Σχεδόν 100
εκατομμύρια ευρώ αποφάσισε, λέει, να χορηγήσει στον ΔΟΛ το σύστημα της
μνημονιακής εξουσίας, διογκώνοντας για μια ακόμη φορά τις τεράστιες μη
εξυπηρετούμενες δανειακές υποχρεώσεις του οργανισμού όπως ακριβώς το μοντέλο
του χρέους της Ελλάδος και αυτό προφανώς ως αμοιβή ιδεολογικών υπηρεσιών.
Από αυτά, ωστόσο, όχι μόνο τίποτα δεν φαίνεται να πάει στους εργαζομένους του, αλλά και απαιτείται να συνεχίστει η κλοπή μισθών και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων που κυρώθηκε πριν από δύο χρόνια με το χαρτάκι – "ατομικό σύμφωνο" που επέβαλε η εργοδοσία. Ακριβώς σε παραβίαση αυτής της, τότε, υποτιθέμενης “συμφωνίας”, που προέβλεπε ρητά (σημείο 7) ότι “από 1/1/2014 οι αποδοχές των μισθωτών επανέρχονται στα” “επίπεδα” του 2011! Όπως, άλλωστε, και σε παραβίαση ακριβώς και περίπου όλων των άλλων “όρων” της υποτιθέμενης “συμφωνίας” (για τα κυριακάτικα, τις αποζημιώσεις, κλπ.), και κυρίως της “δέσμευσης” (σημείο 2) ότι “για τα έτη 2012 και 2013 η διοίκηση του ΔΟΛ αναλαμβάνει τη δέσμευση ότι δεν θα προβεί σε μαζικές απολύσεις”. Οι “μόνο” μερικές εκατοντάδες απολύσεις στο διάστημα αυτό ήταν απλώς για να διατυπωθεί έμπρακτα η αξιοπιστία των ατομικών “συμφωνιών” με το κεφάλαιο γενικότερα και με τον ΔΟΛ ειδικότερα.
Η απληστία τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο στερώντας ακόμα και τους όρους υγιεινής από τους εργαζόμενους, περικόπτοντας έτσι μέχρι και το σφουγγάρισμα, βάζοντας τον καθένα από εμάς να κρατάει καθαρό τον τομέα ευθύνης του, σύμφωνα και με την ανακοίνωση της Διεύθυνσης Ανθρωπίνου δυναμικού για τα καλαθάκια που απεστάλη με email.
Αλλά τώρα τυπικά έληξε η διάρκεια της “συμφωνίας” και νάσου που θέλει πάλι η εργοδοσία να μας βάλει να ξευτελιστούμε ατομικά συνυπογράφοντας τους σχεδιασμούς της. Έχοντας μάλιστα και το πολιτικό know how, που βασίζεται στην οργάνωση της διάσπασής μας, τώρα πλέον και τυπικά βάζει να οργανώνονται “Γενικές” δήθεν “Συνελεύσεις” σε πολύ ειδικά κομματάκια: να βρεθούν οι “δημοσιογράφοι” μόνοι τους να το “παζαρέψουν” το πράγμα -οι άλλοι άλλωστε, διοικητικοί, τεχνικοί, “εκπαιδευόμενοι”, κλητήρες, σεκιουριτάδες, καθαρίστριες, κλπ., μάλλον δεν είναι άνθρωποι, ή τουλάχιστον στις συνθήκες κανιβαλισμού που επικρατούν οι “Δημοσιογράφοι” (με κεφαλαίο) αποδεικνύουν τις δυνατότητές τους να φαντασιώνονται ότι θα τη σκαπουλάρουν μόνοι τους και καλύτερα...
Καλούμε τους εργασιακούς εκπροσώπους του Οργανισμού να αναλάβουν ακόμα και τώρα τις ευθύνες που τους αναλογούν και να κάνουν πράξη αυτά τα οποία διαλαλούσαν εδώ και καιρό μέσω των καταγγελτικών τους ανακοινώσεων για την ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ στο όνομα της ενότητας των εργαζομένων. Το πέπλο του αόρατου μανδύα πλέον δεν τους προστατεύει διότι τους το έχει πάρει το μεγάλο αφεντικό.
