστής Γιώργος Χαρίσης για αναδημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με την οποία αντιμετωπίζεται σαν συκοφαντία και προσβολή της προσωπικότητας η πολιτική και συνδικαλιστική κριτική ακόμη και στα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα. Απόφαση που, αν τελεσιδικήσει, δημιουργεί δεδικασμένο, καθώς ανά πάσα στιγμή, συνδικάτο, συνδικαλιστής, εργαζόμενος, ανεξάρτητα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, σε περιπτώσεις καταγγελτικού λόγου ή κριτικής άσκησης ερευνητικής δημοσιογραφίας,, κινδυνεύουν με αγωγές για συκοφαντική δυσφήμιση.
Σε κάθε περίπτωση, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες, το εργατικό κίνημα και ευρύτερα το κοινωνικό κίνημα της αλληλεγγύης και της υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών, δεν τρομοκρατούνται. Αντιθέτως, αποκαλύπτουν με τους αγώνες τους κάθε κρατική, αστυνομική και εργοδοτική σκευωρία και καταπάτηση δικαιωμάτων, ώστε να μη γίνει η αστυνομική βία κανονικότητα, να μην περάσει η κρατική βία και τρομοκρατία, το… δεξί χέρι της εργοδοσίας και του κεφαλαίου. Για όλους εμάς, τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, κάθε δημοκρατικό πολίτη αυτής της χώρας που καταδικάζει γεγονότα, σαν αυτά της περασμένης Πέμπτης, και αντιστέκεται στην ποινικοποίηση της δημόσιας ζωής, η πλήρης απαλλαγή των συλληφθέντων της 28ης Ιούλη από κάθε «κατηγορία» και η άμεση αθώωσή τους είναι μονόδρομος.
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση επιλέγει να εντείνει τον αυταρχισμό της και την εφαρμογή τουδόγματος «νόμος και τάξη», απέναντι στα -ήδη συρρικνωμένα- εργατικά, συνδικαλιστικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, η απάντηση των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας είναι επίσης «μονόδρομος»: συνεχής και ενωτικός αγώνας για την ανατροπή αυτών των βάρβαρων και νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των κυβερνήσεων που τις εφαρμόζουν, όπως αυτή της ΝΔ και του Μητσοτάκη.
Γράφει ο Γιώργης Χρήστου, μέλος της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
και του Μεικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ
Υπενθυμίζεται ότι οι τέσσερις «κατηγορούμενοι» συνελήφθησαν, την Πέμπτη 28 Ιούλη, κατά τη διάρκεια της αναίτιας επίθεσης της αστυνομίας και της άγριας καταστολής (χημικά, κρότου λάμψης, «αύρα» της αστυνομίας, ξυλοδαρμοί) που ακολούθησε κατά διαδηλωτών ειρηνικής πορείας στο κέντρο της Αθήνας, όπου το κίνημα διαμαρτυρίας για τις πυρκαγιές και την κλιματική αλλαγή συναντήθηκε με την πορεία αλληλεγγύης στο φυλακισμένο απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.Την ημέρα εκείνη οι κατασταλτικές δυνάμεις προχώρησαν και σε 14 προσαγωγές στο σωρό, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι δε δίστασαν να επιτεθούν και βουλευτών, δημοσιογράφων, φωτορεπόρτερ και δικηγόρων, όπως το μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης – Δικηγορική Ανατροπή, Αναστασία Σταυροπούλου, η οποία κατήγγειλε πως: «Μου επιτέθηκαν περί των πέντε φορών με κλομπ, ξυλοκοπώντας με μανία, ιδιαίτερα, όταν έμαθαν πως είμαι δικηγόρος»Ο Σωτήρης Λαπιέρης, από την πλευρά του, διαμαρτυρήθηκε για την άσκηση της απρόκλητης και ακραίας αστυνομικής βίας κατά των διαδηλωτών και αμέσως στοχοποιήθηκε: περικυκλώθηκε από πληθώρα αστυνομικών, ξυλοκοπήθηκε από κάθε μεριά και συνελήφθη χωρίς να προσφέρει κάποια αντίσταση. Του ασκήθηκε δίωξη για σωρεία ανυπόστατων και κατασκευασμένων αδικημάτων πάνω σε εξωφρενικές ψευδείς και στημένες καταθέσεις αστυνομικών (αντιμετωπίζει βαριές κατηγορίες, όπως, απόπειρα πρόκλησης σωματικής βλάβης κατά αστυνομικού, παράβαση του νόμου περί όπλων, διατάραξη κοινής ειρήνης, αντίσταση κατά της αρχής). Το μέγεθος της σκευωρίας, άλλωστε, αποκαλύπτεται από το πλήθος φωτογραφικού υλικού και βίντεο που καταγράφουν το αναίτιο της σύλληψης και τον ξυλοδαρμό του από άνδρες της ΕΛΑΣ.
Σωματεία, εργατικές συλλογικότητες και κινήσεις, όπως η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, κοινωνικοί και πολιτικοί φορεί καταγγέλλουν την κρατική τρομοκρατία και καταστολή και τις αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις. Εκφράζουν την συμπαράστασή τους στους συλληφθέντες και απαιτούν την απόσυρση των χαλκευμένων κατηγοριών και την αθώωση των «κατηγορουμένων». Προγραμματίζουν, δε, συγκέντρωση αλληλεγγύης, τη Δευτέρα 1η Αυγούστου και ώρα 12μ., στα Δικαστήρια Ευελπίδων, Κτήριο 7.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να συνεχίσει τη στρατηγική της έντασης, μέσω των μηχανισμών της (αστυνομία, αστική δικαιοσύνη), για να διασπείρει την τρομοκρατία στο λαό, απέναντι στην κοινωνική δυσαρέσκεια, απόρροια της υλοποίησης της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής της, με θύματα τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, το λαό, το περιβάλλον, το φυσικό πλούτο της χώρας, τα δημόσια αγαθά και «ασημικά».
