«Επειδή, όπως ξέρουμε όλοι καλά, ζούμε σε ευνομούμενη χώρα, πρίν λίγες ωρες συνελήφθη ο συνάδελφός μας Ηλίας Προβόπουλος, απο δύο αστυνομικούς του τμήματος Ακροπόλεως, όπου και κρατείται, γιατί...φωτογράφιζε στο δρόμο. Και τί φωτογράφιζε; Εναν απο τους πλανόδιους καλλιτέχνες που κερδίζουν τα προς το ζείν βαμμένοι σαν κλόουν. Οταν παρενέβη, μετά απο συνενόηση που είχαμε, άνθρωπος απο την νομική υπηρεσία της ΕΣΗΕΑ ο προϊστάμενος του τμήματος το θεώρησε... πίεση. Οταν το θέμα άρχισε να παίρνει διαστάσεις, δικαιολογήθηκαν ότι τον κράτησαν απλώς για εξακρίβωση στοιχείων. Μπράβο ρέ παιδιά. Αφήστε έξω τους ρατσιστές δολοφόνους και πιάστε τους φωτογράφους», έγραψε η Νανά Νταουντάκη, α΄αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, στην ομάδα ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ στο facebook, ανακοινώνοντας την περιπέτεια που έζησε ο συνάδερφος.«Το πιό καταπληκτικό: Οι δύο αστυνομικοί τού είπαν ότι... απαγορεύεται να βγάλει τη φωτογραφία γιατί είναι ... προσωπικά δεδομένα. ΧΑΧΑΧΑ. Αλλη φορά να ρωτάμε την αστυνομία για τα άρθρα που θα γράψουμε ή τίς φωτογραφίες που θα τραβήξουμε. Μήν τύχει πάλι καμιά... ζαρντινιέρα και της παραβιάσουμε τα προσωπικά δεδομένα!!», σχολίασε η Ν. Νταουντάκη.Ο ίδιος ο Ηλίας Προβόπουλος- που αφέθηκε ελεύθερος- περιγράφει ως εξής την περιπέτειά του στο χρονολόγιό του αλλά και στην ομάδα ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ στο facebook:
Καλησπέρα σας και οι θεοί της πόλης να μας φυλάνε από το κακό…
Με τους αστυνομικούς εν υπηρεσία, οι σχέσεις μου είναι πάντα τυπικές και μάλλον αδιάφορες. Έχω μια άποψη για το έργο που κάνουν και την κρατάω για μένα και εκφράζομαι κριτικά μου μόνο πάντως όταν υπάρχει αποχρών λόγος και κυρίως πάνω στη δουλειά. Γενικά προσπαθώ να μην έχω πολλά πάρε δώσε μαζί τους γιατί δεν θέλω να μπαίνω σε ατέρμονες διαλόγους μαζί τους για να καταλήξουμε στο αυτονόητο.
Κατά συνέπεια λοιπόν δεν έχω συλληφθεί ποτέ γιατί δεν έκανα κάτι που να τους έδινα αυτό το δικαίωμα. Να όμως που τους το έδωσα σήμερα το απόγευμα στην πλατεία Μοναστηρακίου, όταν έβαλα δυο άντρες της ΕΛΑΣ στο κάδρο μιας φωτογραφίας που έκανα. Το γεγονός τους ενόχλησε και ακολούθησε η συλληψή μου και με διέταξαν να τους ακολουθήσω στο τμήμα.
Πως έγινε το πράγμα: Είχα εστιάσει στο σώμα ενός από αυτούς τους επαίτες που βάφονται λευκοί και με αυτό τον τρόπο βγάζουν τα προς το ζειν. Τον ίδιο τον έχω ξαναφωτογραφίσει πολλές φορές δίνοντάς του πάντα κάτι για να μη με καταριέται, αλλά σήμερα ήθελα να τον ξαναφωτογραφίσω γιατί είχε ένα εξαιρετικό φως πάνω του κι ακόμη κρατούσε κι ένα μπουκέτο με πολύχρωμα λουλούδια που έσπαγε το παγωμένο άσπρο του δέρματός του.
Εκεί που εστίαζα λοιπόν με τη μικρή Cannon μπαίνουν ξαφνικά στη μέση δυο αστυνομικοί που του λένε να τα μαζέψει. Φυσικά και δεν θα έχανα την ευκαιρία της σκηνής και πάτησα το κλικ εστιάζοντας πάλι στο πρόσωπο του επαίτη που έδειχνε την απογοήτευσή του και φλουτάρωντας λιγάκι τους αστυνομικούς των οποίων έτσι κι αλλιώς μόνο το σώμα τους φαίνονταν. Ένα κλικ έκανα και περπάτησα χωρίς βιασύνη παραπέρα φωτογραφίζοντας έναν εφευρέτη ποδηλάτου για τον οποίον θα γράψω άλλη στιγμή. Οι αστυνομικοί δεν πήραν είδηση τι έκανα αλλά με είδαν κάτι άλλοι, της Δημοτικής Αστυνομίας και με κάρφωσαν. Έτσι ήρθαν κοντά μου και μού ρώτησαν αυστηρά γιατί τους φωτογράφησα και να σβήσω αμέσως τη φωτογραφία. Τι να τους πω τώρα γιατί φωτογράφησα; Τους είπα πως δεν είναι μέσα στο κάδρο, αλλά τίποτα αυτοί. Μας φωτογράφισες, έλεγαν και επέμεναν να ανοίξω τη μηχανή να δούνε τι έκανα. Τους είπα πως είμαι δημοσιογράφος, κάνω δουλειά και πως μπορώ να φωτογραφίζω ότι θέλω και φυσικά έχω κάποια κριτήρια πάνω σε αυτό το έργο και ότι δεν θα εκτελούσα την εντολή τους να σβήσω τη φωτογραφία.
Τότε πάμε στο τμήμα, λένε και με πήραν, χωρίς χειροπέδες γιατί θα ήταν ντροπή για μένα να κυκλοφορώ έτσι, είπαν ευγενικά, να περπατάμε την Ερμού που ήταν τίγκα στον κόσμο και φτάσαμε στο τμήμα Ακροπόλεως, στην οδό Κολοκοτρώνη και με παρέδωσαν στον αξιωματικό υπηρεσίας. Να μην σας πολυλογώ, από εκεί πήρα τη συνάδελφο Νανά Νταουντάκη που είχα το τηλεφωνό της μαζί μου κι εκείνη συνεννοήθηκε με τη νομική σύμβουλο της ΕΣΗΕΑ Χρύσα Σαλαβράκου με την οποία μιλήσαμε κατόπιν και μου είπε τι να κάνω. Στο μεταξύ η ίδια μίλησε με κάποιους ανώτερους στην ΕΛΑΣ και σε λίγο με άφησαν ελεύθερο αφού πρώτα χρειάστηκε ένα μισάωρο να μιλήσω για αυτονόητο που λέγαμε.
Αναδημοσίευση απο:ΜΑΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.