Η Ελλάδα βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο σε ότι αφορά την ελευθερία του τύπου. Απαγορεύσεις στην κάλυψη σημαντικών γεγονότων, δολοφονίες και απειλές δημοσιογράφων, καταδεικνύουν πως η χώρα απέχει πολύ από το ιστορικό της παρελθόν: τη δημοκρατία! Η χώρα είναι ο προτιμώμενος τουριστικός προορισμός για τους Ευρωπαίους. Όμως, για τους δημοσιογράφους, αυτό δεν ισχύει! Λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης και φίμωση: η Ελλάδα σίγουρα δεν αποτελεί ονειρεμένο μέρος για να είναι κάποιος δημοσιογράφος. Καταγράφει δε σημαντική υποχώρηση των ελευθεριών στη χώρα η οποία και ανησυχεί όλο και περισσότερο την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η παρακμή της ελευθερίας του τύπου
70ή: αυτή είναι η θέση που κατέχει σήμερα η Ελλάδα στην παγκόσμια κατάταξη της ελευθερίας του τύπου (στοιχεία του 2020). Μια θέση ιδιαίτερα χαμηλή για μια χώρα από τις παλιές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με μια ελευθερία που την κακοχειρίστηκαν ιδιαίτερα στα ζητήματα της υγειονομικής κρίσης, αλλά και σε ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα της χώρας: τη μετανάστευση, που δεν σταματάει να ενισχύεται στις ελληνικές ακτές.
Είναι μια δραστηριότητα που απειλήθηκε ακόμα περισσότερο μετά το νέο ελληνικό εθνικό σχέδιο για τη διατήρηση της τάξης που απεκάλυψε τον περασμένο Γενάρη ο υπουργός Προστασίας του πολίτη. Το κείμενο αυτό προβλέπει τον περιορισμό των μετακινήσεων των δημοσιογράφων, με τη δημιουργία ειδικών ζωνών στις δημόσιες εκδηλώσεις. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, προσθέτει πως οι επαγγελματίες θα πρέπει να δουλεύουν με έναν “διαπιστευμένο αστυνομικό” ο οποίος θα τους δίνει τις κύριες πληροφορίες που δημοσιεύει η αστυνομία.
Το νέο μέτρο περιπλέκει ακόμα περισσότερο τις σχέσεις αστυνομίας και δημοσιογράφων και δεν συναντάει ομόφωνη αποδοχή από τους επαγγελματίες, οι οποίοι βλέπουν τις συνθήκες εργασίας τους να εμποδίζονται από την κυβέρνηση. Είναι μια διαπίστωση που έχει γίνει και που ανησυχεί τον υπεύθυνο του γραφείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα Βαλκάνια των Reporters Sans Frontières, του Pavol Szalai : “Συνήθως, όταν έχουμε κρίση με μετανάστες, οι αρχές εμποδίζουν τους δημοσιογράφους να καλύψουν το θέμα. Με το νέο νόμο, οι δημοσιογράφοι που κάνουν επί τόπου ρεπορτάζ θα εντοπιστούν, απομονωθούν, με συχνές προσαγωγές (ακόμα και με επιθέσεις), ενώ απλώς κάνουν τη δουλειά τους”.
Τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Ένας Τύπος που απειλείται όλο και περισσότερο είναι κάτι που δεν έχει διαφύγει της προσοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του έλληνα δημοσιογράφου, Γιώργου Καραϊβάζ. Ένα έγκλημα που προκάλεσε αγανάκτηση και καταδικάστηκε ακόμα και από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την Ursula von der Leyen στο Twitter : “Η δολοφονία δημοσιογράφου είναι απεχθής πράξη. Η Ευρώπη υπερασπίζεται τις ελευθερίες. Και η ελευθερία του τύπου είναι ίσως η πιο ιερή απ’όλες. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να μπορούν να δουλεύουν σε ασφάλεια”.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνήλθε εξάλλου στις 11 Μαΐου, στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, για να εξετάσει το ζήτημα των διαδικασιών νομικών παρενοχλήσεων που υφίστανται οι ευρωπαίοι δημοσιογράφοι τον τελευταίο καιρό. Ο στόχος της εισήγησης αυτής είναι να περιοριστεί η καταχρηστική προσφυγή σε διώξεις που γίνονται στρατηγικά, έτσι ώστε να φιμωθούν οι δημοσιογράφοι στη δημόσια συζήτηση και το οποίο συχνά αφορά ιδιωτικά συμφέροντα.
Οι ελληνικοί θεσμοί αρνούνται να στηρίξουν τους δημοσιογράφους
Οι ελληνικοί θεσμοί ωστόσο δεν διακρίνονται για τη βοήθεια που προσφέρουν στους δημοσιογράφους. Αντίθετα, τους εγκαταλείπουν στην τύχη τους. Τα ελληνικά όργανα αποτελούν φρένο, μειονέκτημα, αν όχι και εμπόδιο, για όσους μεταδίδουν πληροφορίες.
Για τους δημοσιογράφους, οι πόρτες των διάφορων υπουργείων είναι συνήθως κλειστές. Είναι πολύ σπάνιο στην Ελλάδα να καταφέρεις να έχεις μια απάντηση από τα γραφεία τύπου, που δεν είναι ανοιχτά στη συζήτηση ούτε σε ανταλλαγές, ιδιαίτερα αν πρόκειται για ανεξάρτητο μέσον, που δεν έχει τη φροντίδα της κυβέρνησης. Η πρόσβαση στην πληροφορία, στη χώρα, παραμένει πολύ περίπλοκη και ίσως και αδύνατη. Οι απαντήσεις σε emails είναι πολύ σπάνιες, οι τηλεφωνικές κλήσεις άχρηστες και οι επισκέψεις μέσα στα υπουργεία απαγορευμένες, εκτός αν διαθέτεις “βύσμα”, δηλαδή αν ξέρεις κάποιον που ξέρει κάποιον που να είναι, με κάποιον τρόπο, κοντά στην κυβέρνηση.
Τί μπορεί να κάνει τότε ο δημοσιογράφος, απέναντι σε τόση αναρμοδιότητα και σε τόση εσκεμμένη λογοκρισία;
Η συμπεριφορά αυτή οδηγεί στην έλλειψη πραγματικών πληροφοριών και έρευνας. Αντίθετα, ο ελληνικός τύπος είναι γεμάτος με θετικά νέα, “όλα πάνε καλά στη χώρα”, “όλοι είναι ευτυχισμένοι” και “η θάλασσα εξακολουθεί να είναι γαλάζια”. Τί άλλο να θέλει ο λαός;
Πηγή: https://lepetitjournal.com/athenes/la-liberte-de-la-presse-de-plus-en-plus-en-danger-en-grece-316359
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.