Σε τι διαφέρουν από τα αφεντικά;

Ατομικές  συμβάσεις & μειώσεις κατά 15% των αποδοχών των εργαζομένων  στην ΕΠΗΕΑ-ΠΟΕΠΤΥΜ και στον ελεγκτικό μηχανισμό Αγγελιοσήμου αποφάσισε με οριακή πλειοψηφία και με συνοπτικές διαδικασίες (6 μελών έναντι 5 του Δ.Σ) η άρχουσα «προεδρική» ελίτ της ΕΠΗΕΑ.

Το αφήγημα του «success story» που εισηγήθηκε και αποφάσισε(μειώσεις αποδοχών όλων των εργαζομένων)  το προεδρείο κατά την 28^η συνεδρίαση του Δ.Σ της ΕΠΗΕΑ(27/2/2014) με την επίκληση της μείωσης των εσόδων της Ένωσης (από αγγελιόσημο & συνδικαλιστικές εισφορές) πραγματώνεται με τον ίδιο των εργοδοτών αναπτυξιακό επιχειρηματικό ρεαλισμό.

Μέσα από τις γνωστές αγοραίες εκφάνσεις κυνισμού οι περιβόητες και κατ’ επίφαση κόκκινες αυτοπροσδιοριστικές γραμμές του «προεδρείου» έγιναν κραγιόν.

Ντελίβερι απ’έξω θα πείτε.

Ενδεχομένως!!!

Χρειαζόταν άραγε αυτό και μόνο  το «ασήμαντο» γεγονός για να κατανοήσει ο μέσος σκεπτόμενος συνάδελφος/σα για το πώς αλλά και με ποιούς εγγράφονται οι μελλοντικές υποθήκες στο κλάδο;

Ανάλογες πρακτικές και επιλογές του πιο πρόσφατου παρελθόντος που πληρώνουμε ακριβά (χωρίς ΣΣΕ, χωρίς ασφάλεια, στρατιές εξαθλιωμένων ανέργων….

Για μία :επαγγελματική ταυτότητα «αναγνώρισης» ενίοτε βοήθημα επαιτείας πάντα με την ευτέλεια του «εργοδότη» να τακτοποιεί κατά προτεραιότητα τους δεδηλωμένους ημετέρους.

Καταθλιπτική επικυριαρχία μιας ευδιάκριτης ομάδας επαγγελματιών της διαμεσολάβησης, που σαρκάζει και υπακούει σε σκοπιμότητες φτηνής ιδιοτέλειας πελατειακών σχέσεων.

Ένα ανυπόληπτο μόρφωμα που ταπεινώνει  και φοβίζει από θέση «ισχύος»

Οι εργαζόμενοι/νες συνάδελφοι στον ελεγκτικό μηχανισμό( πέρα των είκοσι ατόμων) εξέφρασαν αρχικά τη θέληση τους (βλέπε επιστολή20/12/2013) ότι δηλαδή:

Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί την μετακύλιση του κόστους λειτουργίας του μηχανισμού, με τη μείωση των μισθών τους, κάνοντας σαφείς υπαινιγμούς στη διοίκηση της ΕΠΗΕΑ για τις ευθύνες της στην αποδόμηση του ελεγκτικού μηχανισμού αγγελιοσήμου.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτοί οι οποίοι επιθυμούν διακαώς τη διάλυση & αποσάθρωση του ελεγκτικού μηχανισμού είναι οι εργοδότες….

Παραδόξως όπως αναφέρουν και στην έγγραφη αναφορά τους οι εργαζόμενοι στο μηχανισμό : «…..είναι παράλογο να προτείνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τη μείωση των αποδοχών μας όταν οι ίδιες οι ενώσεις ζητάνε από τα μέλη τους να μην υποκύψουν  σε πιέσεις των εργοδοτών για σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας με ότι αυτές επισύρουν….»

Εκ των υστέρων εμφανίζονται «αυτοβούλως» οι ίδιοι οι εργαζόμενοι (σε νέα επιστολή τους) να επιζητούν τον αυτοχειριασμό τους.

Οι τακτικές επισκέψεις του προέδρου της ΕΠΗΕΑ και τα εκβιαστικά διλλήματα που έθεσε  στους εργαζομένους όπως καταγγέλθηκε στο Δ.Σ της ΕΠΗΕΑ από τους εκπροσώπους του ΔΙΚΤΥΟΥ και της ΔΑΣ έπιασαν όπως φαίνεται τόπο…  

Το προεδρείο της ΕΠΗΕΑ όπως ακριβώς και οι εργοδότες στα ΜΜΕ διαχειριστικέ τις εξελίξεις ως μία αλληλουχία χωρίς εμφανείς αντιδράσεις που θυμίζουν την ευθεία γραμμή στο καρδιογράφημα ενός νεκρού σώματος.

Οι ίδιες εργοδοτικές μεθοδεύσεις, καρικατούρες που φοβίζουν με τα ίδια των εξουσιαστών στερεότυπα κραδαίνοντας και επιδεικνύοντας με θράσος και κυνισμό τις αυτόβουλες «δηλώσεις των ανανηψάντων» συναδέλφων μας.

Τι και αν η πλειοψηφική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΠΗΕΑ έθετε ως απαράβατο όρο πριν από τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης τη πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων στο μηχανισμό.

Γιατί άραγε δεν περίμεναν την αξιολόγηση της αρχικής θέσης των εργαζομένων στο μηχανισμό από τα διοικητικά συμβούλια των υπολοίπων συνδικαλιστικών Ενώσεων(  που εμφαίνονται και αυτοί ως «εργοδότες» και  ζητούσαν με την από 15/1/2014 αρ.πρωτ.2250 σχετική επιστολή του προεδρείου της ΕΠΗΕΑ;

«Λαγοί» άλλων (αφού μέχρι σήμερα κανένα Δ.Σ άλλης ένωσης στο κλάδο δεν συνυπόγραψε επίσημα τις μειώσεις), στις υπόγειες διασυνδέσεις του «καθεστώτος», που προσπαθεί να κρύψει την αποκρουστική του θέση με την δαντέλα….

Ιδιαίτερα όταν το προεδρείο της ΕΠΗΕΑ με επίφαση και στεντόρεια φωνή-κατά τη διάρκεια του Δ.Σ……. διατυμπανίζει προς κάθε κατεύθυνση : «Δεν μπορεί να μειώνονται οι μισθοί παντού και στους εργαζομένους της Ένωσης να μένουν ανέπαφοι».

Μπορούμε πάντως να κοιμόμαστε ήσυχοι;