Όλοι περίμεναν την "αναδιάρθρωση" του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και τις επιπτώσεις πάνω στους εργαζόμενους - συνδικαλιστικές ηγεσίες, εκπρόσωποι εργαζομένων στον Οργανισμό κ.ά.Δυστυχώς κανείς - μα κανείς - δεν ξεκίνησε έγκαιρα μια προσπάθεια έστω ενημέρωσης του κόσμου. Χαρακτηριστικά, συνέλευση εργαζομένων έχει να γίνει από την απόλυση της συνδικαλιστικής εκπροσώπου της ΕΠΗΕΑ...
Κάτι η καλοκαιρινή ραστώνη, κάτι "τα μπάνια του λαού" και φτάσαμε στο σημείο μηδέν...
Έστω και τώρα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες (και η "ακέφαλη" ΕΣΗΕΑ, φυσικά) έχουν μπροστά τους πεδίον δόξης λαμπρόν για να προσπαθήσουν να σώσουν οτιδήποτε σώζεται ...
Ας δούμε τα δεδομένα και τους αντιπάλους (εντός και εκτός εισαγωγικών) ...
Απέναντί μας και Αντίπαλος Νο 1 είναι η εργοδοσία - να μην το ξεχνάμε ποτέ ...
Αντίπαλος Νο 2 είναι ο κακός μας εαυτός και ο υφέρπων ραγιαδισμός του νεοέλληνα ...
Αντίπαλος Νο 3 εκείνο το συνδικαλιστικό κομμάτι του χώρου, που έχει αναπτύξει "δεσμούς αίματος" και "καλής συνεννόησης" με την Χρήστου Λαδά (τότε) και την Μιχαλακοπούλου (τώρα)...
Αντίπαλος Νο 4 μερίδα εργαζομένων του Συγκροτήματος που οικειοθελώς έχουν από καιρό "προσδεθεί στο άρμα του στρατηλάτη Ψυχάρη"...Τούτων δοθέντων όλες οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του χώρου (συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΗΕΑ, που εν μέσω καταιγίδας παίζει παιχνιδάκια επιρροής των διαφόρων ομάδων της και αδυνατεί, αν δεν την "συμφέρει" κιόλας, να συγκροτηθεί σε σώμα) οφείλουν - δεν έχουν και άλλα περιθώρια - να πάρουν θέση ευθύνης...
Και θέση ευθύνης σημαίνει κατ' εμάς ...
Ή με τον εργοδότη - οπότε θα εξαντλήσουν τους εργαζόμενους σε ανούσιες και θνησιγενείς από τη φύση τους αποσπασματικές απεργιακές κινητοποιήσεις - ή θα δώσουν λύση δια μέσου μιας γενικής απεργίας διαρκείας (με αποφασιστική - πραγματική περιφρούρηση) έως ότου ο εργοδότης συνειδητοποιήσει ότι απέναντί του έχει αποφασισμένους εργαζόμενους ...
Τα περιθώρια στένεψαν απελπιστικά - οι έως χθες υποψήφιοι νεόπτωχοι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ είναι πλέον ΦΤΩΧΟΙ ...
Ιδού ο Ψυχάρης, ιδού και ποιοι μπορούν να τον κοιτάξουν στα μάτια ...
Απέναντί μας και Αντίπαλος Νο 1 είναι η εργοδοσία - να μην το ξεχνάμε ποτέ ...
Αντίπαλος Νο 2 είναι ο κακός μας εαυτός και ο υφέρπων ραγιαδισμός του νεοέλληνα ...
Αντίπαλος Νο 3 εκείνο το συνδικαλιστικό κομμάτι του χώρου, που έχει αναπτύξει "δεσμούς αίματος" και "καλής συνεννόησης" με την Χρήστου Λαδά (τότε) και την Μιχαλακοπούλου (τώρα)...
Αντίπαλος Νο 4 μερίδα εργαζομένων του Συγκροτήματος που οικειοθελώς έχουν από καιρό "προσδεθεί στο άρμα του στρατηλάτη Ψυχάρη"...Τούτων δοθέντων όλες οι συνδικαλιστικές ηγεσίες του χώρου (συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΗΕΑ, που εν μέσω καταιγίδας παίζει παιχνιδάκια επιρροής των διαφόρων ομάδων της και αδυνατεί, αν δεν την "συμφέρει" κιόλας, να συγκροτηθεί σε σώμα) οφείλουν - δεν έχουν και άλλα περιθώρια - να πάρουν θέση ευθύνης...
Και θέση ευθύνης σημαίνει κατ' εμάς ...
Ή με τον εργοδότη - οπότε θα εξαντλήσουν τους εργαζόμενους σε ανούσιες και θνησιγενείς από τη φύση τους αποσπασματικές απεργιακές κινητοποιήσεις - ή θα δώσουν λύση δια μέσου μιας γενικής απεργίας διαρκείας (με αποφασιστική - πραγματική περιφρούρηση) έως ότου ο εργοδότης συνειδητοποιήσει ότι απέναντί του έχει αποφασισμένους εργαζόμενους ...
Τα περιθώρια στένεψαν απελπιστικά - οι έως χθες υποψήφιοι νεόπτωχοι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ είναι πλέον ΦΤΩΧΟΙ ...
Ιδού ο Ψυχάρης, ιδού και ποιοι μπορούν να τον κοιτάξουν στα μάτια ...
---
Υ.Γ.: ... ικανός αριθμός εργαζομένων, απ' αυτούς που στην τελευταία κινητοποίηση στον ΔΟΛ υπεραμύνονταν "του δικαίωματός τους στην εργασία" και διαγκωνίζονταν στην είσοδο της Μιχαλακοπούλου ποιός θα σπάσει την περιφρούρηση, είναι ανάμεσα στους πρώτους απολυμένους ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.