ΑΜΕΣΑ κοινή Συνέλευση όλων των εργαζομένων στο ΔΟΛ (δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικών, οι οποίοι δεν έχουν καμία ενημέρωση για το θέμα της νέας ατομικής σύμβασης-πέραν από ταυτότητες και εισιτήρια) με πρόσκληση της διασωματειακής επιτροπής των συνεργαζόμενων ενώσεων του κλάδου.Θεωρούμε ότι οι Ενώσεις θα παρέμβουν και δεν θα νομιμοποιήσουν αυτό το άθλιο χαρτάκι της ατομικής σύμβασης πετώντας για ακόμα μια φορά τη μπάλα στην εξέδρα. Γιατί η ουσία βρίσκεται γενικότερα στο ότι οι συλλογικές συμβάσεις, ακόμη και στο σημείο που υφίστανται σήμερα, αποτελούν το τελευταίο οχυρό αξιοπρέπειας των εργαζομένων έναντι των διαθέσεων της εκάστοτε εργοδοσίας και των σκληρών εκφραστών της, που είναι οι Διευθυντές και τα τσιράκια τους. Η ντιρεκτίβα της τρόικας "εξαφανίστε τη συλλογική διαπραγμάτευση και έκφραση" πρέπει να σταματήσει.
Η κατηφόρα μιας τέτοιας τροϊκανής λογικής δεν έχει τελειωμό. Θα πρέπει στον εργοδότη να αντιτάξουμε τη δική μας συλλογική ύπαρξη, τη δική μας οργανωτική οντότητα. Όλοι μαζί, με τα σωματεία μας και με τη γνώση ότι την παραγωγή εμείς την κάνουμε, όχι οι εργοδότες, οι τραπεζίτες, οι γκαλερίστες και οι κυβερνήσεις τους. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έχει δείξει ακόμα και στους πιο άπιστους ότι η προσκόλληση στον εργοδότη κανέναν δεν εξασφαλίζει, ούτε καν ατομικά. Είναι πλέον η στιγμή να ανασυγκροτηθούμε και να απαιτήσουμε όλοι μαζί, από κοινού, την αντιστροφή της κατρακύλας. Να σταματήσουμε το διωγμό της εργασίας, με τη μορφή των απολύσεων ή της απλήρωτης εργασίας, να σταματήσουμε τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και και το δεσποτισμό του κεφαλαίου πάνω μας, να επαναφέρουμε την ανάγκη ενημέρωσης των αναγνωστών μας στο επίκεντρο της δουλειάς μας.
Από αυτά, ωστόσο, όχι μόνο τίποτα δεν φαίνεται να πάει στους εργαζομένους του, αλλά και απαιτείται να συνεχίστει η κλοπή μισθών και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων που κυρώθηκε πριν από δύο χρόνια με το χαρτάκι – "ατομικό σύμφωνο" που επέβαλε η εργοδοσία. Ακριβώς σε παραβίαση αυτής της, τότε, υποτιθέμενης “συμφωνίας”, που προέβλεπε ρητά (σημείο 7) ότι “από 1/1/2014 οι αποδοχές των μισθωτών επανέρχονται στα” “επίπεδα” του 2011! Όπως, άλλωστε, και σε παραβίαση ακριβώς και περίπου όλων των άλλων “όρων” της υποτιθέμενης “συμφωνίας” (για τα κυριακάτικα, τις αποζημιώσεις, κλπ.), και κυρίως της “δέσμευσης” (σημείο 2) ότι “για τα έτη 2012 και 2013 η διοίκηση του ΔΟΛ αναλαμβάνει τη δέσμευση ότι δεν θα προβεί σε μαζικές απολύσεις”. Οι “μόνο” μερικές εκατοντάδες απολύσεις στο διάστημα αυτό ήταν απλώς για να διατυπωθεί έμπρακτα η αξιοπιστία των ατομικών “συμφωνιών” με το κεφάλαιο γενικότερα και με τον ΔΟΛ ειδικότερα.
Η απληστία τους έχει ξεπεράσει κάθε όριο στερώντας ακόμα και τους όρους υγιεινής από τους εργαζόμενους, περικόπτοντας έτσι μέχρι και το σφουγγάρισμα, βάζοντας τον καθένα από εμάς να κρατάει καθαρό τον τομέα ευθύνης του, σύμφωνα και με την ανακοίνωση της Διεύθυνσης Ανθρωπίνου δυναμικού για τα καλαθάκια που απεστάλη με email.