Επιλέγει, την καταστολή και τον αυταρχισμό, για να αποπροσανατολίσει τους εργαζομένους και το λαό από την περαιτέρω φτωχοποίησή τους, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τους χιλιάδες νεκρούς στα νοσοκομεία εξαιτίας της εγκληματικής της διαχείρισης στην πανδημία, τη μετατροπή της δημόσιας παιδείας σε «εργαλείο» για τις ανάγκες της αγοράς, το ξεπούλημα των δημόσιων υπηρεσιών και της δημόσιας περιουσίας, την «ανάπτυξη» των ολίγων σε βάρος όλων μας.
Επιλέγει τα «πετσομένα» ΜΜΕ και το χτύπημα στην ελευθερία του Τύπου, να μην ψηφίζει ένα πλαίσιο αντι-SLAPP νομοθεσίας, δίνοντας έτσι στην εργοδοσία και στις πολυεθνικές του κεφαλαίου να ασκούν τις γνωστές αγωγές SLAPP (πράξεις εκφοβισμού, οικονομικού στραγγαλισμού και απροκάλυπτης φίμωσης) κατά δημοσιογράφων, πολιτών και κινημάτων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα του ανθρώπου, τη φύση, το περιβάλλον, που αποκαλύπτουν ή ερευνούν επιχειρηματικές πρακτικές διαφθοράς. Επιλέγει τη στοχοποίηση των δημοσιογράφων και την παρακολούθησή τους μέσω κατασκοπευτικών εφαρμογών, αλλά και να ψηφίσει τυποκτόνες διατάξεις, ώστε να συμπληρώσει το θεσμικό πλέγμα περιορισμών και ολοκληρωτικής φίμωσης των ανεξάρτητων Μέσων. Επιλέγει να φέρει τη χώρα στην 108η θέση στην ελευθερία του Τύπου.
Στα παραπάνω, σε ρόλο της «θεραπαινίδας» της εξουσίας, η «δικαιοσύνη»∙ κρίνει με πολιτικά και ταξικά κριτήρια, βγάζει «στην παρανομία» όλους τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, την ώρα που αποφυλακίζει βιαστές και κρίνει με πολιτικά και ταξικά κριτήρια, βγάζει «στην παρανομία» όλους τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, την ώρα που αποφυλακίζει βιαστές και δολοφόνους, και δείχνει την πυγμή της σε ανθρώπους, όπως ο Γιάννης Μιχαηλίδης (ανέβαλε την απεργία πείνας), που αρνείται να αποφυλακίσει. Και μην ξεχνάμε, άλλωστε, και την πρόσφατη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία καταδικάστηκε ο συνδικαλιστής Γιώργος Χαρίσης για αναδημοσιεύσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και με την οποία αντιμετωπίζεται σαν συκοφαντία και προσβολή της προσωπικότητας η πολιτική και συνδικαλιστική κριτική ακόμη και στα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα. Απόφαση που, αν τελεσιδικήσει, δημιουργεί δεδικασμένο, καθώς ανά πάσα στιγμή, συνδικάτο, συνδικαλιστής, εργαζόμενος, ανεξάρτητα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, σε περιπτώσεις καταγγελτικού λόγου ή κριτικής άσκησης ερευνητικής δημοσιογραφίας,, κινδυνεύουν με αγωγές για συκοφαντική δυσφήμιση.
Σε κάθε περίπτωση, οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες, το εργατικό κίνημα και ευρύτερα το κοινωνικό κίνημα της αλληλεγγύης και της υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών, δεν τρομοκρατούνται. Αντιθέτως, αποκαλύπτουν με τους αγώνες τους κάθε κρατική, αστυνομική και εργοδοτική σκευωρία και καταπάτηση δικαιωμάτων, ώστε να μη γίνει η αστυνομική βία κανονικότητα, να μην περάσει η κρατική βία και τρομοκρατία, το… δεξί χέρι της εργοδοσίας και του κεφαλαίου. Για όλους εμάς, τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, κάθε δημοκρατικό πολίτη αυτής της χώρας που καταδικάζει γεγονότα, σαν αυτά της περασμένης Πέμπτης, και αντιστέκεται στην ποινικοποίηση της δημόσιας ζωής, η πλήρης απαλλαγή των συλληφθέντων της 28ης Ιούλη από κάθε «κατηγορία» και η άμεση αθώωσή τους είναι μονόδρομος.
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση επιλέγει να εντείνει τον αυταρχισμό της και την εφαρμογή τουδόγματος «νόμος και τάξη», απέναντι στα -ήδη συρρικνωμένα- εργατικά, συνδικαλιστικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, η απάντηση των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας είναι επίσης «μονόδρομος»: συνεχής και ενωτικός αγώνας για την ανατροπή αυτών των βάρβαρων και νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των κυβερνήσεων που τις εφαρμόζουν, όπως αυτή της ΝΔ και του Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.