Γενική Συνέλευση εργαζομένων στην Χ.Κ. Τεγόπουλος – Πέμπτη 25 Αυγούστου 15.00

Κρίσιμη η γενική συνέλευση των απλήρωτων πάνω από ενάμιση μήνα εργαζομένων της Χ.Κ. Τεγόπουλος αύριο Πέμπτη στις 15.00. Επειδή πολλά ακούγονται – ράδιο αρβύλα ή μη –  ας ξεκαθαρίσουμε τα βασικά. Η επίσχεση εργασίας είναι νόμιμο δικαίωμα των εργαζομένων στους οποίους χρωστούνται δεδουλευμένα. Για το γράμμα του νόμου δείτε εδώ. Η ουσία όμως δεν βρίσκεται σε μια νομική διεκδίκηση, που μπορεί να κριθεί στα δικαστήρια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται – και με γνωστή την αντεργατική στάση πολλών δικαστικών λειτουργών –  αλλά στην σημασία μιας συλλογικής κίνησης από τους εργαζομένους, που αρνούνται να δουλεύουν τζάμπα. Πετυχημένη θα είναι μια κίνηση που θα γίνει από όλους και θα μπλοκάρει την παραγωγή – έστω και αν δεν δικαιωθεί άμεσα δικαστικά – , θα καταστήσει σαφές το πρόβλημα προς την κοινωνία και τους αναγνώστες. Δεν μπορεί στο ‘αντιμνημονιακό” μαγαζί να κάνουν οι εργαζόμενοι απλήρωτα μεροκάματα κοντά δυο μήνες. Εκτός και αν πρόκειται για εκδοτική Μ.Κ.Ο με εταιρικούς εθελοντές, είλωτες και χομπίστες, στα πρότυπα των νέων βουλγάρικων μεροκάματων στους δήμους,  με παρτ-τάιμ εργαζόμενους-λήπτες φιλανθρωπικής βοήθειας.
Πάνω απ’όλα σημασία έχει η κοινή στάση μισθωτών συντακτών, συνεργατών με “μπλοκάκι”,  τυπογραφείου, διοικητικών, όλων. Να μη μετρηθεί ο ‘πατριωτισμός” προς την επιχείρηση’ ή η “αγωνιστικότητα” του καθενός ατομικά. Στην εποχή του κοινωνικού αυτοματισμού και της εξατομίκευσης, ας τολμήσουν επιτέλους κάποιοι να σπάσουν τα στεγανά και να σκεφτούν συλλογικά ως εργαζόμενοι, όχι ως συντεχνία αλλά ως κομμάτι της κοινωνίας που πλήττεται. Ο μονόδρομος του μνημονίου και της ατομικής διαπραγμάτευσης οδηγεί στο γκρεμό. Να πάει αλλιώς, κι ας είναι ο δρόμος άγνωστος και κακοτράχαλος. Τουλάχιστον ας τον διαβούμε με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη. Δεν είναι κενές λέξεις. είναι η μόνη μας ευκαιρία να ζήσουμε, κι όχι απλώς να επιβιώνουμε όπως όπως.

Επίσης, προσοχή στις παγίδες και τις νάρκες. Υπάρχουν πολλές, ακόμα κι εκεί που δεν το περιμένεις. Δες και τι παθαίνουν σε άλλα μαγαζιά….To “διαίρει και βασίλευε” είναι το παιχνίδι των εργοδοτών, της κυβέρνησης, του μνημονίου, των εξουσιαστών κάθε απόχρωσης, δεξιάς και αριστερής,  νεο-φιλελεύθερης ή ταχα μου ελευθεριακής. Μισθωτοί εναντίον παρτ-τάιμ, στελέχη εναντίον υφισταμένων, παλιοί εναντίον νέων, όλοι εναντίον όλων. Ο θάνατος σου δεν είναι η ζωή μου. Είναι ο ακρωτηριασμός όλων μας. Ας μη γίνουμε εθελούσιοι αυτόχειρες. Υπάρχει άλλος δρόμος, αρκεί να μην τον διαβούμε ο καθένας μόνος του.