Τα πρώτα βήματα της Κυβέρνησης στον νέο εργασιακό εφιάλτη

Πρωτοβουλία για την Ανατροπή  στα ΜΜΕ 

Προς ΔΣ ΕΣΗΕΑ
Μια απο τις πρώτες πραξεις της νέα κυβερνησης και του Υπουργου Εργασίας Γιάννη Βρούτση μετα την «ενοποίηση» αλά Ορμπαν των κρατικών ΜΜΕ και της ΕΥΠ στο γραφείο του Πρωθυπουργού ήταν η κατάργηση των διατάξεων περί “βάσιμου λόγου απόλυσης” και της διάταξης περί “ευθύνης του αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων”.
Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός της Γ. Βρούτσης αποφάσισαν:

1) Να πάψει να ισχύει η διάταξη εκείνη που προβλέπει ότι ένας εργοδότης μπορεί να απολύει ένα εργαζόμενο μόνο αν υπάρχει “βάσιμος λόγος” που να σχετίζεται με την ικανότητα, τη συμπεριφορά του εργαζομένου ή τις λειτουργικές ανάγκες της επιχείρησης τους.

2) Να πάψει να ισχύει η διάταξη που προβλέπει πως αυτοί που αναθέτουν έργο (αναθέτοντες), αλλά  και οι εργολάβοι ή υπεργολάβοι καθίστανται υπεύθυνοι για την καταβολή των μισθών και των εισφορών των εργαζομένων που απασχολούνται για την εκτέλεση του έργου.

Με αλλά λόγια κατήργησαν και τα τελευταία «ίχνη» προστασίας μετα τον επταετή μνημονιακό εφιάλτη προκειμενου να διαμορφώσουν το έδαφος για το «νέο» εργασιακό περιβάλλον μεσα από το οποίο στο όνομα των φαντασμάτων της «ανάπτυξης» οι εργαζόμενοι θα αντιμετωπίσουν ενα νέο καθεστώς αυξημένης και ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης στους τόπους δουλειάς. Η κατάργηση αυτών των διατάξεων προφανώς ειναι σε απόλυτη… αρμονία με την ταυτόχρονη και συνδυασμένη αποφαση για την κατάργηση του φοιτητικού ασύλου.

Τι προεβλεπε η διάταξη περί “βάσιμου λόγου απόλυσης” που κατάργησε η κυβέρνηση:

*Το δικαίωμα όλων των εργαζομένων να μη λύεται η εργασιακή τους σχέση χωρίς βάσιμο λόγο που να συνδέεται με την ικανότητα ή τη συμπεριφορά τους ή να βασίζεται στις λειτουργικές απαιτήσεις της επιχείρησης, της εγκατάστασης ή της υπηρεσίας

* Το δικαίωμα των εργαζομένων, των οποίων η εργασιακή σχέση λύεται χωρίς βάσιμο λόγο, σε επαρκή αποζημίωση ή άλλη κατάλληλη επανόρθωση.

Τι προέβλεπε η διάταξη περί “ευθύνης αναθέτοντος”
Όσον αφορά στη δεύτερη διάταξη επρόκειτο για ρύθμιση (άρθρο 9 νόμου 4554/2018) που αφορά στην “ευθύνη του αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου”.
Η διάταξη αυτή προέβλεπε πως τόσο αυτοί που αναθέτουν έργο (αναθέτοντες) όσο και οι εργολάβοι ή υπεργολάβοι, καθίστανται υπεύθυνοι για την καταβολή των μισθών και των εισφορών των εργαζομένων που απασχολούνται για την εκτέλεση του έργου.

Πιο συγκεκριμένα, η διάταξη προέβλεπε πως κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο (αναθέτων) που αναθέτει την εκτέλεση έργου ή τμήματος έργου σε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο (εργολάβο) ευθύνεται εις ολόκληρο και αλληλεγγύως με τον εργολάβο έναντι των εργαζομένων του τελευταίου για την καταβολή των οφειλόμενων αποδοχών, ασφαλιστικών εισφορών, καθώς και των τυχόν οφειλόμενων αποζημιώσεων απόλυσης.

Η παραπάνω ευθύνη, όπως προέβλεπε η ίδια διάταξη, περιορίζεται στα δικαιώματα των εργαζομένων που απορρέουν από τη συμβατική σχέση μεταξύ του αναθέτοντος και του εργολάβου για το συγκεκριμένο έργο ή τμήμα έργου.

Σε περίπτωση ανάθεσης της εκτέλεσης του έργου ή τμήματος του έργου από τον εργολάβο σε υπεργολάβο, η εις ολόκληρο και αλληλέγγυα ευθύνη αφορά τον αναθέτοντα, τον εργολάβο και τον υπεργολάβο.

Εργολάβος που αναθέτει την εκτέλεση του έργου ή τμήματος του έργου σε υπεργολάβο, ο οποίος θα απασχολήσει προσωπικό για την εκτέλεσή του, υποχρεούται άμεσα να ενημερώνει εγγράφως τον αναθέτοντα. Αυτή η διάταξη παύει πλέον να ισχύει.

Ειναι προφανές οτι η κατάργηση των διατάξεων αυτών δεν αποτελεί μόνο επιστροφή στην καρδιά του μνημονιακού εργασιακού περιβάλλοντος, αλλά προθάλαμο του νέου εργασιακού περιβάλλοντος που υποσχέθηκε και υλοποιεί η κυβέρνηση ως άμεση δέσμευση της στον ΣΕΒ, τους εφοπλιστές, τους μεγάλο-Mediaρχες και τους «επενδυτές» .

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ πρέπει άμεσα να τοποθετηθεί, να καταγγείλει και να αναλάβει δράση απέναντι στον νέο εργασιακό εφιάλτη, σαν συλλογικό όργανο όργανο του κλάδου των δημοσιογράφων.

Πρωτοβουλια για την Ανατροπή στα ΜΜΕ