Αλλά τώρα τυπικά έληξε η διάρκεια της “συμφωνίας” και νάσου που θέλει πάλι η εργοδοσία να μας βάλει να ξευτελιστούμε ατομικά συνυπογράφοντας τους σχεδιασμούς της. Έχοντας μάλιστα και το πολιτικό know how, που βασίζεται στην οργάνωση της διάσπασής μας, τώρα πλέον και τυπικά βάζει να οργανώνονται “Γενικές” δήθεν “Συνελεύσεις” σε πολύ ειδικά κομματάκια: να βρεθούν οι “δημοσιογράφοι” μόνοι τους να το “παζαρέψουν” το πράγμα -οι άλλοι άλλωστε, διοικητικοί, τεχνικοί, “εκπαιδευόμενοι”, κλητήρες, σεκιουριτάδες, καθαρίστριες, κλπ., μάλλον δεν είναι άνθρωποι, ή τουλάχιστον στις συνθήκες κανιβαλισμού που επικρατούν οι “Δημοσιογράφοι” (με κεφαλαίο) αποδεικνύουν τις δυνατότητές τους να φαντασιώνονται ότι θα τη σκαπουλάρουν μόνοι τους και καλύτερα...
Καλούμε τους εργασιακούς εκπροσώπους του Οργανισμού να αναλάβουν ακόμα και τώρα τις ευθύνες που τους αναλογούν και να κάνουν πράξη αυτά τα οποία διαλαλούσαν εδώ και καιρό μέσω των καταγγελτικών τους ανακοινώσεων για την ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ στο όνομα της ενότητας των εργαζομένων. Το πέπλο του αόρατου μανδύα πλέον δεν τους προστατεύει διότι τους το έχει πάρει το μεγάλο αφεντικό.
ΑΜΕΣΑ κοινή Συνέλευση όλων των εργαζομένων στο ΔΟΛ (δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικών, οι οποίοι δεν έχουν καμία ενημέρωση για το θέμα της νέας ατομικής σύμβασης-πέραν από ταυτότητες και εισιτήρια) με πρόσκληση της διασωματειακής επιτροπής των συνεργαζόμενων ενώσεων του κλάδου.Θεωρούμε ότι οι Ενώσεις θα παρέμβουν και δεν θα νομιμοποιήσουν αυτό το άθλιο χαρτάκι της ατομικής σύμβασης πετώντας για ακόμα μια φορά τη μπάλα στην εξέδρα. Γιατί η ουσία βρίσκεται γενικότερα στο ότι οι συλλογικές συμβάσεις, ακόμη και στο σημείο που υφίστανται σήμερα, αποτελούν το τελευταίο οχυρό αξιοπρέπειας των εργαζομένων έναντι των διαθέσεων της εκάστοτε εργοδοσίας και των σκληρών εκφραστών της, που είναι οι Διευθυντές και τα τσιράκια τους. Η ντιρεκτίβα της τρόικας "εξαφανίστε τη συλλογική διαπραγμάτευση και έκφραση" πρέπει να σταματήσει.
Η κατηφόρα μιας τέτοιας τροϊκανής λογικής δεν έχει τελειωμό. Θα πρέπει στον εργοδότη να αντιτάξουμε τη δική μας συλλογική ύπαρξη, τη δική μας οργανωτική οντότητα. Όλοι μαζί, με τα σωματεία μας και με τη γνώση ότι την παραγωγή εμείς την κάνουμε, όχι οι εργοδότες, οι τραπεζίτες, οι γκαλερίστες και οι κυβερνήσεις τους. Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έχει δείξει ακόμα και στους πιο άπιστους ότι η προσκόλληση στον εργοδότη κανέναν δεν εξασφαλίζει, ούτε καν ατομικά. Είναι πλέον η στιγμή να ανασυγκροτηθούμε και να απαιτήσουμε όλοι μαζί, από κοινού, την αντιστροφή της κατρακύλας. Να σταματήσουμε το διωγμό της εργασίας, με τη μορφή των απολύσεων ή της απλήρωτης εργασίας, να σταματήσουμε τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και και το δεσποτισμό του κεφαλαίου πάνω μας, να επαναφέρουμε την ανάγκη ενημέρωσης των αναγνωστών μας στο επίκεντρο της δουλειάς μας.
Μπορούμε!
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
Η Εργασιακή Επιτροπή
του ΔΟΛ
14/1/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.